Johanes 7

De Reis no Jerusalem nom Loofboodenfast

1Un nodäm jinkj Jesus en Galiläa erom; dan hee wull nich en Judäa erom gonen, wiels de Juden sochten am omtobrinjen. 2Oba daut wia boolt de Juden äa Fast, daut Loofboodenfast, dicht bie. 3Doa säden siene Breeda to am: Go von hia un go no Judäa, om daut uk diene Jinja diene Woakjen seenen, dee du deist; 4dan kjeena deit waut em Jeheemen un well doaderch effentlich bekaunt sennen. Wan du dise Dinj deist, soo wies die de (enne) Welt; 5dan siene Breeda jleewden uk nich aun am. 6Donn säd Jesus to an: Miene Tiet es noch nich jekomen, june Tiet es oba emma reed. 7De Welt kaun junt nich haussen; oba mie haust see, wiels ekj von de Welt zeij, daut äare Woakjen bees sent. 8Got jie nopp to disem Fast; ekj go nich nopp to disem Fast; dan miene Tiet es noch nich erfelt. 9Oba aus hee dit to an jesajcht haud, bleef hee en Galiläa.

10Oba aus siene Breeda nopp jegonen wieren, dan jinkj uk hee nopp toom Fast, nich openboa, oba heemlich. 11De Juden sochten am oppem Fast un säden: Wua es hee (dee)? 12Un väl Jemurr wia unja däm Volkj wäajen (äwa) am; eenje säden: Hee es goot; de aundre säden: Nä, hee veleit daut Volkj. 13Kjeena räd frie von am ut Angst fa de Juden.

Jesus rät met de Juden oppem Loofboodenfast, oba väle jleichen daut nich

14Oba aus et medden (haulf) em Fast wia, jinkj Jesus nopp em Tempel un lieed. 15Doa vewundaden sikj de Juden un säden: Woo kjant disa de Schreft, doa hee dee nich jelieet haft? 16Doa auntwuad an Jesus un säd: Miene Lia es nich miene, oba däm siene, dee mie jeschekjt haft. 17Wan wäa sienen Wellen doonen well, soo woat hee von de Lia weeten, auf dee ut Gott es, ooda auf ekj ut (von) mie selfst räd. 18Wäa ut (von) sikj selfst räd, sieekjt siene ieejne Iea; wäa oba däm siene Iea sieekjt, dee am jeschekjt haft, dee es woarhauftich, un Ojjerajchtichkjeit es nich en am. 19Haft nich Moses junt daut Jesaz jejäft? Un kjeena von junt deit daut Jesaz. Wuarom sieekj jie mie omtobrinjen (doottomoaken)?

20Daut Volkj auntwuad [un säd]: Du hast een Diewel; wäa sieekjt die omtobrinjen? 21Jesus auntwuad un säd to an: Een eensjet Woakj ha ekj jedonen, un jie wundren junt aula. 22Doawäajen jeef Moses junt de Beschniedunk, (nich daut dee von Moses wia, oba vonne Vodasch), un jie beschnieden een Mensch aum Sabat. 23Wan een Mensch aum Sabat de Beschniedunk kjricht, om dautet Jesaz nich jebroaken woat, sent jie äwa mie oajalich, daut ekj eenen Mensch ha gaunz jesunt jemoakt aum Sabat? 24Recht nich nom Uagenschien, oba recht een jerajchtet Jerecht. 25Doa säden eenje von de Bewona en Jerusalem: Es dit nich dee, däm see sochten omtobrinjen? 26Un kjikjt, hee räd frie, un see sajen am nuscht. Haben dan de Bowaschte en Woarheit erkjant, daut dit de Christus es? 27Oba disem kjan wie, wuahäa hee es; oba wan de Christus kjemt, kjeena weet, von wua hee es.

28Jesus roopt lud em Tempel, lieed un säd: Jie kjanen mie un weeten uk, von wua ekj sie; un ekj sie nich von mie selfst jekomen, oba dee mie jeschekjt haft, es woarhauftich, däm jie nich kjanen. 29Ekj kjan am, wiels ekj von am sie, un hee mie jeschekjt haft. 30Doa sochten see am fausttonämen; un kjeena läd ne Haunt aun am, wiels siene Stund noch nich jekomen wia. 31Oba väle vom Volkj jleewden aun am un säden: Wan de Christus kjemt, woat hee mea Tieekjens doonen aus dee, dee disa jedonen haft? 32De Farisäa hieeden daut heemliche Jeräd em Volkj äwa am; un de Farisäa un de Huagapriesta schekjten Deena, daut see am faustnämen sullen. 33Donn säd Jesus: Noch eene kjliene Tiet sie ekj bie junt, un ekj go no däm, dee mie jeschekjt haft. 34Jie woaren mie sieekjen un nich finjen; un wua ekj sie, kjenn jie nich hankomen. 35Donn säden de Juden unjarenaunda: Wuahan well disa gonen, daut wie am nich finjen sellen? Veleicht well hee no de Vestreide mank de Griechen gonen, un de Griechen lieren? 36Waut es daut fa een Wuat, daut hee säd: Jie woaren mie sieekjen un nich finjen, un: Wua ekj sie, kjenn jie nich hankomen?

37Aum latsten, däm groote Fastdach oba stunt Jesus un roopt un säd: Wan wäm darscht, komm no mie un drinkj. 38Wäa aun mie jleeft, soo aus de Schreft jesajcht haft, ut däm sien Lief woaren läwendje Wotastreem ranen. 39Dit säd hee oba vom Jeist, däm dee aun am Jleewende kjrieen sullen; dan de Jeist wia noch nich doa, wiels Jesus noch nich veharlicht wia.

Veschiedne Meeninjen em Volkj un Huagen Rot äwa Jesus

40 Atelje ute Menj säden, aus see dise Wieed hieeden: Disa es woarhauft de Profeet. 41Aundre säden: Disa es de Christus. Aundre säden: De Christus kjemt doch nich ut Galiläa? 42Haft de Schreft nich jesajcht: Ut däm David sien Somen un ut Betlehem, däm Darp, wua David wia, kjemt de Christus? 43Daut jeef wäajen am eene Tranunk (Deelunk) em Volkj. 44Oba atelje von an wullen am faustnämen, oba kjeena läd de Henj aun am.

45Donn kjeemen de Deena no de Huagapriesta un Farisäa, un dise säden to an: Wuarom ha jie am nich jebrocht? 46De Deena auntwuaden: Niemols haft een Mensch soo jerät aus dis Mensch. 47Donn auntwuaden an de Farisäa: Sent jie dan uk veleit? 48Haft doa irjent een Bowaschta aun am jejleeft, ooda von de Farisäa? 49Dit Volkj oba, dee daut Jesaz nich kjanen, see sent veflucht! 50Doa säd Nikodemus, [dee de Nacht no am jekomen wia,] dee eena von an wia: 51Recht (veuadeelt) dan ons Jesaz däm Mensch, onen daut von am selfst jehieet un erkjant haft, waut hee deit? 52See auntwuaden un säden to am: Best du uk ut Galiläa? Forsch un see, daut ut Galiläa kjeen Profeet oppsteit. 53[Un jieda eena jinkj no sien Hus.

Currently Selected:

Johanes 7: PBJHF

Highlight

Copy