YouVersion Logo
Search Icon

पठालोबितामन 26

26
अग्रिप्पा चो पुरे खुलासा
1राजा अग्रिप्पा पौलुस ले बल्लो, “तुके आपलो बारे ने बोलतोर हुकुम आसे।” तेबे पौलुस हाथ बड़ाऊन भाती जबाप देऊक मुरयालो,
2हे राजा अग्रिप्पा, जितरो गोठमन चो यहूदी मोचो उपरे दोष लगाय सोत, आजी तुचो पुरे हुनमन चो जबाप देतो ने मय खुद के धन्य समजें सें,
3खास करून ऐईकाजे कि तुय यहूदीमन चो सपाय रीति बिदीमन आउर झगड़ामन के जानीस। आउर मय बिनती करें से, धीरज ले मोचो सुन।
4मोचो चाल-चलन मुर ले आपलो जाति चो मंजी आउर यरूशलेम ने जसन रये, हुन सपाय यहूदी जानोत।
5अगर हुनमन गोहई देऊक मन करोत, तो मुर ले मोके चिताऊ आत कि मय फरीसी होऊन भाती आपलो धरम चो सपाय ले सीदा पन्थ चो अनुसार चलले।
6आउर अदायं हुन बायदा ने आशा चो कारन जोन माहापुरू आमचो बुआ दादीमन ले करू रलो, मोचो उपरे पेशी चलाये से।
7हुनी बायदा चो पुरा होतोर आशा लगाऊन भाती, आमचो बारहो गोत्र आपलो पुईतराय मन ले रात-दिन माहापुरू चो सेवा करते ईला सोत। हे राजा, ऐई आशा चो बारे ने यहूदी मोचो उपरे दोष लगाऊ आत।
8जसन कि माहापुरू मरलो बितामन के जिआऊ आय, तेबे तुमचो थाने ऐ गोठ केंव बिश्वास चो लायक नी समजा जाये? 9“मय बले समजु रये कि ईशु नासरी चो नाव चो बिरूद ने मोके खुबे काई करतोर जरूरी आय।”
10आउर मय यरूशलेम ने असने ची करले; आउर परधान याजकमन ले अधिकार पाऊन भाती खुबे असन पवितर लोगमन के जयलघर ने ढाकले, आउर जिदलदाय हुनमन मारून दिया जाते रवत तेबे मय बले हुनमन चो बिरूद ने आपलो सहमती देते रयें।
11हर आराधना घर ने मय हुनमन के तकलीस देऊन-देऊन भाती ईशु चो निन्दा कराते रयें, ऐथा ले कि रिस चो मारून असन बया होऊन गेले कि बाहार चो नंगरमन ने बले जाऊन भाती हुनमन के कन्दराते रले।
12ऐई धुन ने जिदलदाय मय परधान याजकमन ले अधिकार आउर हुकुम चिठ्ठी धरून भाती दमिश्क ने जाते रये;
13तेबे हे राजा, बाट ने दुय पाहार चो समया मय बादरी ने बेर चो तेज ले बले बडुन भाती गोटक उजर, आपलो आउर आपलो संगे जातो बितामन चो भोंवरक बरतोर दकले।
14जिदलदाय आमी सपाय भूईं ने घसरलु, तेबे मय इब्रानी भाषा ने, मोचो ले ऐ बोलतोर गोटक शब्द सुनले, हे शाऊल, हे शाऊल, तुय मोके केंव कन्दराय सीस? धार थाने लात मारतोर तुचो काजे मशकिल आय।
15मय बल्ले, हे परबु, तुय कोन आस? परबु बल्लो, मय ईशु आंय, जोन के तुय कन्दराय सीस।
16मान्तर तुय उठ, आपलो पाँयमन ने उबा हो; कसनबल्लोने मय तुके ऐईकाजे दरशन दिले से कि तुके हुन गोठमन चो बले सेवक आउर गोहई ठेबायें, जोन तुय दकली सीस, आउर हुनमन चो बले जोनमन काजे मय तुके दरशन देयें दें।
17आउर मय तुके तुचो लोगमन ले आउर दुसर जातिमन ले बचाते रयें दे, जोनमन लगे मय अदायं तुके ऐईकाजे पटायें से
18कि तुय हुनमन चो आँईकमन खोल कि हुनमन अंधार ले उजर चो बाटे, आउर शयतान चो अधिकार ले माहापुरू चो बाटे फिरोत; कि पापमन चो छमा आउर हुन लोगमन चो संगे जोन मोचो उपरे बिश्वास करलो ले पवितर करा गेला से, मीरास पाओत।
19आउर हे राजा अग्रिप्पा, मय हुन सरग चो दरशन चो गोठ नी टालले,
20मान्तर पयले दमिश्क चो, फेर यरूशलेम चो, आउर तेबे यहूदिया चो पुईतराय देश चो रतो बितामन के, आउर दुसर जातिमन के समजाते रये, कि मन फिराआ आउर माहापुरू चो बाटे फिरून भाती मन फिराव चो लायक काम करा।
21ऐ गोठमन चो लागुन यहूदी मोके मंदिर ने धरून भाती मारून पकातोर कोशिश करते रवत।
22मान्तर माहापुरू चो सायता ले मय आजी ले बनले से, आउर नानी बड़े सपाय चो पुरे गोहई देये से, आउर हुन गोठमन के छांडुन काई नी बले जोन अगम गिआनीमन आउर मूसा बले बल्लो कि होतो बिती आय,
23कि मसीह के दुक उठाऊक पड़े दे, आउर हुनी सपाय ले पयले मरलो बितामन थानले जीव उठून भाती, आमचो लोगमन ने आउर दुसर जातिमन ने उजर चो परचार करे दे।
24जिदलदाय हुन ऐई रीति ले जबाप देते रलो, तेबे फेस्तुस जोर ले बल्लो, “हे पौलुस, तुय बया आस। खुबे बिदया तुके बया करून दिली से।”
25मान्तर पौलुस बल्लो, हे माहापरतापी फेस्तुस मय बया नुआय, मान्तर सत आउर अकल चो गोठमन के बलें सें।
26राजा बले जेचो पुरे मय निडर होऊन भाती बलें सें, ऐ गोठमन जाने; आउर मोके बिश्वास आसे कि ऐ गोठमन ले कोनी हुनचो ले लुकलोर निआय, कसनबल्लोने ऐ घटना कोनी कोना ने नी होली।
27हे राजा अग्रिप्पा, काय तुय अगम गिआनीमन चो बिश्वास करू आस? हव, मय जाने कि तुय बिश्वास करू आस।
28तेबे राजा अग्रिप्पा पौलुस ले बल्लो, “तुय खिन्डिक ची समजालो ले मोके मसीह बनाऊक चाहाय सीस?”
29पौलुस बल्लो, “माहापुरू ले मोचो पारथना आय कि काय खिन्डिक ने काय खुबे ने, मात्र तुय ची नाई मान्तर जितरो लोग आजी मोचो सुनु आत, ऐ बान्दनमन के छांडुन हुनमन मोचो समान होऊन जाओत।”
30तेबे राजा आउर मुखिया आउर बिरनीके आउर हुनमन चो संगे बसतो बितामन उठून उबा होला;
31आउर अलगे जाऊन भाती आपस ने बोलुक मुरयाला, “ऐ माने तो असन काई नी करे, जोन मरना डण्ड नाहले जयलघर ने ढ़ाका जातोर लायक होओ।”
32राजा अग्रिप्पा फेस्तुस ले बल्लो, “अगर ऐ माने राजा चो दुहाई नी देतो, तो छुटुक सकते रलो।”

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in