مَتّی 11

قِسِت عیسی راستا یحیایه گو غُسلا تعمیده دِدا

1پاشه هِنده گو عیسی اَو اَمرَنَ دانَ دانزدَه شاگِرده خو، ژه وِدَره چو گو بِچیتَ ناو شَهرِت واندا دَرسه بِدَت و وَعظ بِگَت.

2وقته یحیا ناو زیندانه دا، مَحتا شُلِت مسیحْ بیهیست، شاگِردِت خو رِگِرِنَ لاره وی 3گو پیسیار گَن: «تِ هَمَن اَوی گو دِبی بِت، آن اَم هِویا یگَ دیتِر بِن؟» 4عیسی جیواب دا: «هَرِن و اَو دِشده گو اون دِبیهیسِن و دِبینِن بُ یحیا بِژِن، گو 5چاوه مِرُوِت گُورَ ساخ دِبِن، مِرُوِت شِل ره دِچِن، جذامی شفایه دِگِرِن، مِرُوِت گَر دِبیهیسِن، مِری ساخ دِبِن و خَبَرا خوش بُ فقیر و ژارا دِتَ وَعظ گِرِن. 6خَنیَگه حاله وی مِرُوی گو شِگه مِن نَگَت.»

7وقته شاگِردِت یحیا چُن، عیسی راستا یحیادا دَستبه قِسَدانه گِر و بُ خلقه گُت: «اون بُ دیتِنا چیگه چو بونَ چُله؟ بُ دیتِنا قامیشَگه گو بِ با دِهَژِت؟ 8بَجا بُ دیتِنا چه اون چُن؟ بُ دیتِنا مِرُوَگه گو گِراسَگه نَرم بَر خودا هَیَ؟ اَونه گو گِراسه نَرم بَردِگَن ناو قَصرِت پاشایا دانَ. 9بَجا بُ دیتِنا چه اون چُن؟ بُ دیتِنا پِیغَمبَرَگه؟ بَله، اَز بُ وَ دِبِژِم گو ژه پِیغَمبَرَگه ژی سَرتِرَ. 10اَو هَمَن اَوَ گو کِتِبِت مُقدس دا راستا ویدا هاتیَ نِویساندِن:

«‌”نَهَ اَزه رسوله خو پِش تَدا رِگَم،

گو دیه رِیا تَ بَر پِیه تَ حاضِر گَت.“

11بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، گو چه کَس ژه یحیا مَزِنتِر داییگا خو نَبویَ، بله دیسا ژی اَوه گو پادشاهیا اَسمانی دا همویا گوشگَتِرَ، ژه وی مَزِنتِرَ. 12ژه زَمانه یحیایه گو غُسلا تعمیده دِدَت حَتا نَهَ، پادشاهیا اَسمانی گَلَک بِن ظُلم و اَذیَته دا بویَ و مِرُوِت خُدان زُر بِ زُره له دِبِنَ خُدان. 13چون گو تواوی پِیغَمبَرا و تَوراته حَتا دَورانه یحیا راستا دِشده گو دِبی بِقَوِمِن نَبوَت گِرِنَ. 14و هَگو اون بِخازِن قَبول گَن، یحیا هَمَن الیاس پِیغَمبَرَ گو دِبی بِت. 15هَچی کَسه گوه بُ بیهیستِنه هَیَ، بِلا بِبیهیسیت.

16«اَز وه نَسله گَل چه مقایسَ گَم؟ اَو بینا وان زارویِت ناو بازاره دانَ گو دِرونِن و گاز دِگَنَ اَونه گو گَل واندا دِلَییزِن:

17«‌”مَ بُ وَ بیلور لِدا، اون نَرَقِصین؛

مَ بُ وَ لاوژه تازیه خاندِن، اون نَگیریان.“

18چون گو یحیا هات گو نه دِخُت و نه دِوَخُت؛ اَو دِبِژِن: ”جن هَیَ.“ 19گوره انسان هات گو دِخُت و دِوَخُت؛ اَو دِبِژِن: ”بَرخودَنه، مِرُوَگه زِگُیی و مَه وَخارَ، دُسته باجگِرا و گُنَهکارایَ.“ بله راستیا هر حکمتَگه دوماییگا وه نیشان دِدَت.»

وَی بُ حاله شَهرِت گو تَوبَ ناگَن

20پاشه عیسی دَستبه سرزنش گِرِنا وان شَهرا گِر گو پِشگا زِدَیَ مُعجِزِت وی ناو واندا هاته بو قَوِمین، چون گو تَوبَ نَگِره بون. 21«وَی بُ حاله تَ، اَی شَهره خورَزین! وَی بُ حاله تَ، اَی شَهره بِیت‌صِیْدا! چون هَگو مُعجِزِت گو ناو وَدا قَوِمین ناو شَهره صور و صیدونه قَوِمی بان، خلقه وِدَره کِمِژوَ دیه پالاس بَرگِره بان و خولیه دا تَوبَ گِره بان. 22بله اَز دِبِژِمَ وَ گو رُژا قیامَته، طاقَتا جَزایه بُ صور و صیدونه هِسانتِر دیه بِبیت، حَتا بُ وَ. 23و تِ، اَی کَفَرناحوم، ما حَتا اَسمانی دیه بِلند بی؟ چه جارا، بَلگو حَتا ناوَگا جَهنَمه دیه ژُردا بِچی. چون هَگو مُعجِزِت گو ناو تَدا قَوِمین ناو سُدومه دا قَوِمی بان، حَتا ایرو دیه جیه خودا مابا. 24بله اَز دِبِژِمَ تَ گو رُژا قیامَته، طاقَتا جَزایه بُ وَلاته سُدومه هِسانتِر دیه بِبیت، حَتا بُ تَ.»

وَرنَ لاره مِن، اَزه رِحَتیه بِدَمَ وَ

25وه وقتیدا، عیسی گُت: «بابو، خُدانه اَسمان و عَردی اَز شُکرا تَ دِگَم گو تَ اَو دِشدَنَ ژه مِرُوِت زانا و شارَزا وَشارتیَ و بُ بِچوگه گوشگَ آشگَرا گِریَ. 26بَله، بابو، چون گو اِرادا تَ یا پْر ژه لطف وِسایَ. 27بابه مِن همو دِشد سِپاردیَ مِن. چه کَس گوری ناس ناگَت خِنجی بابی، و چه کَس بابی ناس ناگَت خِنجی گوری و اَو مِرُوِت گو گور بِخازیت بابی بُ وان آشگَرا بِگَت.

28«وَرنَ لاره مِن، اَی اون تواوی اَونه گو بِن زحمته دانَ و بارگِرانِن، گو اَزه رِحَتیه بِدَمَ وَ. 29نیره مِن دانِنَ سَر مِله خو و ژه مِن فِر بِن، چون گو اَز روخوش و رِح سوِکِم، و ناو جانه خودا اونه رِحَتیه پَیدا گَن. 30چون گو نیره مِن رِحَتَ و باره مِن سوِکَ.»

Currently Selected:

مَتّی 11: SKB

Highlight

Copy