Dau Orchymyn

Ffocws

Heddiw, byddwn ni'n ystyried ein pwrpas pennaf - caru Duw a charu ein cymdogion. Cymera ychydig funudau i weddïo, gan fynegi'n onest sut rwyt ti'n teimlo am y rhan hon o bwrpas dy fywyd yn y foment hon.

Gwrando

Mam Teresa — Anrheg i Dduw

“Rho dy hun yn llwyr dan ddylanwad Iesu, er mwyn iddo feddwl ei feddyliau ef yn dy feddwl, felly ei waith ef trwy dy ddwylo, oherwydd byddi’n hollalluog gydag ef i’th nerthu.”

Howard Thurman - Jesus & the Disinherited

“Mae pob dyn o bosib yn gymydog i bob dyn arall. Nid yw cymdogaeth yn ddiofod; mae'n fesuradwy. Rhaid i ddyn garu ei gymydog yn uniongyrchol, yn amlwg, heb ganiatáu unrhyw rwystrau rhyngddyn nhw.”

Cymhwyso

Sut byddai dy fywyd yn newid neu’n cael ei ailgyfeirio pe baent yn diffinio pwrpas dy fywyd yn ôl dau orchymyn pennaf Iesu? Sut wyt ti’n medru dewis caru a bod yn gariadus i Dduw a’r rhai o’th gwmpas heddiw?

Ymateb

Yn y dyddiau nesaf, byddwn yn archwilio beth mae'n ei olygu i gael pwrpas sy'n canolbwyntio ar garu Duw a charu'r bobl y mae Duw wedi'u gosod o'n cwmpas. Wrth inni gau defosiwn heddiw, rydym yn dy wahodd i ymuno yn y weddi syml hon:

“Arglwydd, agor fy nghalon, fy enaid, a'm meddwl i'th garu di a’m cymydog.”