لوقا 14

عیسی فریسی کَ کا

1یَهودییون ایلَه مقدّس شنبه روزی کا که عیسی غَذا هَردِه را شَه ایلَه فریسیون رَهبرون کَ، اَوِن دقّتی نَه عیسی تحت نظر دارین. 2اوآکا ایلَه مِردی بَه که چَیی جان آو وَردَش بَه. 3عیسی شریعتی قاضیون و فریسیون کا دَفَرسِشه: «مریضون شفا دوعِه شنبه روزی کا جاییزَه یا نِه؟» 4امّا اَوِن ساکیت مَندینَه. بَس عیسی اَ مِردی گِتِشه شَفا دوشَه و رَوونَه کَردِشه. 5عیسی اَوون نَه واتِشه: «کییَه شِمَه کا که اَگم چَیی زوعَه یا چَیی گا مقدّس شنبه روزی کا چاه دیلَه کا دَلَکِه، اَلبَحَل اَیی بِرون نِوَرِه؟» 6اَوِن نِشاستِشونَه اِم چیون را جواوی بِدَن.

7وختی عیسی ویندِشه که میهمونِن چِنتَه مِجلِسی کَفایی نَه سَری اِشتَه را اِنتِخاب بَکَردین، اَوون را اِم مَثَّلی وَردِشه، واتِشه: 8«وختی کسی تِه دعوت بِکَرِه ایلَه عروسی یَه مِجلِس، مِجلِسی کَفا کا مَنِش، چوم مُمکنه که کسی تِه کا سرشِناستَر دَعوت بییَه بِبو. 9اِنتَه مِجلِسی صاحیب که شِمَه هر دِ نفری دعوت کَردَشه، بومَی و تِه نَه بَواتی: ”اِشتِه جِگا آدَه اِم شخصی.“ اَ موقع، بَسی تِه خِجالَتی نَه بِشی مِجلِسی جیری کا بِنِشی. 10بَلکَم وختی کسی تِه دعوت بَکَردی، بِش و مِجلِسی جیری کا بِنِش، تا وختی که مِجلِسی صاحیب بومَی، تِه نَه بِوآجِه: ”رَفِق، بفرما کَفاتَر بِنِش.“ اَ موقع گِردِ کسونی وَری کا که تِه نَه سفره سَری کا نِشتینَه سَربِلند بَبیش. 11چوم هَر کسی که اِشتَن یال آکَرِه خار بَبی، و هَر کسی که اِشتَن فروتن آکَرِه، سَر بِلَند بَبی.»

12عیسی، کَ صاحیبی نَه نی واتِشه: «وختی کسی سور و ناهاری را دَعوت بَکَردیش و یا میهمونی بَدایش، اِشتِه رَفِقون، بِرا اون و خویشون یا ثروتمَندَه خَمسوعَه اون دَعوت مَکَه؛ نَبادا اَوِن نی هَتَه تِه دَعوت بِکَرِن و اِنتَه تِه اِشتِه کاری عَوضی ویگِری. 13بَلکَم وختی میهمونی بَدایش، فَقیرون، اِفلیجون، شَلون و کورون دَعوت بِکَه 14که تِه بَرکت ویگِری؛ چوم اَوِن نیمَشان که چَیی عَوضی تِه آدَن، و تِه اَ روزی کا که صالِحِن زِنده آبون، اِشتِه کاری عَوضی ویگِری.»

یالَه میهمونی مَثَّل

15ایی نفر کَسونی کا که عیسی نَه سِفره سَری کا نِشت بَه وختی اِم چییون دَرَسِشَه، واتِشه: «خَسَه بِبو اَ کسی که خِدا پاُتشایی کا نون بَرِه.» 16عیسی جَواو دوشَه: «ایلَه مِردی یالَه میهمونی دوشَه و وِر کَسون دَعوت كَردِشه. 17سوری وخت، اِشتَن نوکَری ویسا آکَردِشه تا دَعوتیون نَه بوآجِه، ”بایَه چوم که حِسَه همه چی حاضیرَه.“ 18امّا اَوِن هَر کمیله ایلَه بهونَه ای وَردِشونَه. اَوّلی واتِشه: ”از، ایلَه مزرعه خِرییَمَه که بَسی بِشوم اَیی بِوینِم. خواهیشت بَکَردیم مِن مَعذور بِدا.“ 19اَ ایلَه واتِشه: ”اَز، پینج جِفت گا خِرییَمه، و کارا بَشیم اَوون اِمتحان بِکَرِم. خواهیشت بَکَردیم مِن مَعذور بِدا.“ 20اَ ایلَه نی واتِشه: ”از، تازه ژِن بَردَمه، اِمی واسِی نیمَشام بام.“ 21بَس اَ نوکَر آگَردِستَه و ماجرا اِشتَن اَربابی را واتِشه. کَ اَرباب عَصبانی آبَه و اِشتَن نوکَری نَه واتِشه: ”اَلبَحَل بِش شَهری کوچه بازارون را و فَقیرون و اِفلیجون و کورون و شَلون بوعَه.“ 22اَ نوکَر واتِشه: ”آقا، اِشتِه دستوری اَنجام دومَه، امّا حَلا نی جِگا اِستَه.“ 23اَرباب اَ نوکَری نَه واتِشه: ”بَس بِش کوچه خیابونون را و اِصراری نَه مردمی بوعَه چِمِن میهمونی را تا چِمِن کَ پور آبو. 24چوم شِمَه نَه بَواتیم که هیچ گِله اَ دعوتی اون کا، چِمِن سوری مَزَه نِچَشِن.“‌»

شاگِرد بییِه بَها

25وِرَه جَماعتی عیسی همراه بینَه. عیسی آگَردِستَه چَوون طرفی را و واتِشه: 26«هر کَسی با چِمِن وَر و اِشتَن دَده نَنه، ژِن و خِردَن، بِرا و خالا و حَتی اِشتَن جانی کا دَس مَپگِرِه، نیمَشا چِمِن شاگِرد بِبو. 27کسی که اِشتَن عذابی صَلیبی مَپِگِرِه و چِمِن دومله ما، نیمَشا چِمِن شاگِرد بِبو. 28اَگم کسی شِمَه کا ایلَه بُرجی وَج آکَردِه فیکری کا بِبو، مَگم اوّل نِنِشه و چَیی خَرجی حساب کیتاب نِکَرِه که بِوینِه اِم کاری تَمون آکَردِه تَوانی هِستِشه یا نِه؟ 29چوم اَگم چَیی پاکاری بِنَه و دومله مَشا اَیی تَمون آکَرِه، هَر کسی که اَیی بِوینِه اَیی ریشخند بَکَردی، 30و بَواتی: ”اِم مِرد ایلَه کَ ایی وَج آکَردِه شروع كَردِشه، ولی نِشاستِشه اَیی تَمون آکَرِه.“‌ 31و یا کمیله پاُتشایی اِستَه که ایلَه دییَر پاُتشایی جَنگی را بِشو، بی اِم کِه اوّل بِنِشه و فیکر بِکَرِه، بِوینِه که ایلَه دَه هَزار نفری یَه لَشکَری نَه بَشای ایلَه بیست هَزار نفری یَه لَشکَری نَه جَنگ بِکَرِه؟ 32و اَگم مَشا، حَلا که دِشمِنی لَشکر دورَه، اِشتَن نماینده ویسا آکَرِه که دَفَرسِه چِنتَه بَبی صُلح بِکَرِه. 33اِنتَه نی، اَگم هیچ گِله شِمَه کا، گِرد اِشتَن دارایی کا دَس مَپِگِرِه، نیمَشا چِمِن شاگِرد بِبو.

بی مَزَه نِمِک

34«نِمِک چاکَ، امّا اَگم نِمِک اِشتَن مَزه از دَس بِدَه، چِنته بَبی هَنی اَیی سور آکَردِه؟ 35اَ، دِ، نِه خاکی را بِه درد بَردی و نِه کودی را؛ بَلکَم اَیی فِر آدَن. هَر کسی که دَرَسَه گوش هِستِشه، دَرَسِه!»

Currently Selected:

لوقا 14: ITB

Highlight

Copy