Y Salmau 58
58
SALM LVIII
Sivere utique.
Y mae efe yn gosod allan dull ei elynion, y rhai yn ddirgel a geisient ei ddifa ef: ac y mae efe yn troi at farn Duw, ac yn dangos y caiff yr union lawenydd pan gwymper y traws. A hyn er gogoniant i Dduw.
1Ai’r uniondeb (o bobloedd wych)
yr ydych yn ei ddwedyd?
A ydych chwi, o blant dynion,
yn barnu’r union hefyd?
2Hyttrach malais sy yn eich bron
ac ystryw calon dwyllgar:
A gwaith eich dwylo trowsder blin,
tra foch yn trin y ddaiar.
3Y rhai annuwiol aent ar gam,
o groth eu mam newidient,
Ac ar gyfeilorn mynd o’r bru,
a chelwydd fu a draethent.
4Un wedd a gwenwyn y sarph yw
y gwenwyn byw sydd ynddyn.
Neu’r neidr fyddar yn trofâu,
dan gau ei chlustiau cyndyn.
5Yr hon ni wrendy ddim ar lais,
na’r wers a gais y rhinwyr,
Nac un gyfaredd ar a wna
y cyfarwydda’ o swyn-wyr.
6Duw, torr eu dannedd yn eu safn,
diwreiddia’r llafn o dafod:
Duw dryllia’r bonau, a gwna’n donn
bob grudd i’r c’nawon llewod.
7Todder hwynt fel dwr ar y tir,
felly diflennir hwythau:
Os mewn bwa rhoesant saeth gron,
boed torri hon yn ddrylliau.
8Boent hwy mor ddiffrwyth, ac mor hawdd
a malwen dawdd y todder:
Neu fel rhai bach ni welai’r byd,
o eisau pryd ar amser.
9Tâl Duw iddynt ffrwythau eu llid,
cynt nac y llosgid ffagldan:
Tynn hwyntwy ymaith yn dy ddig,
cyn twymnai cig mewn crochan.
10A phan weler y dial hyn,
fo chwardd y glanddyn cyfion.
Pan fo rhydd iddo olchi eu draed
yngwaed yr annuwolion.
11Yna dywaid dynion fod iawn,
a ffrwyth i gyfiawn bobloedd:
A bod ein Duw yn farnwr ar
y ddaiar a’i therfynoedd.
Dewis Presennol:
Y Salmau 58: SC
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Cymdeithas y Beibl 2017
© British and Foreign Bible Society 2017