Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ioan Marc 4

Rhanna

Y dydd hwnw, yn yr hwyr, efe á ddywedodd wrthynt, Awn drosodd i’r ochr draw. A hwy, gàn adael y bobl, ond ac efe gyda hwynt yn y llong, á hwyliasant gyda llongigion ereill. Yna y cododd tymhestl fawr o wynt, yr hon á daflodd y tònau i’r llong, yr hon oedd erbyn hyn yn llawn. Ac yr oedd Iesu yn yr ysdarn, yn cysgu àr obènydd, a hwy á’i deffroisant ef, gàn ddywedyd, Rabbi, á oes arnat ddim gofal rhag darfod am danom ni? Ac efe á gyfododd, ac á geryddodd y gwynt, gàn ddywedyd wrth y môr, Gosteg! dystawa! Yn y fàn peidiodd y gwynt, a bu tawelwch mawr. Ac efe á ddywedodd wrthynt, Paham yr ydych mòr ofnus? Pa fodd nad oes gènych ffydd? A hwy á ddychrynasant yn ddirfawr, ac á ddywedasant y naill wrth y llall, Pwy yw hwn, y mae hyd yn nod y gwynt a’r môr yn ufyddâu iddo?

Y dydd hwnw, yn yr hwyr, efe á ddywedodd wrthynt, Awn drosodd i’r ochr draw. A hwy, gàn adael y bobl, ond ac efe gyda hwynt yn y llong, á hwyliasant gyda llongigion ereill. Yna y cododd tymhestl fawr o wynt, yr hon á daflodd y tònau i’r llong, yr hon oedd erbyn hyn yn llawn. Ac yr oedd Iesu yn yr ysdarn, yn cysgu àr obènydd, a hwy á’i deffroisant ef, gàn ddywedyd, Rabbi, á oes arnat ddim gofal rhag darfod am danom ni? Ac efe á gyfododd, ac á geryddodd y gwynt, gàn ddywedyd wrth y môr, Gosteg! dystawa! Yn y fàn peidiodd y gwynt, a bu tawelwch mawr. Ac efe á ddywedodd wrthynt, Paham yr ydych mòr ofnus? Pa fodd nad oes gènych ffydd? A hwy á ddychrynasant yn ddirfawr, ac á ddywedasant y naill wrth y llall, Pwy yw hwn, y mae hyd yn nod y gwynt a’r môr yn ufyddâu iddo?

Y dydd hwnw, yn yr hwyr, efe á ddywedodd wrthynt, Awn drosodd i’r ochr draw. A hwy, gàn adael y bobl, ond ac efe gyda hwynt yn y llong, á hwyliasant gyda llongigion ereill. Yna y cododd tymhestl fawr o wynt, yr hon á daflodd y tònau i’r llong, yr hon oedd erbyn hyn yn llawn. Ac yr oedd Iesu yn yr ysdarn, yn cysgu àr obènydd, a hwy á’i deffroisant ef, gàn ddywedyd, Rabbi, á oes arnat ddim gofal rhag darfod am danom ni? Ac efe á gyfododd, ac á geryddodd y gwynt, gàn ddywedyd wrth y môr, Gosteg! dystawa! Yn y fàn peidiodd y gwynt, a bu tawelwch mawr. Ac efe á ddywedodd wrthynt, Paham yr ydych mòr ofnus? Pa fodd nad oes gènych ffydd? A hwy á ddychrynasant yn ddirfawr, ac á ddywedasant y naill wrth y llall, Pwy yw hwn, y mae hyd yn nod y gwynt a’r môr yn ufyddâu iddo?

Efe á ddywedodd hefyd, Ysdyriwch beth á wrandawoch; â’r mesur â’r hwn y rhoddwch, y derbyniwch. Canys i’r hwn sy ganddo, y rhoddir chwaneg; ond oddar yr hwn nid oes ganddo, y cymerir hyd yn nod yr hyn sy ganddo.

Efe á ddywedodd drachefn, Y mae teyrnas Duw fel had, yr hwn á heuodd dyn yn ei faes. Tra y cysgai y nos, ac y deffroai y dydd, yr had á eginodd heb iddo sylwi arno. Canys y mae y ddaiar yn dwyn o honi ei hun, yn gyntaf yr eginyn, yna y dwysen; wedi hyny yr ŷd llawn. Ond cygynted ag yr addfedodd yr ŷd, efe á roddes y cryman ynddo, am ei bod yn amser ei fedi.

Yr heuwr yw yr hwn sydd yn taenu y gair. Ymyl y ffordd, yr hwn y syrthiodd peth o’r had arno, á ddynoda y rhai, gwedi iddynt glywed y gair, y mae Satan yn dyfod ac yn cymeryd ymaith yr hyn à heuwyd yn eu calonau. Y tir creigiog á ddynoda y rhai, gwedi iddynt glywed y gair, á’i derbyniant àr y cyntaf gyda hyfrydwch; eto heb ei fod wedi gwreiddio yn eu meddyliau, nid ydynt yn ei ddal ond dros ychydig; oblegid pan ddel blinder neu erlidigaeth o achos y gair, yn y fàn hwy á adgwympant. Y tir dreiniog á ddynoda y gwrandaẅwyr hyny, yn y rhai y mae gofalon bydol, a chyfoeth hudoliaethus, a chwant gormodol am bethau ereill, yn tagu y gair, ac yn ei wneuthur yn anffrwythlawn. Y tir da àr yr hwn y dyg rhai grawn ddeg àr ugain, rhai driugain, a rhai gant, á ddynoda y rhai à glywant y gair, ac á’i daliant, ac á ddygant ei ffrwyth. Efe á ddywedodd yn mhellach, A ddygir llusern iddei osod o dàn lestr, neu o dàn wely, a nid iddei osod àr ddaliadur? Canys nid oes dïm dirgel, nad yw i gael ei amlygu; na dim wedi ei gelu, nad yw i gael ei ddadguddio. Od oes gàn neb glustiau i wrandaw, gwrandawed.