2 - سموئيل 6
6
1۽ دائود وري بہ اسرائيل جا چونڊيل ماڻهو گڏ ڪيا، جي ٽيهہ هزار هئا. 2۽ دائود اُٿيو، ۽ جيڪي ماڻهو ساڻس هئا تن سڀني سان گڏجي بعل يهوداہ مان روانو ٿيو، انهي لاءِ تہ اُتان خدا جي صندوق کڻي اچي، جا لشڪرن جي انهيءَ خداوند جي نالي سان سڏبي آهي، جو ڪروبين تي ويٺل آهي. 3۽ هنن اها صندوق هڪڙي نئين گاڏيءَ ۾ کڻي رکي، ۽ ابينداب جو گهر، جو ٽڪريءَ تي هو، تنهن مان ڪڍي آندائين: ۽ ابي ناداب جا پٽ عزہ ۽ احيو اها نئين گاڏي ڪاهي آيا: 4۽ انهن اها خدا جي صندوق سان ابينداب جي گهر مان ڪڍي آندي، جو ٽڪريءَ تي هو: ۽ احيو صندوق جي اڳيان اڳيان پئي هليو. 5۽ دائود ۽ اسرائيل جو سڄو گهراڻو، هر قسم جا ساز، جي صنوبر جي ڪاٺيءَ مان جڙيل هئا، يعني بربط، سنطور، دف، ڪَنجهيون، ۽ جانجهہ وڄائيندا خداوند جي اڳيان هليا. 6۽ جڏهن اهي نڪون جي اَن ڳاهڻ واري پڙ تي آيا تڏهن عزہ پنهنجو هٿ ڊگهو ڪري صندوق کي قابو ڪيو؛ ڇالاءِ جو ڏاندن ٿاٻو کاڌو. 7۽ خداوند جي ڪاوڙ عزہ تي ڀڙڪي؛ ۽ خدا اتي ئي هن کي سندس قصور ڪري ماري وڌو، ۽ هو صندوق جي ڀرسان مري ويو. 8۽ دائود رنج ٿيو، ڇالاءِ جو خداوند عزہ تي ڪڙڪي پيو هو: ۽ انهيءَ ڪري هن انهيءَ هنڌ کي پرض عزہ جو نالو ڏنو، جو اڄ تائين هليو اچي. 9۽ دائود انهيءَ ڏينهن خداوند کان ڊنو؛ ۽ چوڻ لڳو تہ ڪهڙيءَ طرح خداوند جي صندوق مون وٽ ايندي؟ 10انهيءَ ڪري دائود خداوند جي صندوق پاڻ وٽ دائود جي شهر ۾ آڻڻ نہ گهري؛ پر دائود انهيءَ کي پاسيرو ڪري عوبيد ادوم حتيءَ جي گهر کڻي ويو. 11۽ خداوند جي صندوق ٽي مهينا عوبيد ادوم حتيءَ جي گهر رهي: ۽ خداوند عوبيد ادوم، ۽ سندس سڄي گهراڻي کي برڪت ڏني. 12۽ ماڻهن بادشاهہ دائود کي ٻڌايو تہ خداوند عوبيد ادوم جي گهراڻي کي، ۽ جن جو انهيءَ سان واسطو آهي تن سڀني کي خدا جي صندوق ڪري برڪت ڏني آهي. تڏهن دائود وڃي عوبيد ادوم جي گهر مان خدا جي صندوق خوشيءَ سان دائود جي شهر ۾ کڻي آيو. 13۽ هيئن ٿيو تہ جڏهن خداوند جي صندوق کڻڻ وارا ڇهہ قدم هليا تڏهن هن هڪڙو ڏاند ۽ هڪڙو بيٺل ٿلهو جانور قرباني ڪيو. 14۽ دائود خداوند جي اڳيان پنهنجي سڄي طاقت سان نچيو؛ ۽ دائود کي انهيءَ مهل سڻيءَ جو افود پيل هو. 15انهيءَ طرح دائود ۽ اسرائيل جي ساري گهراڻي خداوند جي صندوق نعرن هڻندي، ۽ قرنائيون وڄائيندي کڻي آندي. 16۽ هيئن ٿيو تہ جيئن خداوند جي صندوق دائود جي شهر ۾ آئي تيئن سائول جي ڌيءَ ميڪل دريءَ مان ٻاهر نهاريو، ۽ دائود کي خداوند جي اڳيان نچندو ٽپندو ڏٺائين؛ انهيءَ ڪري سندس دل ۾ هن لاءِ حقارت پيدا ٿي. 17۽ هنن خداوند جي صندوق اندر آڻي جيڪو تنبو دائود انهيءَ جي لاءِ کوڙيو هو، تنهن جي وچ ۾ پنهنجي جاءِ تي رکي: پوءِ دائود خداوند جي اڳيان سوختني قربانيون، ۽ سلامتيءَ جون قربانيون چاڙهيون. 18۽ جڏهن دائود سوختني قرباني ۽ سلامتيءَ واريون قربانيون چاڙهي بس ڪيون، تڏهن هن لشڪرن جي خداوند جي نالي سان ماڻهن کي برڪت ڏني. 19۽ هن سڄي قوم مان، يعني اسرائيل جي ڪل جماعت، يعني مردن توڙي زالن مان هرهڪ کي هڪڙي لولي، ۽ گوشت جو ٽڪر، ۽ ڪشمش جي هڪڙي ٽڪي ورهائي ڏني. پوءِ هرڪو ماڻهو پنهنجي پنهنجي گهر هليو ويو. 20پوءِ دائود پنهنجي گهراڻي کي برڪت ڏيڻ لاءِ موٽي آيو. ۽ سائول جي ڌيءَ ميڪل دائود کي گڏجڻ لاءِ نڪري آئي، ۽ چوڻ لڳي تہ اڄ اسرائيل جو بادشاهہ ڪهڙو نہ جلال وارو هو جو هن پاڻ کي پنهنجن نوڪرن جي ٻانهين جي ڏسندي اُگهاڙو ڪيو، جيئن ڪ ڪميڻو ماڻهو بي شرم ٿي پاڻ کي اُگهاڙو ڪري. 21تڏهن دائود ميڪل کي چيو تہ اهو حال خداوند جي اڳيان هو، جنهن مون کي تنهنجي پيءُ کان ۽ سندس سڄي گهراڻي کان پسند ڪيو، ۽ خداوند جي قوم جي مٿان، يعني اسرائيل جي مٿان، بادشاهہ مقرر ڪيو: تنهنڪري آءٌ خداوند جي اڳيان ضرور نچندس ٽپندس. 22۽ آءٌ انهيءَ کان بہ وڌيڪ حقير ٿيندس، ۽ پنهنجي نظر ۾ ذليل ٿيندس: مگر ٻانهيون، ۽ جن جو تو ذڪر ڪيو آهي، تن جي نظر ۾ آءٌ عزت وارو ٿيندس. 23۽ سائول جي ڌيءَ ميڪل کي سندس مرڻ جي ڏينهن تائين اولاد ڪونہ ٿيو.
Currently Selected:
2 - سموئيل 6: SB62
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Sindhi Bible © Pakistan Bible Society, 1954,1962.
