مَتّی 10

دانزدَه رسول

1هِنگه عیسی دانزدَه شاگِرده خو گاز گِرِنَ لاره خو و اقتدار دا وان گو بِگارِن رِحِت پیس دَرخینِن و شفایه بِدَنَ هر اِش و نَساخیَگه. 2اَوَیَ ناوه دانزدَه رسولا: اَوِلی، شَمعون گو گاز دِگَنه پِطرُس و بِرایه وی آندریاس؛ یعقوب گوره زِبِدی و بِرایه وی یوحنا؛ 3فیلیپُس و بَرتولْما؛ توما و مَتّایه باجگِر؛ یعقوب گوره حَلْفای، و تَدّای؛ 4شَمعونه وَلاتپارِز و یهودایه اَسخَریوطی گو خیانت عیسی گِر.

5عیسی اَو دانزدَه مِرُوَنَ رِگِرِن و بُ وان اَمِر گِر: «نَچِنَ ناو قَومه دیتِر و نَچِنَ ناو چی یگ ژه شَهرِت سامِریادا، 6بَلگو هَرنَ لاره پَزِت بِزِربوییَ قَومه بنی اسرائیله. 7وقته گو اون دِچِن، وه پیامه وَعظ گَن گو پادشاهیا اَسمانی نِیزوکَ. 8شفایه بِدَنَ نَساخا، مِرُوِت مِری ساخ گَن، شفایه بِدَنَ جذامیا، اَجنا دَرخینِن. وَ مفتَ اِستاندیَ، مفتَ ژی بِدَن. 9چه سِکّه زِر آن زیو آن مِسی ناو بِشتبِنِت خودا نَبَن 10و بُ ناو ره، تُربَ آن گِراسه زِدَ آن سُلِگا آن گُپالی نَراگَن؛ چون گو پالَ مُستحَقه اِستاندِنا رِسقه خویَ. 11هَچی شَهر آن گُنده گو اون دِچِنَ تِدا، مِرُوَگه گِیرهاتی پَیدا گَن و حَتا وقته گو اون وه شَهری دا دِدَرکَوِن مالا ویدا بِمینِن. 12وقته اون دِچِنَ ناو مالَگه، سِلاوه بِگَن. 13هَگو اَو مال گِیر سِلاوه بِت، آشتی و سِلامتیا وَ دیه سَر وه ماله بیت و بله هَگو گِیر سِلاوه نَیِت، آشتی و سِلامتیا وَ دیه بِزُوریتَ وَ بوخو. 14هَگو کَسَگ وَ قَبول نَگَت آن گوهه خو نَدَتَ قِسه وَ، وقته اون وه ماله دا آن وی شَهری دا دِدَرکَوِن، آخا پِیِت خو داکُتِن. 15بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، رُژا قیامَته، طاقَتا جَزایه بُ شَهره سُدوم و غُمورّه هِسانتِر دیه بِبیت حَتا بُ وی شَهری.

16«بِزانِن گو اَز وَ وَگو پَزی ره دِگَمَ ناو گْرادا. بَهنده وَگو مارا شارَزا بِن و بینا گُترا صاف و سادَ. 17خلقه هیشیار بِن. چون اَو دیه وَ تسلیمی مَحکَما گَن و ناو دیرِت خودا دیه شَلاقا وَ بِدَن. 18بَر خاطره مِن دیه وَ بِبَنَ لاره والیا و پاشایا گو اون لاره وان و قَومه دیتِر شَهادَته بِدَن. 19بله وقته وَ تسلیم گَن، نیاران نَبِن گو اونه چاون قِسَ گَن آن چه بِژِن. چون وه سَعَته اَو دِشدا گو اون دِبی بِژِن دیه بُ وَ بِتَ دایین. 20بَهنده اَوه گو قِسَ دِگَت اون نینِن، بَلگو رِحا مُقدسا بابه وَ یه اَسمانیَ گو بِ اَزمانه وَ قِسَ دِگَت. 21بِرا، دیه بِرایی تسلیمی مِرِنه بِگَت و باب زاروگه خو. زارو دیه رابِنَ ناو چاوه داییگ و بابه خو و دیه اَوان بِدَنَ گُشتِن. 22خلق همو بَر خاطره ناوه مِن دیه نَفرَته وَ بِگَت. بله اَو کَسه گو حَتا دوماییگه طیگ راوَستِت، دیه نجاته پَیدا گَت. 23وقته شَهرَگه دا اَذیَتا وَ گِرِن، بِحلِن بُ شَهرَگه دیتِر. بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، پِش هِنده گو اون بِگارِن بِچِنَ بُ تواوی شَهره بنی اسرائیله، گوره انسان دیه بِت.

24«نه شاگِرد ژه ماموستایه خو سَرتِرَ و نه خُلام ژه آغایه خو. 25بُ شاگِردی هِند بَسَ گو بینا ماموستایه خو له بِت و هَمژی بُ خُلامی گو بینا آغایه خو له بِت. هَگو گاز گَنَ مَزِنه ماله، بِعِلزِبول، دیه چه گاز گَنَ جَماعَتا دیَ ماله؟

26«بَهنده، ژه وان نَتِرسِن. چه دِشده وَشارتی چِنینَ گو نَیِتَ آشگَرا گِرِن و چه دِشده سَرگِرتی چِنینَ گو نَیِتَ معلوم گِرِن. 27اَو دِشدا اَز ناو تاریتیه دا بُ وَ دِبِژِم، اون ناو روناهیه دا بِژِن و اَو دِشدا گوهه وَدا هاتَ گُتن، ژه سَر بانا بِ دَنگا بِلند بِژِن. 28ژه اَو کَسِت گو بَدَنه دِگُژِن بله نِگارِن رِحه بُگُژِن، نَتِرسِن؛ ژه وه کَسه بِتِرسِن گو دِگاریت هم رِحه و هم بَدَنه ناو جَهنَمه دا بَین بِبَت. 29ما دو جوجگا نافرُشِنَ قِرانَگه؟ بله دیسا حتا یگَ وان ژی به اِرادا بابه وَ ناکَویتَ عَردی. 30حتا توکه سَره وَ همو هاتنَ هَژمارتِن. 31بَهنده نَتِرسِن، چون گو قَدره وَ ژه هزاران جوجگا زِدَتِرَ.

32«هَچی کَسه لاره خلقه بینیتَ اَزمان گو گَل مِدایَ، اَزه ژی حُضورا بابه خو گو اَسمانی دایَ، بینمَ اَزمان گو اَو گَل مِدایَ؛ 33بله هَچی کَسه لاره خلقه مِن حاشا گَت، اَزه ژی حُضورا بابه خو گو اَسمانی دایَ، اَوی حاشا گَم.

34«گُمان نَگَن گو اَز هاتِمَ صُلحه بینمَ سَر رویه عَردی. اَز نَهاتِمَ گو صُلحه بینِم، بَلگو هاتِمَ گو شمشیری بینِم! 35چون اَز هاتِمَ گو:

«”گوری بِگَمَ ضِدّ بابی،

گِجه بِگَمَ ضِدّ داییگه و

بوگه بِگَمَ ضِدّ خَسویا وی.

36دُژمِنِت هر کَسَگه، دیه بِبِنَ مِرُوه مالا وی بوخو.“

37«هَچی کَسه زِدَتِر ژه مِن هَژَ باب آن داییگا خو بِگَت، لاییقه مِن نینَ؛ و هَچی کَسه زِدَتِر ژه مِن هَژَ گور آن گِجا خو بِگَت، لاییقه مِن نَینَ. 38هَچی کَسه خاچا خو نَراگَت و دوو مِدا نَیِت، لاییقه مِن نینَ. 39هَچی کَسه بِخازیت جانه خو خُدان گَت، دیه اَوه ژه دَست بِدَت و هَچی کَسه جانه خو بَر خاطره مِن ژه دَست بِدَت، دیه اَوه خُدان گَت.

40«هَچی کَسه وَ قَبول گَت، اَز قَبول گِرِمَ و هَچی کَسه مِن قَبول گَت، اَو کَسه گو اَز رِگِرِمَ قَبول گِریَ. 41هَچی کَسه پِیغَمبَرَگه بَر خاطره هِنده گو پِیغَمبَرَ قَبول گَت، دیه خَلاته پِیغَمبَرَگه بِستِنیت، و هَچی کَسه مِرُوَگه صالِح بَر خاطره هِنده گو مِرُوَگه صالِحَ قَبول گَت، دیه خَلاته مِرُوَگه صالِح بِستِنیت. 42هَچی کَسه هَ تِنه طاسِگَگه آوا تَزی ژی بِدَتَ یگَ وان مِرُوه گوشگَ بَر خاطره هِنده گو شاگِرده مِنَ، بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، چه جورا به خَلات نامینیت.»

Currently Selected:

مَتّی 10: SKB

Highlight

Copy