Sant Matiéu 21
21
CHAPITRE VINT-E-UNEN
Noste-Segne intro triounfalamen dins Jerusalèn. — Coucho li vendèire dóu Tèmple. — La figuiero dessecado. — Li prince di prèire counfoundu pèr lou divin Mèstre. — Parabolo di dous fiéu de famiho, di vigneiroun assassin e de la pèiro de cantounau.
1Quouro se devinèron proche de Jerusalèn, tant-lèu èstre à Beifagé, contro la mountagno dis Oulivo, Jèsu mandè dous de si disciple,
2Disènt: Anas au vilage qu'avès en fàci, e tre i'arriba, trouvarés uno saumo estacado em'un saumin contro elo; destacas-lèi, e me lis adurrés.
3E se pèr cas vous disien quaucarèn, respoundès-ié que lou Segnour n'a de besoun, e tant-lèu vous li leissaran mena.
4Or, tout acò ansin se passè, pèr que se coumpliguèsse la dicho dóu Proufèto#21.4 Isaìo lxii, ii e Zacario, ix, 9.:
5Digas à la fiho de Sioun#21.5 Espressioun pouëtico de la Santo Escrituro pèr designa Jerusalèn.: Ve-lou toun Rèi que vèn vers tu, plen d'amistanço, d'assetoun sus uno saumo e sus lou saumin, lou pichot d'aquelo que porto lis ensàrri#21.5 Mot à mot: d'aquelo que porto lou jou, valènt-à-dire de la saumo..
6S'enanèron dounc li disciple, e faguèron coume Jèsu i'avié coumanda.
7Aduguèron la saumo e lou saumin, estendeguèron sus éli si vièsti e lou faguèron asseta dessus.
8Or, un mouloun de gènt estendeguèron sis abihage sus lou camin; d'autre coupavon de branco is aubre e n'en fasien un terro-sòu.
9E tóuti ensèn, aquéli qu'anavon davans e aquéli que venien après, cridavon: Hosanna au Fiéu de Dàvi! Benesi aquéu que vèn au noum dóu Segnour! Hosanna fin-qu'aperamoundaut!
10E quand aguè fa soun intrado en Jerusalèn, touto la vilo fuguè dins l'escaufèstre e disié: Qu 's aquéu?
11E li gènt respoundien: Aquéu-d'aqui es Jèsu, lou proufèto de Nazarèt en Galilèio.
12Jèsu pamens intrè dins lou tèmple de Diéu, e couchè tóuti aquéli que vendien e croumpavon dins lou tèmple; devessè li taulo di chanjaire e li sèti di vendèire de couloumbo.
13E ié faguè: Es escri: A moun oustau ié diran l'oustau de la preguiero#21.13 Isaìo, lxvi, 7.; mai vautre n'avès fa 'no cauno de larroun#21.13 Jeremìo, vii, 11.
14Alor d'avugle emai de goi s'avancèron d'éu dins lou tèmple, e li gariguè.
15Mai li prince di prèire e lis Escribo, de vèire li meraviho qu'avié facho e li pichot que cridavon dins lou tèmple, e que disien: Hosanna au Fiéu de Dàvi! n'en fuguèron dins l'endignacioun.
16E ié venguèron: Ausès ço que dison? Jèsu ié respoundeguè: Perfetamen. Avès jamai legi eiçò: De la bouco di pichounet e dis enfant de la, as tira la lausenjo la mai coumplido.
17E lis aguènt leissa 'qui, s'enanè foro vilo à Betanìo, e ié prenguè la retirado.
18Lou matin, coume tournavo à la vilo, aguè fam.
19E vesènt uno figuiero de-long dóu camin, se n'avancè; mai noun ié trouvè rèn que de fueio, e ié diguè: Que jamai sorte frucho de tu eternamen! E fuguè, la figuiero, dessecado quatecant.
20Ço que vesènt, li disciple restèron espanta e diguèron: Coume s'es tant lèu dessecado?
21Jèsu ié respoundeguè: Veramen vous lou dise, s'avès la fe, e que noun chancelés, noun soulamen farés acò d'uno figuiero; mai meme se disès à-n-aquelo mountagno: Lèvo-te d'aqui e jito-te dins la mar, elo lou fara.
22E que que siegue que demandés emé fe dins la preguiero, l'óutendrés.
23Quand fuguè arri' a dins lou tèmple, li prince di prèire e lis ancian dóu pople s'aprouchèron d'éu qu'èro en trin d'ensigna, e ié diguèron: Pèr quinte poudé fasès aco-d'aqui? e quau vous a douna aquéu poudé?
24Jèsu ié respoundeguè: Vous pausarai, tambèn iéu, uno questioun, e se me respoundès, vous dirai, iéu, en vertu de que poudé fau aquéli causo d'aqui.
25Lou batejat de Jan, d'ounte èro? dóu cèu o dis ome? Mai aquésti se pensavon dintre éli e venien:
26Se respoundèn: «Dóu cèu,» nous dira: Coume vai qu'avès pas creigu en éu? Se pèr contro ié respoundèn: «Dis ome,» garo lou pople! Tóuti, en efèt, regardavon Jan coume un proufèto.
27Adounc respoundeguèron à Jèsu: Sabèn pas. Ié respoundeguè, éu tambèn: Nimai iéu vous dirai pas pèr que poudé fau aquéli causo.
28Dequé pensas d'eiçò? Un ome avié dous drole; venguè vers lou proumié e ié diguè: Moun fiéu, vai-t'en travaia, vuei, à ma vigno.
29Aquest respoundeguè: Nàni. Mai pièi repentous qu'èro, i'anè.
30Venguè, après, vers lou segound, e ié coumandè la memo causo. Aquest respoundeguè: Ié vau, Segnour. E i'anè pas.
31Quau es aquéu di dous qu'a fa la voulounta de soun paire? Lou proumié, ié venguèron. Jèsu ié repliquè: Veramen vous lou dise, li publican e li panturlo vous passaran davans dins lou reiaume de Diéu.
32Car es vengu vers vautre, Jan, dins la draio de la justiço e noun avès creigu en éu. Mai li publican e li panturlo l'an creigu; e vàutri, que vesias acò, noun vous sias repenti pièi, pèr crèire en éu.
33Ausès uno autro parabolo. I'avié 'n paire de famiho que plantè 'no vigno, l'envirounè d'uno baragno, ié cavè 'n destré#21.33 Èro uno espèci de truei cava en terro. (Gaume.) e ié bastiguè 'no tourre; la louguè pièi à de vigneiroun e partiguè pèr li païs liuen.
34Or, quand fuguerian peraqui au tèms di vendémi, éu mandè si serviciau i vigneiroun, pèr reçaupre la recordo.
35Mai li vigneiroun i'aguènt empougna si serviciau, ri'en piquèron un, tuèron l'autre, un autre l'aqueirèron.
36Tourna ié mandè d'àutri serviciau mai noumbrous que li proumié, e tant ié faguèron coume is autre.
37A la fin, ié mandè soun fiéu, disènt: Auran respèt de moun fiéu.
38Mai li vigneiroun, en vesènt lou fiéu, se diguèron entre éli: Acò 's l'eiretié; venès, tuen-lou, e saren mèstre de soun eiretage.
39Em'acò l'agantèron, lou jitèron foro de la vigno e lou tuèron.
40Adounc se 'n cop vendra lou mèstre de la vigno, dequé fara d'aquéli vigneiroun?
41Ié respoundeguèron: Li fara peri de malo mort, aquéli miserable, e lougara sa vigno à d'àutri vigneiroun que n'i'en rendran li fru à la sesoun vougudo.
42Jèsu ajustè: Avès jamai legi dins lis Escrituro: La pèiro qu'an rejitado li bastissèire, es aquelo qu'es devengudo la pèiro de cantounau? Acò 's l'obro dóu Segnour, e n'en soun nòstis uei esmeraviha.#21.42 Proufecìo dóu Saume 118, 22 e d'Isaio, 8, 14; 28, 16, que s'es coumplido en Jèsu d'uno façoun meravihouso.
43Amor d'acò, vous dise que lou reiaume de Diéu vous sara leva e lou dounaran à-n-un pople que n'en pourtara li fru.
44E quau toumbara sus aquelo pèiro se i'embregara; e aquéu sus quau toumbara, elo l'escrachara.
45Quand aguèron en endu aquéli parabolo, li prince di prèire e li Farisen comprenguèron que Jèsu parlavo d'éli.
46Em' acò cercavon de l'aganta; mai aguèron pòu dóu pople, que lou reg rdavo, dóumaci, coume un proufèto.
Currently Selected:
Sant Matiéu 21: PROV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
