2
یِسُوع مسِیح دا جنم
1تے اوہناں دِناں وِچ ایویں ہویا پئی قَیصر اَوگُوستُس ولّوں حُکم جاری ہویا پئی ساری دُنیا دے لوکاں دے ناں لِکھے جان۔ 2ایہہ پہلی مردم شُماری سی جیہڑی سُوریہ دے حاکم کورنِیُس دے ویلے وِچ ہوئی۔ 3تَد سبھ لوک اپنے اپنے شہر نُوں ناں لکھان گئے۔ 4تے یُوسف وی گلِیل دے ناصرۃ شہر وِچوں اُٹھ کے داؤد دے شہر بَیت لحم نُوں گیا۔ ایس لئی پئی اوہ داؤد دے گھرانے تے اولاد وِچوں سی جیہڑا یہُودیہ وِچ اے۔ 5تاں جو اوہ مریم دے نال جیہڑی اوہدی منگ سی۔ تے اوہنوں اُمّیدواری سی۔ اپنا ناں لکھاوے۔ 6تے ایویں ہویا پئی اوہناں دے اوتھے ہوندیاں اوہدے گربھ دے دِن پُورے ہوگئے۔ 7تے اوس اپنا پلیٹھی دا پُتر جمّیا۔ تے اوہنوں پوتڑیاں وِچ لویٹ کے کُھرلی وِچ رکھیا کیوں جو سَراں وِچ اوہناں نُوں تھاں نئیں سی مِلیا۔
ایّالی تے فرِشتے
8تے اوس دیس وِچ ایّالی سن جیہڑے جُوہ وِچ رہ کے رات نُوں اپنے اِجّڑاں دی راکھی لئی پَہرا پئے دیندے سن۔ 9تے خُداوند دا فرِشتہ اوہناں دے کول آ کے کھلو گیا۔ تے خُداوند دا نُور اوہناں دے چَوفیرے چمکیا تے اوہ بڑے ای ڈر گئے۔ 10تَد فرِشتے اوہناں نُوں آکھیا ڈرو نئیں کیوں جو ویکھو مَیں تُہانوں بڑی خُوشی دی خبر سُناناں آں جیہڑی ساری قوم لئی ہوئے گی۔ 11پئی داؤد دے شہر وِچ اَج تُہاڈے لئی اِک نجات دین والا پَیدا ہویا اے جو مسِیح خُداوند اے۔ 12تے تُہاڈے لئی ایہہ نشانی اے پئی تُسی اِک نِیانے نُوں پوتڑیاں وِچ وھلیٹیا تے کُھرلی وِچ پیا ہویا ویکھو گے۔ 13تے اِک دم فرِشتے دے نال اسمانی فَوج دا اِک جتھا ہوگیا جیہڑا خُدا دی وڈیائی کر دا تے ایویں آکھدا سی۔
14پئی اسماناں اُتّے خُدا دی وڈیائی
تے زمین اُتّے اوہناں لوکاں وِچ صُلح جِنہاں نال اوہ راضی اے۔
15تے ایویں ہویا پئی جد فرِشتے اوہناں کولوں اسمان نُوں ٹُر گئے تے ایّالیاں آپو وِچ آکھیا۔ پئی چلّو ہُن اسی بَیت لحم تِیکر چلیئے تے ایس گلّ نُوں جیہڑی ہوئی اے ویکھئے جِہدی خُداوند سانُوں خبر دِتّی اے۔ 16تَد اوہناں چھیتی آ کے مریم تے یُوسف نُوں تے نالے نِیانے نُوں کُھرلی وِچ پیا ہویا ویکھیا۔ 17تے ویکھ کے اوہناں اوس گلّ نُوں جیہڑی ایس بال دے حق وِچ اوہناں نُوں آکھی گئی سی دُھما دِتّا۔ 18تے سارے جِنہاں اوہناں گلّاں نُوں سُنیا جیہڑیاں ایّالیاں اوہناں نُوں سُنائیاں سن۔ حَیران ہوئے۔ 19پر مریم اوہناں سبھناں گلّاں نُوں اپنے مَن وِچ رکھ کے سوچ کر دی رہی۔ 20تے ایّالی جیویں اوہناں نُوں دسیا گیا سی اوسے طرح سارا حال ویکھ تے سُن کے خُدا دی تعرِیف تے وڈیائی کر دے ہوئے مُڑ گئے۔
یِسُوع دا ناں رکھیا جاندا اے
21تے جدوں اوہدے سُنتی بہان دے اَٹھ دِن پُورے ہوئے تے اوہدا ناں یِسُوع رکھیا گیا۔ جیہڑا اوہدے گربھ وِچ پَین توں پہلاں فرِشتے نے رکھیا سی۔
یِسُوع نُوں ہیکل وِچ پیش کِیتا جاندا اے
22تے جد مُوسیٰ دی شریعت دے سببّوں اوہناں دے پاک ہون دے دِن پُورے ہوئے تَد اوہنوں خُداوند دے اگّے حاضر کرن لئی یرُوشلِیم وِچ لیائے۔ 23(جیویں خُداوند دی شریعت وِچ لِکھیا ہویا اے پئی ہر اِک پلیٹھا نَر خُداوند لئی مُقدّس اکھوائے گا۔) 24تے اوس گلّ دے سببّوں جیہڑی خُداوند دی شریعت وِچ آکھی گئی اے پئی اِک جوڑا کُھمریاں دا یاں دو بچّے کبُوتراں دے قُربانی چڑھان۔ 25تے ویکھو یرُوشلِیم وِچ شمعُون ناں اِک بندہ سی۔ تے اوہ نیک تے دِیندار سی تے اوہ اِسرائیل دی تسلّی دی اُڈِیک وِچ سی۔ تے رُوحُ القُدس اوہدے اُتّے سی۔ 26اوہدے اُتّے رُوحُ القُدس نے ظاہر کِیتا ہویا سی۔ پئی جد تِیکر تُوں خُداوند دے مسِیح نُوں ویکھ نا لَویں۔ تُوں مَوت نُوں نئیں ویکھیں گا۔ 27تے اوہ رُوح دی ہدایت نال ہیکل وِچ آیا تے جِس ویلے ماں پئیو اوس بچّے یِسُوع نُوں اندر پئے لیاؤندے سن پئی اوہدے لئی شریعت دی رِیت پُوری کرن۔ 28تَد اوس اوہنوں اپنے ہتّھاں اُتّے چُک لیا تے خُدا دی وڈیائی کر کے آکھیا۔
29پئی اَے مالک ہُن تُوں اپنے بندے نُوں اپنے سُخن دے سببّوں
سلامتی نال وِداع کرنا ایں۔
30کیوں جو میرِیاں اَکھّیاں تیری نجات ویکھی اے۔
31جیہڑی تُوں ساریاں لوکاں دے سامھنے تیار کِیتی اے۔
32غیر قوماں واسطے معرفتی نُور
تے تیری اُمّت اِسرائیل دا جلال۔
33اوہدا پئیو تے اوہدی ماں اوہناں گلّاں توں جیہڑیاں اوہدے حق وِچ آکھیاں گِئیاں سن حَیران ہوندے رہے۔ 34تے شمعُون اوہناں نُوں خبر دِتّی تے اوہدی ماں مریم نُوں آکھیا ویکھ ایہہ مُنڈا اِسرائیل وِچ بتھیریاں دے ڈِگّن تے اُٹھن لئی مُقرّر کِیتا ہویا اے۔ تے نالے اجیہا نِشان ہون لئی جِہدی مخالفت کِیتی جائے گی۔ 35سگوں تیری اپنی جان وِچوں وی تلوار لنگھ جائے گی تاں جو بتھیریاں دے مَناں دِیاں سوچاں کُھل جان۔
36تے آشر دے گھرانے وِچوں حنّاہ ناں فنوایل دی دِھی اِک نَبِیہ سی۔ اوہ وڈّی عُمر دی سی۔ تے اوس اپنے کوار پُنے دے پِچّھوں اپنے بندے نال سَتّ ورھے کٹّے سن۔ 37تے اوہ چَوراسِیاں ورھیاں توں بیوہ سی۔ تے ہیکل نُوں نئیں سی چھڈ دی پر رات دِنے روزیاں تے دُعاواں نال خُدا دی بندگی کر دی سی۔ 38تے اوس وی اوسے ویلے آ کے خُدا دا شُکر کِیتا تے اوہناں سبھناں نال اوہدا ذِکر کِیتا جیہڑے یرُوشلِیم وِچ چُھٹکارے نُوں پئے اُڈِیک دے سن۔
ناصرۃ نُوں مُڑنا
39تے جد خُداوند دی شریعت دے سببّوں اوہناں سبھ کُجھ پُورا کِیتا تے اوہ گلِیل ولّ اپنے شہر ناصرۃ نُوں مُڑ گئے۔ 40تے اوہ مُنڈا وَدھدا تے زور پَھڑکے دانائی نال بھردا گیا تے خُدا دا فضل اوہدے اُتّے سی۔
مُنڈا یِسُوع ہیکل وِچ
41تے اوہدے ماں پئیو ورھے دے ورھے عید فسح اُتّے یرُوشلِیم نُوں جان دے ہوندے سن۔ 42تے جد اوہ باراں ورھیاں دا ہویا تَد اوہ عید دی رسم مُوجِب گئے۔ 43تے اوہناں دِناں نُوں پُوریاں کر کے جد اوہ مُڑن لگّے۔ اوہ مُنڈا یِسُوع یرُوشلِیم وِچ رہ گیا۔ تے اوہدے ماں پئیو نُوں پَتا نا لگّا۔ 44پر ایہہ سمجھ کے پئی اوہ ساک لوکاں دے نال اے اِک منزل نِکل گئے۔ تے اوہنوں اپنے ساکاں تے جان پچھاناں وِچ لبّھدے پِھرے۔ 45تے جد نا لَبّھیا تاں اوہنوں لبّھدے ہوئے یرُوشلِیم نُوں مُڑ گئے۔ 46تے تِنّاں دِناں پِچّھوں ایویں ہویا پئی اوہناں اوہنوں اُستاداں دے وِچ کار بَیٹھیاں تے اوہناں دی سُندیاں نالے اوہناں توں سوال پُچھدیاں ہیکل دے وِچ لَبّھیا۔ 47تے سارے سُنن والے اوہدی سمجھ اُتّے تے اوہدے جواباں توں حَیران ہوندے سن۔ 48تے اوہنوں ویکھ کے اوہ بڑے حَیران ہوئے تے اوہدی ماں اوہنوں آکھیا۔ پُتر تُوں ساڈے نال ایہہ کِیہ کِیتا؟ ویکھ تیرا پئیو تے مَیں وی پریشانی کر دے ہوئے تینُوں لبّھدے پِھردے ساں۔ 49تے اوس اوہناں نُوں آکھیا تُسی مَینُوں کاہِنُوں لبّھدے سو تُسی نئیں سو جاندے پئی مَینُوں اپنے باپ دیاں کمّاں وِچ رُدھیاں رہناں ضرُور اے۔ 50تے اوہ اوس گلّ نُوں جیہڑی اوس اوہناں نُوں آکھی سی نا سمجھے۔ 51تے اوہ اوہناں دے نال ٹُرکے ناصرۃ نُوں آیا۔ تے اوہناں دی تابعداری وِچ رہیا۔ تے اوہدی ماں سبھناں گلّاں نُوں اپنے دِل وِچ رکھ چھڈیا۔
52تے یِسُوع دانائی تے قد وِچ تے خُدا تے بندیاں دے اگّے فضل وِچ وَدھدا گیا۔