Matthew Lefi 14
14
1-2Y pryd hwnw, Herod y pedrarch, gwedi clywed sôn am Iesu, á ddywedodd wrth ei weision, Hwn yw Iöan y Trochiedydd; efe á gyfododd oddwrth y meirw, ac am hyny y cyflawnir gwyrthiau ganddo.
3-12Canys Herod á berasai ddal Ioan, ei garcharu, a’i rwymo, o achos Herodias gwraig Phylip ei frawd; canys Ioan á ddywedasai wrtho, Nid yw gyfreithlawn i ti ei chael hi. A mỳnasai Herod ei roddi ef i farwolaeth, ond yr oedd arno ofn y lliaws, y rhai á’i cyfrifent ef yn broffwyd. Ond pan gedwid dydd genedigaeth Herod, merch Herodias á #14:3 Ddawnsiodd.gorelwodd gèr bron y cymdeithion, ac á foddiodd Herod; am hyny, efe á dyngodd y rhoddai iddi bethbynag á ofynai. Hithau gwedi ei chymhell gàn ei mam, á ddywedodd, Dyro i mi yma àr ddysgl, ben Ioan y Trochiedydd. A drwg oedd gàn y brenin; èr hyny, o barch iddei lw a’i westeion, efe á orchymynodd ei roddi iddi. Yn ganlynol, Ioan á ddibènwyd yn y carchar wrth ei orchymyn ef. A’i ben ef á ddygwyd àr ddysgl, ac á gyflwynwyd i’r ferch ieuanc; a hithau á’i dyg ef iddei mam. Wedi hyny, ei ddysgyblion ef á aethant ac á ddygasant y corff, a gwedi ei gladdu ef, á ddaethant ac á fynegasant i Iesu.
13-14Pan glybu Iesu hyn, efe á longodd yn ddirgel, ac á giliodd i le anial; a’r bobl pan glywsant hyny, á’i canlynasant ef àr hyd y tir allan o’r dinasoedd. Wedi canfod wrth dirio o hono, dyrfa fawr, efe á dosturiodd wrthynt, ac á iachâodd eu cleifion hwynt.
15-21Tu a’r hwyr, ei ddysgyblion á’i cyfarchasant ef, gàn ddywedyd, Y mae y lle hwn yn annghyfannedd, a’r amser weithian á aeth heibio, gollwng ymaith y dyrfa, fel yr elont i’r pentrefydd, a phrynu iddynt eu hunain ymborth. Iesu á atebodd, Ni raid iddynt fyned. Diwallwch hwynt eich hunain. Hwythau á ddywedasant wrtho, Nid oes genym ni yma ond pumm torth a dau bysgodyn. Yntau á atebodd, Dygwch hwynt yma ataf fi. Yna gwedi gorchymyn i’r bobl ledorwedd àr y glaswellt, efe á gymerodd y pumm torth a’r ddau bysgodyn, a chàn edrych tua’r nef, á’u bendithiodd hwynt; yna gwedi tòri y torthau, efe á’u rhoddes iddei ddysgyblion, a hwy á’u rhànasant yn mhlith y bobl. Wedi i bawb fwyta a chael eu digoni, hwy á ddygasant ymaith ddeg a dwy fasgedaid o’r briwfwyd gweddill. A’r rhai à fwytasent, oeddynt yn nghylch pumm mil o wŷr, heblaw gwragedd a phlant.
22-33Yn ddiannod efe á ddirgymhellodd y dysgyblion i fyned i long, a myned drosodd o’i flaen ef, tra y byddai yntau yn gollwng ymaith y dyrfa. Gwedi iddo ollwng y dyrfa, efe á enciliodd wrtho ei hun i fynydd i weddio, ac á arosodd yno yn unig, nes ydoedd yn hwyr. Erbyn hyny, yr oedd y llong hanner y ffordd drosodd, yn cael ei lluchio gàn y tònau, o herwydd bod y gwynt yn groes. Yn y pedwerydd gwylbryd o’r nos, Iesu á aeth atynt, gàn gerdded àr y môr. Pan welodd y dysgyblion ef yn cerdded àr y môr, hwy á waeddasant, mewn dychryn, Drychiolaeth! ac á lefasant gàn ofn. Iesu yn ddiannod á siaredodd â hwynt, gàn ddywedyd, Cymerwch gysur, Myfi yw, nac ofnwch. Pedr gàn ateb, á ddywedodd wrtho, Feistr, os tydi yw, par i mi ddyfod atat àr y dwfr. Iesu á ddywedodd, Dyred. Yna Pedr wedi dyfod i lawr o’r llong á gerddodd àr y dwfr tuagat Iesu. Ond wrth ganfod bod y gwynt yn dymhestlog, efe á ddychrynodd; a phan yn dechreu suddo, efe á waeddodd, Feistr, achub fi. Iesu yn ebrwydd gàn estyn ei law, á’i daliodd ef; ac á ddywedodd wrtho, Ddyn anymddiriedus! paham yr ammheuaist? Wedi llongi o honynt, peidiodd y gwynt. Yna y rhai oedd yn y llong á ddaethant, ac á ymgrymasant o’i flaen ef, gàn ddywedyd, Yn ddiau Mab Duw wyt ti.
34-36Gwedi myned drosodd, hwy á diriasant àr diriogaeth Gennesaret, a thrigolion y lle hwnw, gwedi ei adnabod ef, á ddanfonasant drwy yr holl wlad hòno, ac á ddygasant ato yr holl rai afiach, y rhai á attolygasant arno adael iddynt gyfhwrdd ond â siobyn ei fantell ef; a chynnifer ag á gyfhyrddasant, á iachâwyd.
Dewis Presennol:
Matthew Lefi 14: CJW
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Yr Oraclau Bywiol gan John Williams 1842. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.