Eseia 9:8-21
Eseia 9:8-21 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
Anfonodd yr ARGLWYDD air yn erbyn Jacob, ac fe ddisgyn ar Israel. Gostyngir yr holl bobl— Effraim a thrigolion Samaria— sy'n dweud mewn balchder a thraha, “Syrthiodd y priddfeini, ond fe adeiladwn ni â cherrig nadd; torrwyd y prennau sycamor, ond fe rown ni gedrwydd yn eu lle.” Y mae'r ARGLWYDD yn codi gwrthwynebwyr yn eu herbyn; y mae'n cyffroi eu gelynion. Y mae Syriaid o'r dwyrain a Philistiaid o'r gorllewin yn ysu Israel a'u safnau'n agored. Er hynny ni throdd ei lid ef, ac y mae'n dal i estyn allan ei law. Ond ni throdd y bobl at yr un a'u trawodd, na cheisio ARGLWYDD y Lluoedd; am hynny tyr yr ARGLWYDD ymaith o Israel y pen â'r gynffon, y gangen balmwydd a'r frwynen mewn un dydd; yr hynafgwr a'r anrhydeddus yw'r pen, y proffwyd sy'n dysgu celwydd yw'r gynffon. Y rhai sy'n arwain y bobl hyn sy'n peri iddynt gyfeiliorni; a'r rhai a arweiniwyd sy'n cael eu drysu. Am hynny nid arbed yr ARGLWYDD eu gwŷr ifainc, ac ni thosturia wrth eu hamddifaid na'u gweddwon. Y mae pob un ohonynt yn annuwiol a drygionus, a phob genau yn traethu ynfydrwydd. Er hynny ni throdd ei lid ef, ac y mae'n dal i estyn allan ei law. Oherwydd y mae drygioni yn llosgi fel tân, yn ysu'r mieri a'r drain, yn cynnau yn nrysni'r coed, ac yn codi'n golofnau o fwg. Gan ddigofaint ARGLWYDD y Lluoedd y mae'r wlad ar dân; y mae'r bobl fel tanwydd, ac nid arbedant ei gilydd. Cipia un o'r dde, ond fe newyna; bwyta'r llall o'r chwith, ond nis digonir. Bydd pob un yn bwyta cnawd ei blant— Manasse Effraim, ac Effraim Manasse, ac ill dau yn erbyn Jwda. Er hynny ni throdd ei lid ef, ac y mae'n dal i estyn allan ei law.
Eseia 9:8-21 beibl.net 2015, 2024 (BNET)
Dyma’r neges anfonodd y Meistr yn erbyn Jacob, a dyna ddigwyddodd i Israel. Roedd y bobl i gyd yn cydnabod hynny – Effraim a’r rhai sy’n byw yn Samaria. Roedden nhw’n falch ac yn ystyfnig, ac yn honni: “Mae’r blociau pridd wedi syrthio, ond byddwn yn ailadeiladu hefo cerrig nadd! Mae’r coed sycamor wedi’u torri i lawr, ond gadewch i ni dyfu cedrwydd yn eu lle!” Yna, gadawodd yr ARGLWYDD i elynion Resin ei gorchfygu hi. Roedd e wedi arfogi ei gelynion – daeth Syria o’r dwyrain a Philistia o’r gorllewin; roedd eu cegau’n llydan agored, a dyma nhw’n llyncu tir Israel. Eto, wnaeth Duw ddim stopio bod yn ddig, roedd yn dal yn eu herbyn nhw. Dydy’r bobl ddim wedi troi’n ôl at yr un wnaeth eu taro nhw; dŷn nhw ddim wedi ceisio’r ARGLWYDD hollbwerus. Felly bydd yr ARGLWYDD yn torri pen a chynffon Israel, y gangen balmwydd a’r frwynen ar yr un diwrnod. Yr arweinwyr a’r bobl bwysig – nhw ydy’r pen; y proffwydi sy’n dysgu celwydd – nhw ydy’r gynffon. Mae’r arweinwyr wedi camarwain, a’r rhai sy’n eu dilyn wedi llyncu’r cwbl. Dyna pam nad ydy’r ARGLWYDD yn hapus gyda’r bobl ifanc; dydy e ddim yn gallu cysuro’r plant amddifad a’r gweddwon. Maen nhw i gyd yn annuwiol ac yn ddrwg; maen nhw i gyd yn dweud pethau dwl. Eto, wnaeth Duw ddim stopio bod yn ddig, roedd yn dal yn eu herbyn nhw. Mae drygioni yn llosgi fel tân, ac yn dinistrio’r drain a’r mieri; mae’n llosgi drwy ddrysni’r coed nes bod y mwg yn codi’n golofnau. Pan mae’r ARGLWYDD hollbwerus wedi digio, mae’r wlad yn llosgi. Mae’r bobl fel tanwydd, a does neb yn poeni am neb arall. Maen nhw’n torri cig fan yma, ond yn dal i newynu; maen nhw’n bwyta fan acw ond ddim yn cael digon. Maen nhw’n brathu ac anafu ei gilydd – Manasse’n ymosod ar Effraim ac Effraim ar Manasse, a’r ddau yn ymladd yn erbyn Jwda!
Eseia 9:8-21 Beibl William Morgan - Argraffiad 1955 (BWM)
Yr Arglwydd a anfonodd air i Jacob; ac efe a syrthiodd ar Israel. A’r holl bobl a wybydd, sef Effraim a thrigiannydd Samaria, y rhai a ddywedant mewn balchder, ac mewn mawredd calon, Y priddfeini a syrthiasant, ond â cherrig nadd yr adeiladwn: y sycamorwydd a dorrwyd, ond ni a’u newidiwn yn gedrwydd. Am hynny yr ARGLWYDD a ddyrchafa wrthwynebwyr Resin yn ei erbyn ef, ac a gysyllta ei elynion ef ynghyd; Y Syriaid o’r blaen, a’r Philistiaid hefyd o’r ôl: a hwy a ysant Israel yn safnrhwth. Er hyn i gyd ni ddychwelodd ei lid ef, ond eto y mae ei law ef yn estynedig. A’r bobl ni ddychwelant at yr hwn a’u trawodd, ac ni cheisiant ARGLWYDD y lluoedd. Am hynny y tyr yr ARGLWYDD oddi wrth Israel ben a chynffon, cangen a brwynen, yn yr un dydd. Yr henwr a’r anrhydeddus yw y pen: a’r proffwyd sydd yn dysgu celwydd, efe yw y gynffon. Canys cyfarwyddwyr y bobl hyn sydd yn peri iddynt gyfeiliorni, a llyncwyd y rhai a gyfarwyddir ganddynt. Am hynny nid ymlawenha yr ARGLWYDD yn eu gwŷr ieuainc hwy, ac wrth eu hamddifaid a’u gweddwon ni thosturia: canys pob un ohonynt sydd ragrithiwr a drygionus, a phob genau yn traethu ynfydrwydd. Er hyn oll ni ddychwelodd ei lid ef, ond eto y mae ei law ef yn estynedig. Oherwydd anwiredd a lysg fel tân; y mieri a’r drain a ysa efe, ac a gynnau yn nrysni y coed; a hwy a ddyrchafant fel ymddyrchafiad mwg. Gan ddigofaint ARGLWYDD y lluoedd y tywylla y ddaear, ac y bydd y bobl fel ymborth tân: nid eiriach neb ei frawd. Ac efe a gipia ar y llaw ddeau, ac a newyna; bwyty hefyd ar y llaw aswy, ac nis digonir hwynt: bwytânt bawb gig ei fraich ei hun: Manasse, Effraim; ac Effraim, Manasse: hwythau ynghyd yn erbyn Jwda. Er hyn oll ni ddychwelodd ei lid ef, ond eto y mae ei law ef yn estynedig.