Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 3

Rhanna

A bu, pan oeddyd yn bedyddio yr holl bobl a’r Iesu yn ei fedyddio hefyd, ac yn gweddio, agoryd o’r nef, A’r Yspryd glân a ddescynnodd mewn rhith corphorawl megis colommen arno ef, a llef o’r nef yn dywedyd, Ti yw fy annwyl Fab: ynot ti i’m bodlonwyd.

Yna yr attebodd Ioan gan ddywedyd wrthynt oll: myfi yn ddiau wyf yn eich bedyddio chwi â dwfr, ond y mae vn sydd gryfach nâ myfi yn dyfod, yr hwn nid wyfi deilwng i ddattod carrei ei escid: efe a’ch bedyddia chwi â’r Yspryd glân, ac â thân.

Dygwch am hynny ffrwyth addas i edifeirwch: ac na ddechreuwch ddywedyd ynoch eich hunain, y mae Abraham yn dad i ni: canys yr ydwyf yn dywedyd i chwi, y gall Duw o’r cerrig hyn godi plant i Abraham.

Yr awran y mae’r fwyall wedi ei gosod ar wraidd y prennau: pôb pren gan hynny a’r ni ddwg ffrwyth da a gymmynir i lawr, ac a fwrir yn tân.

Fel y mae yn scrifennedic yn llyfr ymadroddion Esaias y prophwyd yr hwn sydd yn dywedyd, llef vn yn llefain yn y diffaeth, paratoiwch ffordd yr Arglwydd, inionwch ei lwybrau ef. Pôb pant a lenwir, a phôb mynydd a bryn a ostyngir, a’r gŵyrgeimion a wneir yn vniawn a’r geirwon yn ffyrdd gwastad. A phôb cnawd a wel iechydwriaeth Duw.