Johanes 8

1Oba Jesus jinkj nom Eeljboajch.

Jesus un de Ehebräakjarin

2Tiedich zemorjes kjeem hee wada em Tempel, un aulet Volkj kjeem no am; un hee sad sikj dol un lieed an. 3Oba de Schreftjelieede un de Farisäa brochten eene Fru [no am], em Ehebruch jejräpen, un stalden dee enne Medd, 4un säden to am: Meista, dise Fru es em Ehebräakjen, doabie, jejräpen worden. 5Oba em Jesaz haft Moses ons befoolen, soone to steenjen; du oba, waut sajchst du? 6Oba dit säden see, om am to vesieekjen, daut see Uasoak hauden, om am to beschuldjen. Jesus oba bekjt sikj dol un schreef met däm Finja oppe Ieed. 7Aus see oba aunhilden, am to froagen, recht hee sikj opp un säd to an: Wäa es unja junt onen Sinden, dee schmiet däm ieeschten Steen opp ar. 8Un hee bekjt sikj wada dol un schreef oppe Ieed. 9Oba aus see daut hieeden, jinjen see eena nom aundre rut, ieescht de Eltestasch bat däm Latsten; un Jesus wort auleen jeloten met de Fru enne Medd. 10Aus Jesus sikj oba opprecht, [un buta dee Fru kjeenem sach], säd hee to ar: Fru, wua sent jane, [diene Vekjläaja]? Haft die kjeena veuadeelt? 11Oba see säd: Kjeena, Har. Jesus oba säd to ar: Soo veuadeel uk ekj die nich; go, un von nu aun sindj nich mea.]

Jesus, daut Licht fa dise Welt

12Donn räd Jesus wada to an un säd: Ekj sie daut Licht de Welt; wäa mie nofolcht, woat nich em Diestren gonen, oba woat daut Läweslicht haben. 13Doa säden de Farisäa to am: Du zeichst von die selfst; dien Zeichnis es nich woa. 14Jesus auntwuad un säd to an: Uk wan ekj von mie selfst zeij, es mien Zeichnis woa, wiels ekj weet, von wua ekj jekomen sie un wuahan ekj go; oba jie weeten nich, wuahäa ekj kom un wuahan ekj go. 15Jie rechten nom Fleesch (Menschlich), ekj recht kjeenem. 16Un wan ekj uk recht, soo es mien Jerecht (Uadeel) woa, wiels ekj nich auleen sie, oba ekj un de Voda, dee mie jeschekjt haft. 17Oba uk en junem Jesaz steit jeschräwen, dautet Zeichnis von 2 Menschen woa es. {5Mo.17,6; 19,15} 18Ekj sie et, dee von mie selfst zeicht, un de Voda, dee mie jeschekjt haft, zeicht von mie. 19Donn säden see to am: Wua es dien Voda? Jesus auntwuad: Jie kjanen mie nich uk nich mienen Voda; wan jie mie jekjant hauden, dan wudd jie uk mien Voda jekjant ha. 20Dise Wieed räd hee en de Schauzkoma, aus hee em Tempel lieren deed; un kjeena neem am faust, dan siene Stund wia noch nich jekomen.

Jesus, dee vom Voda jeschekjt wort

21Hee räd donn wada to an: Ekj go han, un jie woaren mie sieekjen un woaren en june Sinden stoawen; wua ekj han go, kjenn jie nich hankomen. 22Donn säden de Juden: Hee well sikj doch nich daut Läwen nämen, daut hee sajcht: Wua ekj han go, kjenn jie nich hankomen? 23Un hee säd to an: Jie sent von däm, waut unjen es, ekj sie von däm, waut bowen es; jie sent von dise Welt, ekj sie nich von dise Welt. 24Doahäa säd ekj to junt, daut jie en june Sinden stoawen woaren; dan wan jie nich jleewen woaren, daut ekj daut sie, soo woa jie en june Sinden stoawen. 25Donn säden see to am: Wäa best du? [Un] Jesus säd to an: Daut, waut ekj uk to junt räd (jesajcht ha). 26Ekj ha väl äwa junt to räden un to rechten, oba dee mie jeschekjt haft, es woarhauftich; un ekj, waut ekj von am jehieet ha, daut saj ekj to de Welt. 27See erkjanen nich, daut hee vom Voda to an räd. 28Donn säd Jesus to an: Wan jie dän Menschensän woaren nohecht jehowen (omjebrocht) haben, dan woa jie erkjanen, daut ekj daut sie, un daut ekj nuscht von mie selfst doo, oba soo aus de Voda mie jelieet haft, daut räd ekj. 29Un dee mie jeschekjt haft, es met mie; hee haft mie nich auleen jeloten, wiels ekj aulentiet daut doo, waut am jefelt. 30Aus hee dit säd, jleewden väle aun am.

De woarhauftje Frieheit

31Nu säd Jesus to de Juden, dee am jejleeft hauden: Wan jie en mienem Wuat bliewen, soo se jie woarhauftich miene Jinja; 32un jie woaren de Woarheit erkjanen, un de Woarheit woat junt frie moaken. 33See auntwuaden am: Wie sent Abraham sien Somen un sent niemols irjentwäms Deena jewast; woo sajchst du: Jie sellen friewoaren? 34Jesus auntwuad an: Woarhauft, woarhauft, ekj saj junt: Een jiedra, dee de Sind deit, es de Sind äa Kjnajcht. 35Oba de Kjnajcht blift nich eewich em Hus; de Sän oba blift eewich. 36Wan de Sän junt friemoaken woat, soo woa jie werkjlich frie sennen.

De woarhauftje Nokomen von Abraham

37Ekj weet, daut jie Abraham sien Somen sent; oba jie sieekjen mie omtobrinjen, wiels mien Wuat kjeen Plauz (Rum) en junt finjt. 38Ekj räd, waut ekj bie mienem Voda jeseenen ha, un jie doonen, waut jie von junem Voda jehieet ha.

39See auntwuaden un säden to am: Abraham es ons Voda. Jesus säd to an: Wan jie Abraham siene Kjinja wieren, dan wudd jie Abraham siene Woakjen doonen; 40oba nu sieekj jie mie omtobrinjen, eenen Mensch, dee junt de Woarheit jesajcht haft, dee ekj von Gott jehieet ha; daut haud Abraham nich jedonen. 41Jie doonen junem Voda siene Woakjen. [Donn] säden see to am: Wie sent nich derch Huararie jebuaren; wie haben eenen Voda, Gott. 42Jesus säd to an: Wan Gott jun Voda wia, dan wudd jie mie goot sennen, dan ekj sie von Gott utjegonen un jekomen; ekj sie uk nich ut mie selfst jekomen, oba hee haft mie jeschekjt. 43Wuarom vesto jie miene Sproak nich? Wiels jie mien Wuat nich hieren kjennen! 44Jie sent ut däm Voda, däm Diewel, un jun Voda sien Velangen well jie doonen. Jana wia een Menschenmerda vom Aunfank un es (steit) nich enne Woarheit, wiels en am kjeene Woarheit es. Wan hee Läajes räd, soo räd hee ut sikj selfst (sien ieejnet), dan hee es een Läajna un äa Voda. 45Wiels ekj oba de Woarheit saj, jleew jie mie nich. 46Wäa von junt kaun mie eene Sind väaholen? Wan ekj de Woarheit saj (räd), wuarom jleew jie mie nich? 47Wäa ut Gott es, hieet Gott siene Wieed. Doarom hia jie nich, wiels jie nich ut Gott sent.

48De Juden auntwuaden un säden to am: Saj wie nich met Rajcht, daut du een Samarita best un hast eenen Diewel? 49Jesus auntwuad: Ekj ha kjeenen Diewel, ekj iea mienen Voda, un jie veachten (veonieren) mie. 50Oba ekj sieekj nich miene Iea; doa es eena, dee ar (dee) sieekjt, un dee recht. 51Woarhauft, woarhauft, ekj saj junt: Wan wäa mien Wuat bewoaren woat, soo woat hee dän Doot eewich nich seenen. 52[Doa] säden de Juden to am: Nu erkjan wie, daut du eenen Diewel hast. Abraham es jestorwen un de Profeeten, un du sajchst: Wan wäa mien Wuat bewoaren woat, soo woat hee dän Doot eewich nich schmakjen. 53Best du jrata aus ons Voda Abraham, dee jestorwen es? Un de Profeeten sent jestorwen. Waut moakst du ut die selfst?

54Jesus auntwuad: Wan ekj mie selfst iea (veharlich), soo es miene Iea nuscht; mien Voda es et, dee mie ieet, von däm jie sajen: Hee es ons Gott. 55Un jie ha am nich erkjant, oba ekj kjan am; un wan ekj sajen sull: Ekj kjan am nich, dan wudd ekj soo sennen aus jie, een Läajna. Oba ekj kjan am, un hool sien Wuat faust. 56Abraham, jun Voda, freid sikj sea, daut hee mienen Dach seenen sull, un hee sach am un freid sikj. 57Donn säden de Juden to am: Du best noch nich 50 Joa oolt un hast Abraham jeseenen? 58Jesus säd to an: Woarhauft, woarhauft, ekj saj junt: Ea Abraham wia, sie (wia) ekj. 59Donn hoowen see Steena opp, om dee no (opp) am to schmieten. Jesus oba vestuak sikj (veschwunk) un jinkj utem Tempel rut.

Currently Selected:

Johanes 8: PBJHF

Highlight

Copy