Logo YouVersion
Eicon Chwilio

Ecclesiasticus 20

20
PEN. XX.
Am amryw ffrwyth ymadrodd. 27 am lafurio tir. 28 am anrhegion a rhoddion.
1Megis y mae yn well ceryddu na digio yn ddirgel: felly yr attelir rhag niwed yr hwn a gydnabyddo [ei fai.]
2Chwant dispaidd yw torri morwyndod llangces: #Pen.30.20felly y mae yr hwn sydd yn gweuthur barnedigaeth wrth nerth.
3Y mae vn distaw yr hwn a geir yn ddoeth, ac y mae sydd adcas am ei siarad lawer.
4Y mae a’r sydd yn tewi am nad oes ganddo atteb, ac y mae a’r sydd yn tewi am ei fod yn adnabod #Preg.3.7.yr amser.
5 # Pen.32.4. Dŷn doeth a dau hyd oni byddo amser, eithr yr ehud a’r angall a aiff tros amser.
6Yr aml ei eiriau a ffieiddir, ac adcâs fydd yr hwn a gymmero awdurdod iddo ei hun.
7Mor dda yw dangos o’r hwn a gerydder edifeirwch: felly y ffoi di oddi wrth bechod ewyllyscar.
8Gan ŵr pechadurus y mae dygrifwch mewn drygioni: ac yn niwed [iddo ei hun] y mae ’r caffaeliad.
9Y mae rhodd yr hon nid yw fuddiol i ti, ac y mae rhodd yr hon a dâl ei dau cymmaint.
10Y mae niwed er gogoniant, ac y mae a gododd ei ben trwy ostyngeiddrwydd.
11Y mae a bryn lawer am ychydig, ac ai tâl hwy yn saith gymmaint.
12Yr #Pen.6.5.hwn sydd ddoeth yn ei ymadrodd sydd yn ei wneuthur ei hun yn gariadus, a ffafor ffyliaid a dywelltir allan.
13Ni bydd rhodd yr angall fuddiol i ti yr hwn wyt yn derbyn: felly y cenfigennus o herwydd ei angen, o blegit y mae efe yn edrych am dderbyn llawer peth am yr vn.
14Ychydig a rydd efe a llawer a ddannod efe: ac efe a egir ei safn fel criwr.
15Heddyw y nechwyna efe, ac y foru y cais efe: câs gan yr Arglwydd a chan ddynion yw y cyfryw.
16Y ffôl a ddywed, nid oes gennif gyfaill, nid oes diolch am fy naioni.
17Y rhai ydynt yn bwyta fy mara i, ydynt yn ddrwg eu tafod.
18Pa sawl gwaith a pha sawl vn ai gwatwarant ef: nid yw efe yn cymmeryd mewn deallda fod [peth] ganddo, a’r vn fath iddo ef yw na bai.
19Gwell yw llithro ar balmant na llithro o’r tafod, felly y daw cwymp y drygionus ar frŷs
20Dŷn echryslon sydd fel chwedl allan o amser, yr hwn fydd yn oestadol yng-enau yr hwn sydd ddiaddysc.
21O enau y ffôl y llysir dihareb, o blegit ni ddywed efe hi yn ei hamser.
22Y mae a luddir i bechu trwy eisie, yr hwn pan orphwyso ni swmbylir.
23Y mae a gyll ei enaid ei hun o wladeidd­dra, a thrwy dderbyn wyneb y mae efe yn ei cholli hi.
24Y mae a eddu iw gyfail rhag cywilydd, ac ai gwna ef yn elyn iddo ei hun heb fod yn rhaid.
25 # Pen.25.2. Anglod mawr ar ddyn yw celwydd, ac efe fydd yn oestadol yng-enau yr hwn sydd ddi­addysc.
26Gwell yw lleidr na’r hwn a ymgynnefino â chelwydo: a phob vn o’r ddau a gaiff fethiant yn etifeddiaeth.
27Amharchus yw arfer dyn celwyddog, ai anniwarthrwydd fydd gyd ag ef yn oestadol.
28Y doeth ai gesyd ei hun rhagddo ai ymadrodd: a’r call a ryglydda bodd pendefigion.
29 # Dihar.12.11. & 28.19. Yr hwn a goleddo ei dir a wna ei ddâs yn vwch, a’r hwn a ryglyddo bodd pendefigion a gaiff faddeuant am ei anghyfiawnder.
30 # Exod.23.8. Deut.16.19. Anrhegion a rhoddion ydynt yn dallu llygaid y doethion, ac fel ffrwyn mewn safn y maent yn troi cerydd ymmaith.
31Doethineb guddiedig a thryssor heb ei weled, pa fudd sydd o’r vn o’r ddau:
32Gwell yw dŷn yn cuddio ei ffolineb, na dŷn yn cuddio ei ddoethineb: gwell yw angenrheidiol ddioddefgarwch yn ceisio yr Arglwydd, nag vn yn llywodraethu ei fywyd ei hun heb Arglwydd.

Uwcholeuo

Rhanna

Copi

None

Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda