8
یِسُوع دے نال نال رہن والیاں زنانِیاں
1تے ایہدے تھوڑے چِر پِچّھوں ایویں ہویا۔ پئی اوہ منادی کر دا تے خُدا دی بادشاہی دی خُوش خبری سُناندا ہویا شہروں شہر تے پِنڈوں پِنڈ پِھرن لگّا تے اوہ باراں اوہدے نال سن۔ 2تے کئی زنانِیاں جیہڑیاں بُریاں رُوحاں تے ماندگِیاں توں چَنگیاں کِیتیاں گِئیاں سن جیویں کہ مریم جیہڑی مگدلِینی اکھواؤندی سی۔ جِہدے وِچوں سَتّ بدرُوحاں نِکل گِئیاں سن۔ 3تے یُوأنہ ہیرودیس دے گھر دے مُختِیار خوزہ دی گھر والی تے سُوسنّاہ۔ تے ہور بتھیریاں سن جیہڑیاں اپنے مال نال اوہناں دی سیوا کر دیاں سن۔
بی بِیجن والے دی تمثِیل
4تے جد بڑی خلقت اکٹّھی ہوئی تے شہر شہر دے لوک اوہدے کول لگے آوندے سن تَد اوس تمثِیل دے کے آکھیا۔ 5اِک بِیجن والا اپنا بی بِیجن نُوں نِکلیا تے بِیجدیاں بِیجدیاں کُجھ راہ دے کنڈھے کِریا تے پیراں ہیٹھاں مدھولیا گیا۔ تے وَا دے پنچھیاں اوہنوں چُگ لیا۔ 6تے کُجھ پتّھریلی زمین اُتّے ڈِگّ پیا۔ تے اُگدیاں ای سُک گیا۔ کیوں جو اوہنوں وَتّر نا مِلیا۔ 7تے ہور کُجھ ملہیاں وِچ کِریا تے ملہیاں نیں نال ای نال وَدّھ کے اوہنوں دَبّ لیا۔ 8تے کُجھ چنگی زمین وِچ کِریا۔ تے اُگ کے سَو گُنا پَھلیا۔ ایہہ آکھ کے اوہ اُچّی اُچّی بولیا۔ پئی جِہدے کنّ سُنن والے ہون اوہ سُنے۔
تمثِیلاں دا مقصد
9تے اوہدے شاگِرداں اوہنوں پُچھیا ایہہ کِیہ تمثِیل اے؟ 10اوس آکھیا خُدا دی بادشاہی دے بھیتاں دی سمجھ تُہانوں دِتّی گئی اے۔ پر ہورناں نُوں تمثِیلاں وِچ پئی اوہ ویکھ دیاں نا ویکھن تے سُندیاں نا سمجھن۔
یِسُوع بی بِیجن والے دی تمثِیل سمجھاؤندا اے
11تمثِیل تے ایویں اے پئی بی خُدا دا کلام اے۔ 12راہ دے کنڈھے والے اوہ نیں جِنہاں سُنیاں مگروں ابلیس آؤندا تے کلام نُوں اوہناں دے مَنوں کڈھ لے جاندا اے تاں جو ایہہ نا ہوئے پئی اِیمان لیا کے اوہ نجات پان۔ 13تے پتّھریلی زمین اُتّے دے اوہ نیں جیہڑے سُن کے خُوشی نال کلام نُوں مَن لَیندے نیں پر اوہ جڑ نئیں رکھ دے۔ کُجھ چِر اِیماندار رہ کے ازمایش دے ویلے پھر جاندے نیں۔ 14تے جیہڑا ملہیاں وِچ کِریا سو اوہ نیں جِنہاں سُن لیا تے راہ ٹُر دیاں ٹُردیاں زِندگی دی فِکر تے دَولت تے مَوجاں وِچ پَھس جاندے نیں۔ تے اوہناں دا پَھل پکدا نئیں۔ 15پر چنگی زمین والے اوہ نیں جیہڑے چنگے تے کھرے دِل نال جد سُن لَیندے نیں تے کلام نُوں سانبھی رکھ دے۔ تے صبر نال پَھل لاؤندے نیں۔
بھانڈے تھلے دِیوا
16کوئی بندہ دِیوا بال کے اوہنوں بھانڈے تھلے نئیں لُکاندا نا مَنجی ہیٹھ رکھدا اے۔ پر ڈیوڑی اُتّے رکھدا اے۔ تاں جو اندر وڑن والے چانن ویکھن۔ 17کیوں جو کُجھ اوہلے نئیں جیہڑا اُجاگر نا کِیتا جائے گا۔ تے نا کُجھ لکُیا ہویا اے جیہڑا جانیا نا جائے گا۔ تے اُجاگر نا کِیتا جائے گا۔ 18ایس لئی خبردار رہو۔ پئی تُسی کِیویں سُندے اوہ کیوں جو جِہدے کول اے اوہنوں دِتّا جائے گا۔ تے جِہدے کول نئیں۔ اوہدے توں اوہ وی کھوہ لیا جائے گا۔ جیہڑا اوہ اپنا سمجھدا اے۔
یِسُوع دی ماں تے بھرا
19تَد اوہدی ماں تے بھرا اوہدے کول آئے۔ تے بِھیڑ دے سبّب اوہنوں مِل نا سکے۔ 20تے اوہنوں سنیہا مِلیا پئی تیری ماں تے تیرے بھرا باہر کھلوتے ہوئے تینُوں مِلنا چاہندے نیں۔ 21اوس اوہناں نُوں جواب دِتّا میری ماں تے میرے بھرا ایہہ نیں جیہڑے خُدا دے کلام نُوں سُندے تے عمل کر دے نیں۔
یِسُوع ہنیری نُوں تھما دیندا اے
22تے اِک دِن ایویں ہویا پئی اوہ آپ تے اوہدے شاگِرد بیڑی اُتّے چڑھے تے اوس اوہناں نُوں آکھیا جِھیلوں پار چلّئے۔ تے بیڑی نُوں چھڈ دِتّوں نیں۔ 23تے جد بیڑی لگی جاندی سی اوہ سَوں گیا۔ تے جِھیل وِچ وڈّی ہنیری آئی تے بیڑی پانی نال بھر جان لگّی۔ تے اوہ خطرے وِچ پئے۔ 24اوہناں کول جا کے اوہنوں جگایا تے آکھیا۔ اَے مالک اَے مالک اسی مر چلّے آں۔ تَد اوس اُٹھ کے وَا تے پانی دِیاں ٹھاٹھاں نُوں دابا ماریا تے اوہ تھم گِئیاں تے آرام ہویا۔ 25تے اوس اوہناں نُوں آکھیا تُہاڈا اِیمان کِتّھے اے۔ اوہ ڈر گئے تے حَیران ہو کے آپو وِچ آکھن لگّے۔ ایہہ کون اے۔ جیہڑا وَا تے پانی اُتّے وی حُکم کر دا اے۔ تے اوہ اوہدی مَن دے نیں؟
یِسُوع بدرُوحاں دے جکڑے بندے نُوں شفا دیندا اے
26تے اوہ گراسِینیاں دے علاقے وِچ جیہڑا گلِیل دے سامھنے اوس پاسے اے۔ بیڑی وِچ اَپڑے۔ 27تے جد اوہ کنڈھے اُتّے اُتریا تے شہر دا اِک بندہ ٹکّریا جَنّہوں بدرُوحاں چمبڑیاں ہویاں سن۔ تے اوہ بڑے چِر توں کپڑے نئیں سی پاندا تے گھر وِچ نئیں سگوں قبراں وِچ رہندا ہوندا سی۔ 28جد اوس یِسُوع نُوں ویکھیا تَد چیکدیاں ہویاں اوہدی پَیرِیں ڈِگّ پیا تے اُچّی اُچّی آکھیا۔ اَے یِسُوع خُدا تعالیٰ دے پُترا میرا تیرا کِیہ لاگا؟ تیری مِنّت کرنا ہاں۔ پئی مَینُوں اَوکھیاں نا کر۔ 29کیوں جو اوہنے پلِیت رُوح نُوں حُکم دِتّا سی پئی ایس بندے وِچوں نِکل جا۔ کیوں جو اوس بڑی واری اوہنوں پھڑیا سی تے اوہ سنگلاں تے بیڑیاں نال جکڑیا ہویا پہرے وِچ رہندا سی پر سنگلاں نُوں توڑ دا سی۔ تے اوہ بدرُوح اوہنوں بیاباناں وِچ بھجائی پِھردی سی۔ 30یِسُوع اوہنوں پُچھیا تیرا کِیہ ناں اے؟ اوس آکھیا لشکر۔ کیوں جو بُہت سارِیاں بدرُوحاں اوہدے وِچ وڑِیاں ہویاں سن۔ 31اوہناں اوہدی مِنّت کِیتی پئی سانُوں کھڈے وِچ جان دا حُکم نا کر۔ 32اوس تھاں سُؤراں دا اِجّڑ پہاڑ اُتّے چَردا پیا سی۔ اوہناں اوہدی مِنّت کِیتی پئی سانُوں اجازت دے۔ پئی اوہناں دے وِچ جا وڑِیئے۔ اوس اوہناں نُوں اجازت دِتّی۔ 33تے بدرُوحاں اوس بندے وِچوں نِکل کے سُؤراں وِچ جا وڑِیاں۔ تے اِجّڑ کھڈ اُتّوں جِھیل وِچ چھالاں مار کے ڈُب گیا۔
34چران والے ایہہ حال ویکھ کے بَھجّے تے شہر تے پِنڈاں وِچ خبر کِیتی۔ 35تَد اوہ اوہدا حال ویکھن نُوں نِکلے۔ تے یِسُوع کول آئے تے اوس بندے نُوں جِہدے وِچوں بدرُوحاں نِکلیاں سن۔ کپڑے پائے تے سُرت سمبھالی یِسُوع دے پیراں کول بَیٹھیاں ویکھیا۔ تے اوہ ڈر گئے۔ 36تَد ویکھن والیاں اوہناں نُوں خبر دِتّی۔ پئی اوہ جِہدے وِچ بدرُوحاں سن۔ کِیویں چَنگا کِیتا گیا۔ 37تے گراسِینیاں دے آلے دوالے دے علاقے دیاں ساریاں لوکاں اوہدے اگّے مِنّت کِیتی پئی ساڈے کولوں ٹُرجا۔ کیوں جو اوہناں نُوں بڑا ڈر پَے گیا سی۔ تے اوہ بیڑی اُتّے چڑھ کے مُڑ گیا۔ 38تے اوس بندے جِہدے وِچوں بدرُوحاں نِکلیاں سن۔ اوہدے اگّے عرض کِیتی۔ پئی مَینُوں اپنے نال رہن دے۔ پر اوس اوہنوں وِداع کر کے آکھیا۔ پئی۔ 39اپنے گھر نُوں مُڑ جا تے جِنّے کمّ خُدا تیرے نال کِیتے نیں اوہ دسیں۔ اوہ منادی کر دا کر دا ٹُر گیا۔ پئی یِسُوع میرے لئی کیڈے کیڈے کمّ کِیتے۔
یائِیر دی کُڑی تے یِسُوع دے کپڑے نُوں چُھون والی زنانی
40تے جد یِسُوع مُڑی آؤندا سی تَد لوکاں اوہنوں خُوشی نال قبول کِیتا۔ کیوں جو سبھو اوہدا راہ اُڈِیکدے سن۔ 41تے ویکھو یائِیر ناں اِک بندہ آیا جیہڑا عبادت خانے دا سردار سی اوس یِسُوع دی پَیرِیں پَے کے اوہدی مِنّت کِیتی۔ پئی میرے گھر چَل۔ 42کیوں جو اوہدی باراں کُو ورھیاں دی اِکّو کُڑی سی تے اوہ مرن والی سی۔
جد جان لگّا تَد خلقت اوہدے اُتّے ڈِگّ ڈِگّ پَیندی سی۔ 43تے اِک زنانی جِہنُوں باراں ورھیاں توں لہو آؤندا سی تے جِس اپنی ساری پُونجی حکیماں اُتّے خرچ کِیتی پر کِسے توں تگڑی نا ہو سکی۔ 44اوہدے مگر آ کے اوہدے کپڑے دا پلّا چُھوئیا۔ تے اوسے ویلے اوہدا لہو وَگنا بند ہوگیا۔ 45تَد یِسُوع آکھیا کِس مَینُوں چُھوئیا جد ساریاں نا کِیتی۔ پطرس تے اوہدے نال دیاں آکھیا۔ اَے مالک بِھیڑ تینُوں دَباندی تے تیرے اُتّے ڈِگّدی اے۔ 46پر یِسُوع آکھیا۔ کِسے تے مَینُوں چُھوئیا۔ اے کیوں جو مَیں جاننا آں۔ پئی قُدرت مَیتھوں نِکلی اے۔ 47جد اوس زنانی ویکھیا پئی مَیں لُک نئیں سکدی۔ تَد کمبدی ہوئی آئی۔ تے اوہدی پَیرِیں ڈِگّ کے ساریاں لوکاں دے سامھنے دسیا پئی کیہڑی گلّوں اوہنوں چُھوئیا۔ تے کِیویں اوسے ویلے چنگی ہوگئی۔ 48اوس اوہنوں آکھیا۔ دِھیے تیرے اِیمان تینُوں بچایا۔ سلامتی نال ٹُر جا۔
49تے اجے اوہ ایہہ آکھدا ای پیا سی پئی عبادت خانے دے سردار دے گھروں اِک نے آ کے آکھیا۔ پئی تیری دِھی مر گئی۔ اُستاد نُوں اَوکھیاں نا کر۔ 50یِسُوع سُن کے اوہنوں جواب دِتّا۔ ڈر نا صرف اِیمان لِئیا تے اوہ بچ جائے گی۔ 51تے اوس اوہدے گھر اَپڑ کے پطرس تے یُوحنّا تے یعقُوب تے اوس کُڑی دے ماں پئیو دے بِناں کِسے نُوں اپنے نال اندر نا آن دِتّا۔ 52تے سارے اوہدے لئی روندے پِٹدے سن پر اوس آکھیا۔ نا روؤ۔ اوہ مر نئیں گئی بس سُتّی پئی اے۔ 53اوہ اوہدے اُتّے ہسّن لگّے۔ کیوں جو جان دے سن پئی اوہ مر گئی اے۔ 54پر اوس اوہدا ہتّھ پھڑ کے اُچّی آکھیا۔ کُڑیئے اُٹھ۔ 55تے اوہدی رُوح فیر آئی تے اوسے ویلے اوہ اُٹھ کھلوتی تے یِسُوع حُکم دِتّا پئی اوہنوں کھان لئی کُجھ دِتّا جاوے۔ 56تے اوہدے ماں پئیو حَیران ہوئے۔ پر اوس اوہناں نُوں تاکِید کِیتی۔ پئی جیہڑا حال گُذریا اے۔ کِسے نُوں نا دسیو۔