3
یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دی منادی
1تِبرِیُس قَیصر دے راج دے پندرھویں ورھے وِچ جِس ویلے پُنطِیُس پِیلاطُس یہُودیہ دا حاکم سی۔ تے ہیرودیس گلِیل دا حاکم سی تے اوہدا بھرا فِلپُّس اِتُوریہَّ تے ترخونیتِس دے مُلک دا۔ تے لِسانیاس اَبِلینے دا حاکم سی۔ 2جدوں حنّا تے کائفا سردار کاہِن سن اوس ویلے خُدا دا کلام زکریاہ دے پُتر یُوحنّا اُتّے اُجاڑ وِچ اُتریا۔ 3تے اوہ یَردن دے سارے آلے دوالے دے دیس وِچ آ کے گُناہاں دی مُعافی لئی تَوبہ دے بپتِسمہ دی منادی کرن لگّا۔ 4جیویں یسعیاہ نبی دے کلام دی کتاب وِچ لِکھیا ہویا اے۔
پئی اُجاڑ وِچ ہوکا دین والے دی اواز۔
خُداوند دی راہ نُوں تیار کرو
اوہدے رستیاں نُوں سِدّھیاں بناؤ۔
5ہر اِک کھڈ بھری جائے گی
تے ہر اِک پہاڑ تے ٹِبّا نِیواں کِیتا جائے گا۔
تے جیہڑا ڈِنگا اے۔ سِدّھا
تے اُچّا نِیواں اے پدرا بنے گا۔
6تے ساری خلقت خُدا دی نجات ویکھے گی۔
7تَد اوہناں بِھیڑاں نُوں جیہڑیاں اوہدے ہتھّوں بپتِسمہ لین لئی نِکل آئِیاں سن اوہ آکھن لگّا اے سپّاں دے بچّیو تُہانوں کِس دسیا پئی آن والے غضب توں بھجو۔ 8سو تَوبہ دے لائق پَھل لیاؤ تے اپنے مَناں وِچ ایہہ نا آکھو پئی ابرہام ساڈا پئیو اے۔ ایس لئی مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ابرہام دے لئی خُدا ایہناں پتّھراں توں اولاد پَیدا کر سکدا اے۔ 9تے نالے ہُن رُکھّاں دی جڑ اُتّے کُہاڑا دھریا ہویا اے۔ سو جیہڑا رُکھّ چَنگا پَھل نئیں لیاؤندا اوہ وَڈّھیا جاندا تے اَگ وِچ سُٹّیا جاندا اے۔
10تے لوکاں اوہدے توں ایہہ پُچھیا پئی اسی فیر کِیہ کریئے؟ 11اوس اوہناں نُوں جواب دِتّا پئی جِہدے کول دو جَھگّے ہون اوہ اوہنوں دے دیوے جِہدے کول نئیں اے۔ تے جِہدے کول کھان نُوں ہوئے اوہ وی اینج ای کرے۔ 12تے محصُولئے وی بپتِسمہ لین نُوں آئے تے اوہنوں آکھیا اَے اُستاد اسی کِیہ کریئے؟ 13اوس اوہناں نُوں آکھیا جیہڑا تُہاڈے لئی مُقرّر اے۔ اوہدے توں وَدّھ نا لوؤ۔ 14تے سپاہیاں وی اوہدے کولوں پُچھیا پئی اسی کِیہ کریئے؟ اوس اوہناں نُوں آکھیا کِسے اُتّے ظُلم نا کرو کِسے کولوں ناحق نا لوؤ۔ تے اپنی تنخواہ اُتّے راضی رہو۔
15تے جد لوک اُڈِیک وِچ سن تے سبھے یُوحنّا دی بابت اپنے دِلاں وِچ سوچدے سن پئی شاید ایہہ مسِیح نا ہوئے۔ 16تَد یُوحنّا نے سبھناں نُوں جواب دِتّا مَیں تے تُہانوں پانی نال بپتِسمہ دینا آں۔ پر میرے نالوں اِک ودِھیک طاقت والا آؤندا اے۔ جِہدی جُتّی دی مَیں وَدّھری کھولن جوگا نئیں آں۔ اوہ تُہانوں پاک رُوح تے اَگ نال بپتِسمہ دیوے گا۔ 17اوہدا چھج اوہدے ہتّھ وِچ اے۔ پئی اوہ اپنے کھلواڑے نُوں چنگی طرح صاف کرے۔ تے دانے اپنی کوٹھی وِچ جمع کرے تے تُوڑی نُوں اوس اَگ نال ساڑے گا۔ جیہڑی بُجھّن والی نئیں اے۔
18تے اوہ بتھیریاں ہور نصِیحتاں دے دے کے لوکاں نُوں خُوشخبری سُناندا رہیا۔ 19پر چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس نے۔ جد یُوحنّا اوہدے بھرا دی گھر والی ہیرودیاس دی بابت تے اوہناں سارِیاں بُرائیاں دی بابت جیہڑیاں ہیرودیس کِیتیاں سن اوہنوں ملامت کِیتی۔ 20سبھناں توں وَدّھ ایہہ بُریائی وی کِیتی۔ پئی یُوحنّا نُوں قیدے پایا۔
یِسُوع دا بپتِسمہ
21جد ساریاں لوکاں بپتِسمہ لے لیا سی۔ تے یِسُوع وی بپتِسمہ لے کے دُعا پیا منگدا سی۔ تے ایویں ہویا پئی اسمان کُھل گیا۔ 22تے رُوحُ القُدس کبُوتر وانگر اوہدے اُتّے اُتریا تے اسمان توں اِک اواز آئی۔ پئی ”تُوں میرا پیارا پُتر ایں تَیتھوں مَیں راضی ہاں۔“
یِسُوع دے وڈوڈیرے
23تے جد یِسُوع آپ سکھالن لگّا تدوں اوہ تیہیاں ورھیاں دا سی۔ تے اوہ (لوکاں دی سمجھ وِچ) یُوسف دا پُتر سی۔ تے اوہ عیلی دا۔ 24تے اوہ متّات دا۔ تے اوہ لاوی دا۔ تے اوہ ملکی دا۔ تے اوہ ینّا دا۔ تے اوہ یُوسف دا۔ 25تے اوہ مَتّتِیاہ دا۔ تے اوہ عامُوس دا۔ تے اوہ ناحُوم دا۔ تے اوہ اسلیاہ دا۔ تے اوہ نوگہ دا۔ 26تے اوہ ماعَت دا۔ تے اوہ مَتّتِیاہ دا۔ تے اوہ شِمعی دا۔ تے اوہ یوسیخ دا۔ تے اوہ یوداہ دا۔ 27تے اوہ یُوحنّا دا۔ تے اوہ ریسا دا۔ تے اوہ زَرُبّابُل دا۔ تے اوہ سیالتی ایل دا۔ تے اوہ نیری دا۔ 28تے اوہ ملکی دا۔ تے اوہ اَدّی دا۔ تے اوہ قوسام دا۔ تے اوہ اِلمودام دا۔ تے اوہ عیر دا۔ 29تے اوہ یشُوع دا۔ تے اوہ الیعزر دا۔ تے اوہ یورِیم دا۔ تے اوہ متّات دا۔ تے اوہ لاوی دا۔ 30تے اوہ شمعُون دا۔ تے اوہ یہُوداہ دا۔ تے اوہ یُوسف دا۔ تے اوہ یُونان دا۔ تے اوہ اِلیاقِیم دا۔ 31تے اوہ مِلے آہ دا۔ تے اوہ مِنّاہ دا۔ تے اوہ متَّتاہ دا۔ تے اوہ ناتن دا۔ تے اوہ داؤد دا۔ 32تے اوہ یسّی دا۔ تے اوہ عوبید دا۔ تے اوہ بوعز دا۔ تے اوہ سلمون دا۔ تے اوہ نحسون دا۔ 33تے اوہ عمّینداب دا۔ تے اوہ ارنی دا۔ تے اوہ حِصرُون دا۔ تے اوہ فارص دا۔ تے اوہ یہُوداہ دا۔ 34تے اوہ یعقُوب دا۔ تے اوہ اِضحاق دا۔ تے اوہ ابرہام دا۔ تے اوہ تارہ دا۔ تے اوہ نحُور دا۔ 35تے اوہ سرُوج دا۔ تے اوہ رعُو دا۔ تے اوہ فلج دا۔ تے اوہ عِبر دا۔ تے اوہ سلح دا۔ 36تے اوہ قینان دا۔ تے اوہ اَرفکسد دا۔ تے اوہ سِم دا۔ تے اوہ نُوح دا۔ تے اوہ لمک دا۔ 37تے اوہ متُوسِلح دا۔ تے اوہ حنوک دا۔ تے اوہ یارِد دا۔ تے اوہ مَہلل ایل دا۔ تے اوہ قینان دا۔ 38تے اوہ انُوس دا۔ تے اوہ سیت دا۔ تے اوہ آدم دا۔ تے اوہ خُدا دا سی۔
