Lukas 22

Äa Plon Jesus doottomoaken

(Mat 26,1-5; Mrk 14,1-2; Joh 11,45-53)

1De Tiet fa daut Fast von onjesuade Brood, daut Passafast, nodad sikj. 2Un de Huagepriestasch un Schreftjelieede sochten no een Wajch Jesus doottomoaken; un see ferchten sikj oba fa daut Volkj. #Luk 20,19

Judas eenicht sikj Jesus to veroden

(Mat 26,14-16; Mrk 14,10-11)

3Dan fua Soton en Judas Iskariot nenn, eena von de Twalw. #Joh 13,2.27 4Un dee jinkj dan no dän Huagenpriesta un de Tempelwajchtasch, sikj met an to eenjen, woo hee an Jesus veroden kunn. 5Dee freiden sikj doatoo un wieren reed am Jelt to jäwen. 6Hee vespruak an daut un luad no eene Jeläajenheit Jesus soo aun an to veroden, daut daut Volkj daut nich enwort.

Väabereedunk fa daut Passafast

(Mat 26,17-25; Mrk 14,12-21; Joh 13,21-30)

7Dan kjeem de Dach von onjesuade Brood, aun dän daut Opfalaum must jeschlacht woaren. #2Mo 12,18-20 8Jesus schekjt Petrus un Johanes un säd see sullen gonen un fa an reedmoaken, daut Passalaum to äten. 9See säden to am: Wua sell wie daut gonen reedmoaken? 10Hee säd: Wan jie en de Staut nenn gonen, woa jie een Maun trafen, dee eene Kruck met Wota drajcht; got am hinjaraun no daut Hus, en daut dee nenn jeit, 11un sajcht to däm, dee daut Hus ieejent: De Meista lat die froagen: Wua es de Gauststow, en dee ekj met miene Jinja daut Passalaum äten kaun? 12Dan woat hee junt eene groote Bowastow, met utjepolstade Meeblen wiesen; un doa moakt daut reed. 13Un see jinjen han un troffen daut aula krakjt soo aun, aus hee jesajcht haud, un see muaken doa reed to daut Passafast. #Luk 19,32

Jesus fieet met de Apostel daut Aufscheetsmol

(Mat 26,26-30; Mrk 14,22-26; 1Kor 11,23-25)

14Un aus de Stund kjeem, saden hee un siene Apostel sikj aum Desch, 15un hee säd to an: Ekj hab opp iernst een velangen jehaut met junt toop daut Passalaum to äten, ea ekj lieden mott. 16Wiels ekj saj junt, ekj woa daut nich wada äten, #22,16 Eenje oole Schreften sajen nich äten. bat daut en daut Gottesrikj Werkjlichkjeit jeworden es. #Luk 13,29 17Dan neem hee daut Kuffel un dankt doafäa un säd: Nämt daut un deelt junt daut en, 18wiels ekj saj junt: Ekj woa von de Wiendruwen Frucht nich mea drinkjen, bat daut Gottesrikj komen woat.

19Un dan neem hee Broot, dankt doafäa un bruak daut, un jeef an daut un säd: Dit es mien Kjarpa dee fa junt jejäft woat; doot dit om aun mie to denkjen.#22,19 Oole Schreften loten veschiedne Enja vom 19. un 20. Varsch ut. #(19 un 20) 1Kor 11,23-25 20Jrod soo neem hee no Owentkost uk daut Kuffel un säd: Dit Kuffel es de niea Bunt en mien Bloot, daut fa junt vegoten woat.

21Doch kjikjt, mien Veroda haft siene Haunt bie mie opp däm Desch. #Joh 13,21-22 22De Menschensän woat bestemt soo gonen aus äwa am beschloten es; oba wee däm Mensch derch dän hee veroden woat! 23Dan fungen see aun sikj unjarenaunda to froagen, wäa von an, daut doonen wudd.

De Jinja strieden äwa wäa de jratsta es

(Mat 20,25-28; 19,28-45)

24Oba see fungen uk aun sikj doaräwa to Zanken, wäa mank an sull aus de jratsta aunjeseenen woaren. #(24-30) Mat 20,25-28; Mrk 10,42-45; Luk 9,46 25Un Jesus säd to an: En dise Welt rejieren de Kjennichs, un woaren bejnodjende Haren jenant. 26Bie junt oba, saul daut aundasch sennen! Wäa mank junt de jratsta es, saul soo sennen aus de jinjsta, un de väanämsta soo aus een Deena. 27Wiels wäa es jrata: dee aum Desch sett, ooda dee, dee bedeent? Es daut nich dee, dee aum Desch sett? Un doch sie ekj mank junt aus dee, dee doa deent. #Joh 13,4-14

28Jie oba, sent daut, dee mie en miene Vesieekjungen biestunden. #Joh 6,67-68 29En soo aus mien Voda een Kjennichrikj opp mie vemoakt haft, soo vemoak ekj eent opp junt, 30daut jie en mien Kjennichrikj met mie toop aum Desch äten un drinkjen kjennen, un opp een Troon setten, äwa de 12 Stam Israel to rechten. #Mat 19,28

Jesus sajcht daut Petrus am veroden woat

(Mat 26,31-35; Mrk 14,27-31; Joh 13,36-38)

31Un de Har säd: Simon, Simon, moakj die dit: Soton haft doarom aunjehoolen, junt soo aus Weit äwa een Säw to schekjen. #2Kor 2,11 32Oba ekj hab fa die jebät, daut du dienen Gloowen nich velieren muchst. Un wan du ieescht trigj no mie jekomen best, dan stoakj diene Breeda. #Joh 17,11.15 33Hee oba säd to am: Har, ekj sie reed met die en daut Jefenkjnis un em Doot to gonen. 34Dan säd Jesus: Petrus, ekj saj die: Ea de Hon vondoag zemorjes kjreien woat, woascht du daut aul dree Mol veloagen haben, daut du mie kjanst.

Jelttausch, Sak un Schwieet

35Un hee säd to an: Wan ekj junt onen Tausch, onen Sak un onen Schoo rut schekjt, haft junt daut emol aun waut jefält? See säden: Niemols. #Luk 9,3; 10,4 36Dan säd hee to an: Nu oba, wäa eene Jelttausch haft, däm lot dee nämen, un soo uk wäa een Sak haft, un wäa nich een Schwieet haft, saul sien Kjleet vekjeepen un een Schwieet kjeepen. 37Wiels ekj saj junt, met mie mott daut noch soo romkomen aus von mie jeschräwen steit: “Hee wort aunjeseenen aus een Vebräakja.” wiels waut von mie jeschräwen es, woat uk passieren. #Jes 53,12 38Dan säden see: Har, kjikj, hia sent twee Schwieed. Un hee säd to an: Daut rieekjt too.

Jesus sien Jebäd en Getsemane

(Mat 26,36-46; Mrk 14,32-42)

39Un aus hee rut kjeem, jinkj hee soo aus jeweenlich nom Oliewen Boajch, un siene Jinja kjeemen met doahan. 40Un aus hee doahan kjeem, säd hee to an: Bät, daut jie nich en Vesieekjunk jeroden! 41Hee trock sikj von an ojjefäa soo wiet trigj aus eena een Steen schmieten kaun, kjneed sikj han un bäd 42un säd: Voda, wan du daut soo west, dan nemm dit Liedenskuffel von mie; oba daut saul nich soo woaren aus ekj well, oba soo aus du west. #Mat 6,10 43(Dan kjeem een Enjel vom Himmel un stoakjt am. #22,43 Eenje oole Schreften haben disen Varsch nich. 44Un en siene Doodesangst bäd hee noch iernsta. Sien Schweet wort soo aus groote Blootdreppen, dee opp de Ieed follen.) #22,44 Eenje oole Schreften haben disen Varsch nich. 45Aus hee vom Jebäd oppstunt un no siene Jinja kjeem, wieren dee en äa Trua enjeschlopen. 46Dan säd hee to an: Wuarom schlop jie? Stot opp un bät, daut jie nich en Vesieekjunk komen!

Jesus woat faustjenomen

(Mat 26,47-56; Mrk 14,43-50; Joh 18,3-11)

47Un wäarent hee noch räd, kjeem een Schwitt Mana; un eena von de Twalw, dee Judas heeten deed, jinkj veropp no Jesus opptoo, am een Kuss to jäwen. 48Jesus oba säd to am: Judas, verotst du dän Menschensän met een Kuss? 49Aus dee om am sagen, waut passieren wudd, säden dee to am: Har, sell wie met däm Schwieet mankheiwen? 50Un eena von an heiwd dän Huagenpriesta sien Kjnajcht eent, un haud am daut rajchte Ua aufjeschnäden. 51Jesus oba säd: Jenuach! Hieet doamet opp! Un hee neem dän Maun sien Ua un heeld am. 52Dan säd Jesus to de Huagepriestasch un väaschte vom Tempel un Eltestasch, dee no am jekomen wieren: Must jie met Schwieed un Kjneppels komen, soo aus wan jie daut met een Reiba to doonen haben? 53Aus ekj däachlich bie junt em Tempel wia, hab jie mie nich prooft fausttonämen. Oba dit es june Tiet, en dee daut diestre harscht. #Joh 7,30; 8,20

Petrus velicht daut hee Jesus kjant

(Mat 26,57-58.69-75; Mrk 14,53-54.66-72; Joh 18,12-18.25-27)

54Aus see am ieescht faustjenomen hauden, jinjen see met am wajch, un brochten am no dän Huagenpriesta sien Hus. Petrus jinkj wiet auf hinjaraun. 55Aus see sikj medden opp däm Hoff een Fia aunstekjten, un doa rom dolsaden, saut Petrus uk mank an. 56Dan kjeem eene Deenstmejal un sach am biem Fia setten. See kjikjt am direkjt aun un säd: Dis Maun wia uk met am. 57Hee oba veluach daut un säd: Fru, ekj kjan däm äwahaupt nich. 58Om een stootje wieda sach am noch wäa un säd: Du best uk eena von an. Petrus oba säd: Mensch, daut sie ekj nich. 59Dan ojjefäa om eene Stund säd noch wäa: Ekj sie mie secha, daut disa uk met am wia, wiels hee es een Galiläa. 60Petrus oba säd: Mensch, ekj weet nich von waut du rätst. Un sooboolt, wäarent hee noch räd, kjreid de Hon. 61Dan dreid de Har sikj om un kjikjt Petrus aun. Dan docht Petrus doaraun waut de Har jesajcht haud: Ea de Hon kjreien woat, woascht du daut dree Mol veloagen haben daut du mie kjanst. 62Dan jinkj Petrus rut un hield bettalich. #Psa 51,19

Jesus woat vespott un jeschloagen

(Mat 26,67-68; Mrk 14,65)

63De Mana dee Jesus fausthauden, spotten un schluagen am; 64see bungen am de Uagen too un schluagen am em Jesecht un säden: Profezei! Wäa haft die jeschloagen? 65Un see säden väl aundre lastaliche Dinja jäajen am.

Jesus ver däm judischen Rot

(Mat 26,59-66; Mrk 14,55-64; Joh 18,19-24)

66Un aus daut ieescht Dach wort, saumelden sikj de Eltestasch utem Volkj, un de Huagepriestasch un Schreftjelieede, un brochten am ver äaren Rot un säden: 67Saj ons auf du de Christus best! Hee säd to an: Wan ekj junt daut sajen wudd, wudd jie daut doch niemols jleewen; #Joh 3,12 68un wan ekj junt froagen wudd, wudd jie mie kjeene Auntwuat jäwen. 69Von nu aun woat de Menschensän bie de Gotteskrauft to rajchte Haunt setten. #Psa 110,1 70Dan säden see aula: Best du dan Gott sien Sän? Un hee säd to an: Jie sajen met rajcht daut ekj dee sie. 71Dan säden see: Wuatoo bruck wie noch mea Zeichnisen? Wäajen wie haben daut selfst ut sien ieejnet Mul jehieet!

Currently Selected:

Lukas 22: PB

Highlight

Copy