Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ioan Marc 3

Rhanna

Yn y cyfamser, daeth ei fam ef a’i frodyr, y rhai, gan sefyll allan, á ddanfonasant am dano. A’r bobl oedd yn eistedd o’i amgylch, á ddywedasant wrtho, Wele, y mae dy fam a’th frodyr allan, ac yn dy geisio di. Yntau á’u hatebodd hwynt, gàn ddywedyd, Pwy yw fy mam i neu fy mrodyr i? A chàn edrych o gwmpas àr y rhai à eisteddent o’i amgylch, efe á ddywedodd, Wele fy mam i a’m brodyr i; canys pwybynag á wna ewyllys Duw, hwnw yw fy mrawd, fy chwaer, a’m mam.

Yna yr aethant i fewn i dŷ, ac yno drachefn yr ymgasglodd tyrfa, fel na allai Iesu a’i ddysgyblion gymaint â bwyta. Ei geraint wedi clywed hyn, á aethant allan iddei ddal ef, (canys dywedasant, Y mae efe allan o’i bwyll. A’r Ysgrifenyddion à ddaethent o Gaersalem, á ddywedasant, Y mae efe mewn cyngrair â Beelzebwb, ac yn bwrw allan gythreuliaid, drwy dywysog y cythreuliaid.) Wedi i Iesu eu galw hwynt, efe á ddywedodd wrthynt drwy gyffelybiaethau, Pa fodd y gall Satan fwrw allan Satan? Os bydd teyrnas wedi ei rhwygo drwy ymbleidiau, nis gall y deyrnas hòno sefyll. Ac os bydd teulu gwedi ei rwygo drwy ymbleidiau, nis gall y teulu hwnw sefyll. Felly, os yw Satan yn ymladd yn ei erbyn ei hun, a gwedi ymrànu, nis gall efe sefyll, ond y mae yn agos iddei ddiwedd. Nis gall neb, wedi myned i fewn i dŷ y cadarn, ysbeilio ei ddodrefn ef, oddeithr iddo yn gyntaf drechu y cadarn; yna, yn wir, efe á all ysbeilio ei dŷ ef. Yn wir, yr wyf yn dywedyd wrthych, èr bod pob pechod arall mewn dynion yn faddeuadwy, a pha athrodion bynag á draethont; pwybynag á ddywedo athrodiaith yn erbyn yr Ysbryd Glan, ni faddeuir iddo byth, eithr y mae yn agored i gosb dragwyddol. Hyn á ddywedodd efe, am ddarfod iddynt haeru ei fod mewn cyngrair ag ysbryd aflan.

Yna yr aethant i fewn i dŷ, ac yno drachefn yr ymgasglodd tyrfa, fel na allai Iesu a’i ddysgyblion gymaint â bwyta. Ei geraint wedi clywed hyn, á aethant allan iddei ddal ef, (canys dywedasant, Y mae efe allan o’i bwyll. A’r Ysgrifenyddion à ddaethent o Gaersalem, á ddywedasant, Y mae efe mewn cyngrair â Beelzebwb, ac yn bwrw allan gythreuliaid, drwy dywysog y cythreuliaid.) Wedi i Iesu eu galw hwynt, efe á ddywedodd wrthynt drwy gyffelybiaethau, Pa fodd y gall Satan fwrw allan Satan? Os bydd teyrnas wedi ei rhwygo drwy ymbleidiau, nis gall y deyrnas hòno sefyll. Ac os bydd teulu gwedi ei rwygo drwy ymbleidiau, nis gall y teulu hwnw sefyll. Felly, os yw Satan yn ymladd yn ei erbyn ei hun, a gwedi ymrànu, nis gall efe sefyll, ond y mae yn agos iddei ddiwedd. Nis gall neb, wedi myned i fewn i dŷ y cadarn, ysbeilio ei ddodrefn ef, oddeithr iddo yn gyntaf drechu y cadarn; yna, yn wir, efe á all ysbeilio ei dŷ ef. Yn wir, yr wyf yn dywedyd wrthych, èr bod pob pechod arall mewn dynion yn faddeuadwy, a pha athrodion bynag á draethont; pwybynag á ddywedo athrodiaith yn erbyn yr Ysbryd Glan, ni faddeuir iddo byth, eithr y mae yn agored i gosb dragwyddol. Hyn á ddywedodd efe, am ddarfod iddynt haeru ei fod mewn cyngrair ag ysbryd aflan.

Eithr Iesu á giliodd, gyda ’i ddysgyblion, tua ’r môr, lle y dylynwyd ef gàn dyrfa fawr o Alilëa, o Iuwdëa, o Gaersalem, o Iduwmëa, ac o lànau yr Iorddonen. A’r rhai o diriogaethau Tyrus a Sidon hefyd, wedi clywed pa ryfeddodau á wnaethai efe, á ymgasglasant ato yn dyrfëydd. Yna y perodd efe iddei ddysgyblion geisio cwch yn barod iddo, o herwydd y lliaws rhag iddynt ei lethu ef; oblegid efe á iachâasai lawer, yr hyn á wnaeth i bawb, oedd ag anhwylderau arnynt, wasgu ato i gyfhwrdd ag ef. A’r ysbrydion aflan, pàn welsant ef, á ymgrymasant o’i flaen ef, gàn lefain, Ti yw Mab Duw. Ond efe á orchymynodd yn gaeth iddynt, na wnaent ef yn adnabyddus.