لُوقا 9

یِسُوع باراں شاگِرداں نُوں گھل دا اے

1اوس باراں شاگِرداں نُوں اکٹّھیاں سَدّ کے اوہناں نُوں سارِیاں بدرُوحاں اُتّے قُدرت تے اختیار دِتّا۔ تے روگاں دے دُور کرن واسطے وی۔ 2تے اوہناں نُوں خُدا دی بادشاہی دی منادی کرن نُوں تے روگِیاں نُوں تگڑا کرن نُوں گھلّیا۔ 3تے اوہناں نُوں آکھیا پئی راہ لئی کُجھ نا لئیو۔ نا سوٹی نا جھولی نا روٹی نا رُپیا پیسہ نا دو دو کُڑتے رکھو۔ 4تے جِس کِسے گھر وڑو اوتھے ای رہو تے اوتھوں ای ٹُر پَوو۔ 5تے جیہڑے تُہانوں نا قبولن اوس شہروں باہر جاندِیاں اپنے پیراں دا گھٹّا اوہناں اُتّے گواہی لئی جھاڑ دیو۔ 6اوہ جا کے پِنڈ پِنڈ ہر تھاں خُوش خبری سُناندے تے چَنگا کر دے پِھرے۔

ہیرودیس گھبرا گیا

7تے چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس نے سارا حال سُنیا۔ تے گھبرا گیا۔ ایس لئی پئی آکھدے سن پئی یُوحنّا مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے۔ 8تے کئی آکھدے سن پئی ایلیّاہ نے وکھالی دِتّی اے۔ تے ہور آکھدے سن پئی اگلے نبیاں وِچوں کوئی فیر اُٹھیا اے۔ 9پر ہیرودیس آکھیا یُوحنّا دا سِر تے مَیں وَڈّھ سُٹّیا اے۔ ایہہ کون اے جِہدی بابت اجیہاں گلّاں سُننا آں؟ تے اوہ اوہدے ویکھن دا موقع لَبّھ دا سی۔

یِسُوع پنج ہزار لوکاں نُوں کھانا کھواؤندا اے

10تے رسُولاں مُڑ آ کے جو کُجھ کِیتا سی اوہنوں دسیا تے اوہ اوہناں نُوں اپنے نال لے کے وکھرا بَیت صَیدا ناں دے شہر وِچ گیا۔ 11ایہہ معلُوم کر کے بڑی خلقت اوہدے مگر ٹُری تے اوس اوہناں نُوں خُوشی نال قبول کِیتا۔ تے اوہناں نال خُدا دی بادشاہی دِیاں گلّاں کِیتیاں۔ تے جِنہاں نُوں تگڑے ہون دی لوڑ سی۔ اوہناں نُوں چَنگا کِیتا۔ 12تے جد دِن ڈُبن لگّا اوہناں باراں نیں آ کے اوہنوں آکھیا پئی لوکاں نُوں وِداع کر تاں جو آلے دوالے دے پِنڈاں تے ڈیریاں وِچ جا کے رہن تے اَن پانی لَبّھ لین کیوں جو ایتھے اسی اُجاڑ تھاں وِچ آں۔ 13پر اوس اوہناں نُوں آکھیا تُسی اوہناں نُوں آپے کھوالو۔ اوہناں آکھیا پئی ساڈے کول پنجاں روٹِیاں تے دو مچھّیاں باہجوں ہور کُجھ نئیں اے۔ پئی اسی جا کے ایہناں ساریاں لوکاں لئی کھانا مُل لیائے۔ 14کیوں جو اوہ پنج کُو ہزار سن۔ اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔ اوہناں نُوں کوئی پنجاہ پنجاہ دی پال بٹھال دئیو۔ 15اوہناں اوسے طرح کِیتا تے ساریاں نُوں بٹھا لیا۔ 16تَد اوس اوہناں پنجاں روٹِیاں تے دو مچھّیاں نُوں لے کے اسمان ولّ ویکھ کے اوہناں اُتّے برکت منگی۔ تے توڑ کے اپنے شاگِرداں نُوں دیندا رہیا پئی لوکاں دے اگّے رکھن۔ 17تے اوہناں کھادا تے سارے رَجّ گئے۔ تے بچیاں ہویاں ٹُکّراں دِیاں باراں ٹوکریاں چُکیاں گِئیاں۔

یِسُوع دے حق وِچ پطرس دا اعلان

18تے ایویں ہویا جد اوہ اکلّا ہو کے دُعا پیا منگدا سی۔ تے شاگِرد اوہدے نال سن۔ اوس اوہناں کولوں ایہہ پُچھیا۔ پئی لوک مَینُوں کِیہ آکھدے نیں۔ پئی مَیں کون آں؟ 19اوہناں جواب دِتّا پئی یُوحنّا بپتِسمہ دین والا تے ہور ایلیّاہ تے ہور آکھدے نیں پئی اگلے نبیاں وِچوں کوئی جی اُٹھیا اے۔ 20اوس اوہناں نُوں آکھیا تُسی کِیہ آکھدے اوہ۔ پئی مَیں کون آں؟ پطرس جواب دِتّا۔ خُدا دا مسِیح۔

یِسُوع اپنے دُکھ اُٹھان تے مَوت دے بارے دسدا اے

21اوس اوہناں نُوں تاکِید کِیتی پئی ایہہ کِسے نُوں نا دسیو۔ 22تے آکھیا پئی ضرُور اے پئی اِبنِ آدم بڑے دُکھ سہے۔ تے بزُرگاں تے سردار کاہِناں تے فقِیہاں توں ردّیا جائے۔ تے جانوں ماریا جائے۔ تے ترِیجے دِہاڑے جوالیا جائے۔ 23تے اوس ساریاں نُوں آکھیا جے کوئی چاہے۔ پئی میرے مگر آئے تے اپنے آپ دا اِنکار کرے۔ تے نِت دِہاڑے اپنی صلِیب چُک کے میرے مگر لگ پئے۔ 24ایس لئی پئی جے کوئی اپنی جان بچانی چاہوے۔ اوہ اوہنوں گوائے گا۔ پر جے کوئی میری خاطر اپنی جان گوائے۔ اوہو اوہنوں بچائے گا۔ 25جے بندہ ساری دُنیا نُوں کماوے تے اپنی جان گوائے یا اوہدا نُقصان کرے تے اوہنوں کِیہ فائدہ ہوئے گا۔ 26کیوں جو جیہڑا مَیتھوں تے میرِیاں گلّاں توں شرمائے گا اِبنِ آدم وی جدوں اوہ اپنے تے باپ تے پاک فرِشتیاں دے جلال وِچ آئے گا اوہدے توں شرمائے گا۔ 27پر مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی ایتھے کھلون والیاں وِچوں کئی اِک نیں جیہڑے جد تِیکر خُدا دی بادشاہی نُوں ویکھ نا لین اُکّا مَوت دا سواد نا لین گے۔

یِسُوع دا رُوپ بدل جاندا اے

28تے اوہناں گلّاں دے اَٹھاں کُو دِناں پِچّھوں اجیہا ہویا جد پطرس تے یُوحنّا تے یعقُوب نُوں نال لے کے اوہ پہاڑ اُتّے دُعا منگن نُوں چڑھیا۔ 29تے دُعا منگ دیاں ای اوہدے چِہرے دا رُوپ بدل گیا۔ تے اوہدے کپڑے چِٹّے لِشکن والے ہوگئے۔ 30تے ویکھو دو بندے جیہڑے مُوسیٰ تے ایلیّاہ سن اوہدے نال گلّاں پئے کر دے سن۔ 31ایہہ جلال وِچ وکھالی دے کے اوہدے کُوچ کرن دا ذِکر کر دے سن۔ جیہڑا یرُوشلِیم وِچ ہون والا سی۔ 32پر پطرس تے اوہدے سنگی نِیندر نال بھرے سن۔ جد چنگی طرح جاگ پئے تے اوہدے جلال تے اوہناں دوہاں جِنّیاں نُوں اوہدے نال کھلوتیاں ہویاں دیکھیا۔ 33تے اجیہا ہویا پئی جد اوہ اوہدے توں وَکھ ہون لگّے۔ تَد پطرس یِسُوع نُوں آکھیا۔ اَے مالک ساڈا ایتھے رہنا چَنگا اے۔ سو اسی تِنّ ڈیرے بنائیے اِک تیرے لئی۔ تے اِک مُوسیٰ تے اِک ایلیّاہ دے لئی تے اوہنوں پتا نئیں سی۔ پئی مَیں کِیہ آکھنا آں۔ 34اوہ ایہہ آکھدا ای سی۔ پئی بدّل آیا تے اوہناں اُتّے چھاں کِیتی۔ تے بدّل وِچ وڑدیاں اوہ ڈر گئے۔ 35تے بدّلوں اِک اواز آئی پئی ایہہ میرا چُنیا ہویا پُتر اے۔ اوہدی سُنو۔ 36تے اواز آؤندیاں ای یِسُوع اکلّا لَبھّا تے اوہ چُپ کر رہے تے اونہی دِنیں کِسے نُوں نا دسیا پئی اساں کِیہ کُجھ ویکھیا اے۔

یِسُوع بدرُوح جکڑے مُنڈے نُوں شفا دیندا اے

37تے اگلے دِن ایویں ہویا پئی جد اوہ پہاڑوں اُترے تَد بڑی بِھیڑ اوہنوں آ مِلی۔ 38تے ویکھو بِھیڑ وِچوں اِک بندے اُچّی اُچّی آکھیا اَے اُستاد مَیں تیری مِنّت کرنا آں۔ میرے پُتر اُتّے نِگاہ کر پئی اوہ میرا اکلّا اے۔ 39تے ویکھو اِک بدرُوح اوہنوں پھڑ لَیندی اے تے اوہ اِک دم چِیکن لگ پَیندا اے تے اوہنوں اجیہا مروڑ دی اے۔ پئی اوہنوں جھگ آ جاندی اے۔ تے اوہنوں مِدّھ کے مَساں ای چھڈ دی اے۔ 40تے مَیں تیرے شاگِرداں دی مِنّت کِیتی پئی اوہنوں کڈھن پر اوہ کڈھ نا سکے۔ 41تَد یِسُوع جواب وِچ آکھیا اَے بے اعتباری تے پُٹھی قوم مَیں کِنّاں چِر تُہاڈے نال رہاں گا تے تُہاڈی سہاں گا؟ اپنے پُتر نُوں اُرے لیا۔ 42اجے اوہ پیا آؤندا ای سی پئی بد رُوح نے اوہنوں پھٹک کے مروڑیا۔ پر یِسُوع اوس پلِیت رُوح نُوں دابا ماریا تے مُنڈے نُوں چَنگا کِیتا۔ تے اوہنوں مُڑ اوہدے پئیو نُوں دِتّا۔ 43تے سارے خُدا دی شان توں حَیران ہوئے۔

یِسُوع فیر اپنے دُکھ سہن تے مَوت دی گلّ کر دا اے

پر جد سارے لوک اوہناں ساریاں کمّاں ولّوں جیہڑے اوس کِیتے حَیران ہوندے سن۔ اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔ پئی۔ 44تُسی ایہناں گلّاں نُوں اپنے کنّاں نال سُن چھڈو۔ کیوں جو اِبنِ آدم بندیاں دے ہتّھاں وِچ پھڑوایا جان والا اے۔ 45پر اوہناں ایہہ گلّ نا سمجھی۔ تے اوہ اوہناں توں لُکائی گئی تاں جو اوہ اوہنوں نا بُجھّن۔ تے اوہ اوہنوں ایس گلّ دی بابت پچُھّن توں ڈر دے سن۔

ساریاں نالوں وَڈا کون؟

46فیر اوہ آپو وِچ بحث کرن لگّے پئی ساڈے وِچ وَڈا کیہڑا اے؟ 47یِسُوع اوہناں دے مَناں دے خیالاں نُوں معلُوم کر کے اِک نِیانے نُوں لیا تے اوہنوں اپنے کول کھلھاریا تے اوہناں نُوں آکھیا۔ 48جیہڑا ایس نِیانے نُوں میرے ناں اُتّے قبولے مَینُوں قبولدا اے۔ تے جیہڑا مَینُوں قبولے میرے گھلّن والے نُوں قبولدا اے۔ کیوں جو جیہڑا تُہاڈے ساریاں وِچوں نِکّا اے اوہو وَڈا اے۔

جیہڑا تُہاڈے خلاف نئیں اوہ تُہاڈے ولّ اے

49یُوحنّا جواب دِتّا اَے مالک اساں کِسے نُوں تیرے ناں اُتّے بدرُوحاں کڈھ دیاں ویکھیا تے اوہنوں ڈَک دِتّا کیوں جو اوہ ساڈے نال تیرے مگر نئیں ٹُردا۔ 50پر یِسُوع اوہنوں آکھیا نا ڈَکو۔ کیوں جو جیہڑا تُہاڈے خلاف نئیں اوہ تُہاڈے ولّ اے۔

سامریاں دا اِک پِنڈ یِسُوع نُوں قبولن توں اِنکار کر دا اے

51تے جد اوہ دِن نیڑے ڈُھکے پئی اوہ اُتّے چُک لیا جائے تے اجیہا ہویا۔ پئی اوس پَکّی طرح یرُوشلِیم ولّ جان لئی اپنا رُخ کِیتا۔ 52تے اوس اپنے اگّے لاگی گھلّے۔ اوہ ٹُرکے سامریاں دے پِنڈ وِچ جاوڑے۔ پئی اوہدے واسطے تیاری کرن۔ 53تے اوہناں اوہنوں نا قبولیا کیوں جو اوہدا رُخ یرُوشلِیم ولّ جان نُوں سی۔ 54اوہدے شاگِرد یعقُوب تے یُوحنّا نے ایہہ ویکھ کے آکھیا۔ اے خُداوند مرضی کِیہ اے پئی اسی حُکم دئیے۔ پئی اسمانوں اَگ آوے تے ایہناں دا ناس کرے؟ [جیویں ایلیّاہ نے کِیتا۔] 55اوس مُڑ کے اوہناں نُوں جِھڑکیا۔ [تے آکھیا پئی تُسی نئیں جان دے پئی تُسی کیویں دی رُوح دے ہو۔ 56کیوں جو اِبنِ آدم لوکاں دی جان برباد کرن نئیں سگوں بچان آیا] تَد اوہ ہور پِنڈ نُوں ٹُر گئے۔

یِسُوع دے مگر ٹُرن والے

57تے جد اوہ راہ وِچ لگے جاندے سن۔ تے کِسے اوہنوں آکھیا جِتّھے تُوں جائیں۔ مَیں تیرے مگر چلاں گا۔ 58یِسُوع اوہنوں آکھیا لُومبڑِیاں دے گھورنے تے وَا دیاں پینچھیاں دے آہلنے نیں۔ پر اِبنِ آدم لئی کُجھ نئیں جِتّھے اپنا سِر رکھّے۔ 59فیر اوہنے اِک ہور نُوں آکھیا میرے مگر ٹُر۔ پر اوس آکھیا اَے خُداوند مَینُوں اجازت دے۔ پئی پہلاں جا کے اپنے پئیو نُوں دفن کراں۔ 60اوس اوہنوں آکھیا۔ مُردیاں نُوں اپنے مُردے دفنان دے۔ پر تُوں جا کے خُدا دی بادشاہی دی خبر سُنا۔ 61اِک ہور نے وی آکھیا اَے خُداوند۔ مَیں تیرے مگر ٹُراں گا۔ پر پہلاں مَینُوں اجازت دے۔ پئی اپنے گھر دے لوکاں توں وِداع ہو آواں۔ 62یِسُوع اوہنوں آکھیا کوئی نئیں اے جیہڑا ہَل اُتّے ہتّھ رکھ کے پِچھّاں ویکھے تے اوہ خُدا دی بادشاہی دے لائق ہوئے۔

Currently Selected:

لُوقا 9: pan2020

Highlight

Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

Punjabi New Testament, Revised 2020

Revised Edition

Computer Typeset Edition.

Revised Edition of Punjabi New Testament 1952

The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows:

Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020,

Used by Permission of The Pakistan Bible Society

For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission.

Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society

PAKISTAN BIBLE SOCIETY

LAHORE, PAKISTAN

Learn More About پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی