مَتّی 12

خُدانه رُژا شَنبیا مُقدس

1وه وقتیدا، عیسی رُژا شَنبیا مُقدسَ یهودیا ناو زَویِت گَنِمی دا دَرباز دِبو. شاگِرده وی بَر خاطره هِنده گو بِرسی بون دَستبه لِوَگِرِنا قُلِت گَنِمی و خارِنا وان گِرِن. 2وقته عالِمِت فِرقا فَریسیا اَو دِشدَ دیتِن، گُتنَ وی: «بَرخوده، شاگِرده تَ شُلَگه دِگَن گو رُژا شَنبیا مُقدس دا نابی بِتَ گِرِن.» 3عیسی گُتَ وان: «ما وَ ناو کِتِبِت مُقدس دا نَخاندیَ گو داوود پاشا چه گِر، وقته گو بوخو و مِرُوِت وی بِرسی بون؟ 4گو چاون چو ناو مالا خدا و نانه مُقدس خار، اَو نانه گو خارِنا وه گورَیَگی شِریعَته نه بُ وی و نه بُ مِرُوِت وی دوز بو، چون گو تِنه کاهینا حَقه خارِنا وه هَبون؟ 5آن ما وَ تَوراته دا نَخاندیَ گو چاون رُژِت شَنبیَ مُقدس دا، کاهین ناو معبدا خاده، حُرمَتا رُژا شَنبیا مُقدس خُدان ناگَن، بله دیسا ژی به گُنَهِن؟ 6اَز بُ وَ دِبِژِم دِشدَگَ معبده مَزِنتِر اِرَیَ! 7هَگو اون معنیا وه قِسه تِگَهَشتِبان گو دِبِژیت”اَز رَحمته دِخازِم، نه قُربانیه،“ ایدی وَ مِرُوِت به گُنَه محکوم نَدِگِرِن. 8چون گوره انسان خُدانه رُژا شَنبیا مُقدسَ.»

عیسی شفایه دِدَتَ مِرُوَگه گو دَسته وی هِشک بویی بو

9عیسی ژه وِدَره دَرکَوت و چو ناو دیرا واندا. 10مِرُوَگ وِدَره بو گو دَستَگه وی هِشک بِبو. اَوان ژه عیسی پیسیار گِر: «شفا دایین رُژا شَنبیا مُقدس دا گورَیَگی شِریعَته دوزَ؟» چون دوو هِنجَتَگه بون گو تُهمَتا وی بِدَن. 11عیسی گُتَ وان: «کِیَ ناو وَدا گو پَزا وی رُژا شَنبیا مُقدس بِکَویتَ ناو بیره و اَوه نَگِریت و دَرنَیخینیت؟ 12حال اَو حالَ گو بَشَر چه قیاسا پَزی قَدِرتِرَ! بَجا باشیتی گِرِن رُژا شَنبیا مُقدس دا دوزَ.» 13پاشه گُتَ وی مِرُوی: «دَسته خو دِرِژ گَ!» اَوی دَسته خو دِرِژ گِر و اَو دَست، بینا دَسته وی یه دیتِر ساخ بو. 14بله فَریسی چُنَ دَروَ و له ضِدّ وی نَقشَ کِشان گو چاون عیسی بَین بِبَن.

خِذمَتکاره بِژارتیه خدا

15عیسی گو اَو دِشدَ دِزانی، اَودَر هِلا و چو. و گَلَک مِرُو دوو ویدا چُن و اَوی شفا دا وان همویا 16و اَو قدغن گِرِن گو لاره خلقه باس نَگَن گو اَو کِیَ. 17اَو دِشدَ قَوِمی گو قِسا اِشعیایه پِیغَمبَر بِتَ جی گو گُته بو:

18«اَوَیَ خِذمَتکاره مِن گو مِن اَو بِژارتیَ

عزیزه مِن گو جانه مِن ژه وی گَلَک راضیَ.

اَزه رِحا خو دانِمَ سَر وی

و اَو دیه عدالته بُ قَومه دیتِر بِدَتَ بیهیستِن.

19شَری ناگَتِن و ناگَتَ هَوار؛

و چه کَس دَنگا وی ناو کوچادا نابیهیسیت.

20قامیشا خار بویی ناشگِنیت

و پَلیتا نیوشَوِتی ناتَمِرینیت،

حَتا عدالته سَر بِخِنیت.

21و ناوه وی دیه بِبیتَ اُمیدا قَومه دیتِر.»

کُفر گِرِن له ضِدّ رِحا مُقدسا خدا

22پاشه مِرُوَگه جن هَیی گو گُورَ و لال بو اینانَ لاره وی و عیسی شفا دا وی، وِسا گو گاری هم قِسَ گَت و هم بِبینیت. 23ایجا خلق همو صِفَت گِرتی بون و گُتن: «نَبیت اَو مِرُوَ گوره داوود پاشا بیت؟» 24بله وقته فَریسیا اَوَ بیهیستِن، گُتن: «تِنه بِ آریکاریا بِعِلزِبول، سَرُکه اَجنایَ گو اَو مِرُوَ اَجنا دِدَرخینیت!» 25عیسی گو فِکره وان دِزانی، گُتَ وان: «هَچی مملکته گو رابیتَ له ضِدّ خو، دیه بَین بِچیت و هر شَهر آن مالَگ گو رابیتَ له ضِدّ خو بَردَوام نامینیت. 26هَگو شیطان، شیطانی دَرخینیت، رابویَ له ضِدّ خو؛ بَجا چاون سَلطَنَتا وی دیه بَردَوام بِمینیت؟ 27و هَگو اَز بِ آریکاریا بِعِلزِبول اَجنا دِدَرخینِم، شاگِردِت وَ بِ آریکاریا چه کَسَگه اَوان دِدَرخینِن؟ بَهنده اَو دیه سَر وَ قضاوته بِگَن. 28بله هَگو اَز بِ رِحا خدا اَجنا دِدَرخینِم، بَجا پادشاهیا خدا هاتیَ سَر وَ. 29هَمژی، چاون کَسَگ دِگاریت بِچیتَ ناو مالا مِرُوَگه قاوَت و ماله وی تالان گَت، هَگو اَوِلی اَوه مِرُوی گِر نَدَت؟ پاشه ایدی دِگاریت مالا وی تالان گَت. 30هَچی کَسه گَل مِدا نینَ، له ضِدّ مِنَ، و هَچی کَسه گَل مِدا خِر نَگَت، دیه پَلاتَیی گَت. 31بَهنده اَز بُ وَ دِبِژِم، هر جورَ گُنَه و کُفرَگ گو بَشَر بِگَت، دیه بِتَ بَخشین، بله کُفر گِرِن له ضِدّ رِحا خدا نایِتَ بَخشین. 32هَچی کَسه قِسَیَگه له ضِدّ گوره انسان بِژیت، دیه بِتَ بَخشین، بله هَچی کَسه بُ رِحا مُقدسا خدا کُفره بِژیت نایِتَ بَخشین، نه وی زَمانَیی دا و نه زَمانه پاشوَقتیه دا.

33«داره ساخ گَن اِرمیشا وی دیه ساخ بیت، داره خِرا گَن اِرمیشا وی دیه خِراب بیت. دار بِ اِرمیشه وی تِتَ ناس گِرِن. 34اَی نَسلا اَفعیا، اون گو پیسِن، چاون دِگارِن قِسه قَنج بِژِن؟ چون گو اَزمان ژه اَو دِشدا گو دل ژه وه سَررِژَ، قِسَ دِگَت. 35مِرُوه قَنج، ژه خِزینا قَنجیا دله خو قَنجیه دِگَت و مِرُوه پیس ژه خِزینا پیسیا دله خو، پیسیه. 36اَز بُ وَ دِبِژِم گو رُژا قیامَته دا خلق بُ هر قِسَیَگه به چِنَ گو بِژیت، دیه حسابه بِدَت. 37چون گو اونه آن بِ قِسه خو به گُنَه بِنَ ناس گِرِن و آن اونه بِ قِسه خو بِنَ محکوم گِرِن.»

نیشانا یونس

38پاشه هِندَگ ژه ماموستایِت تَوراته و عالِمِت فِرقا فَریسیا گُتنَ وی: «ماموستا، اَم دِخازِن نیشانَگه ژه تَ بِبینِن.» 39بله عیسی جیواب دا وان: «اَو نَسلا پیس و زِناگَر هَ دوو نیشانَگه دانَ! بله چه نیشان بُ وان نایِتَ دایین خِنجی نیشانا یونس پِیغَمبَر. 40چون هَ وِسا گو یونس سه رُژ و سه شَوا ناو زِگه ماسیَگه مَزِن دا بو، گوره انسان ژی دیه سه رُژ و سه شَوا ناو دله عَردی دا بیت. 41خلقه نینوایه له رُژا قیامَته دیه گَل وه نَسله رابِن و وان محکوم گَن، چون گو اَوان بَر خاطره وَعظا یونس پِیغَمبَر تَوبَ گِرِن، و حال اَو حالَ گو دِشدَگَ یونس مَزِنتِر اِرَیَ. 42له رُژا قیامَته، مَلَکا باشوره دیه گَل وه نَسله رابیت و وان محکوم گَت، چون گو اَو ژه آلیه دیَ دُنیایه هات گو حکمتا سلیمان پِیغَمبَر بِبیهیسیت، و حال اَو حالَ گو دِشدَگَ سلیمان مَزِنتِرَ اِرَیَ.

43«وقته گو رِحا پیس مِرُوَگه دا تِتَ دَروَ، ناو جیِت هِشک و به آودا دِگَرِت گو جیَگه بُ بِهن وَدانه پَیدا گَت. بله پَیدا ناگَت. 44ایجا گَل خودا دِبِژیت ”اَزه بِزُورِمَ بُ وه مالا گو تِدا بوم.“ بله وقته دِگَهَشیتَ وِدَره و ماله بَطال، گِزی گِری و سَربَر دِبینیت، 45دِچیت و هَفت رِحه خو پیستِر ژی تینیت و همو دِچِنَ ژُر و وِدَره دا دِمینِن. ایجا، عاقِبَتا وی مِرُوی خِرابتِر ژه حاله وی یه اَوِلی دِبیت. عاقِبَتا وه نَسلا شُل پیس ژی دیه هَ وِسا بیت.»

داییگ و بِرایِت عیسی

46هَ وه حالیدا گو عیسی هِشتا گَل خلقه قِسَ دِگِر، داییگ و بِرایِت وی دَروَ راوَستا بون و دِخاستِن گَل وی قِسَ گَن. 47مِرُوَگه گُته دا: «داییگ و بِرایِت تَ دَروَ راوَستانَ و دِخازِن گَل تَ قِسَ گَن.» 48عیسی جیوابا ویدا گُت: «داییگا مِن کِیَ؟ و بِرایِت مِن کِنَ؟» 49پاشه دَسته خو دِرِژ گِرَ آلیه شاگِردا و گُت: «اَونَنَ داییگ و بِرایِت مِن! 50چون گو هَچی کَسه داخازیا بابه مِن گو اَسمانی دایَ بینیتَ جی، بِرا و خوشگ و داییگا مِنَ.»

Currently Selected:

مَتّی 12: SKB

Highlight

Copy