Johanes 9

Jesus heelt eenen blintjebuarnen

1Aus hee vebie jinkj, sach hee eenen Mensch, blint von Jeburt. 2Un siene Jinja fruagen am un säden: Rabi, wäa haft jesindicht, disa ooda siene Elren, daut hee blint jebuaren wort? 3Jesus auntwuad: Nich disa haft jesindicht, noch siene Elren, oba om daut Gott siene Woakjen aun am jeopenboat woaren. 4Ekj mott däm siene Woakjen wirkjen (verechten), dee mie jeschekjt haft, soo lang daut Dach es; doa kjemt de Nacht, doa kjeena wirkjen kaun. 5Soo lang ekj enne Welt sie, sie ekj daut Licht de Welt. 6Aus hee dit jesajcht haud, spieech hee oppe Ieed un muak een Brie utem Kjwiel un schmäad däm Brie opp siene Uagen; 7un hee säd to am: Go, wausch die enne Läacht (Puddel) von Siloa: [ooda vedolmetscht Jeschekjta]. Un hee jinkj han un wosch sikj, un kjeem seenent trigj.

De Jeheelda un de Juden

8De Nobasch un dee am verhäa jeseenen hauden, daut hee een Pracha wia, säden: Es dit nich dee, dee doa saut un prachad? 9Eenje säden: Dee es daut; aundre säden: Nä, disa likjent am; hee säd: Ekj sie et. 10Donn säden see to am: Woo worden diene Uagen opjemoakt? 11Hee auntwuad [un säd]: Een Mensch, de Jesus heet, muak een Brie un schmäad däm opp miene Uagen un säd to mie: Go han no Siloa un wausch die. Oba aus ekj han jinkj un mie jewoschen haud, kunn ekj seenen. 12Donn säden see to am: Wua es dee? Hee säd: Ekj weet daut nich.

13See brochten am, däm jewäsnen Blinjen, no de Farisäa. 14Oba daut wia Sabat, aus Jesus dän Brie jemoakt haud un siene Uagen opmuak. 15Donn fruagen uk de Farisäa am wada, woo hee es seenent jeworden. Oba hee säd to an: Hee läd Brie opp miene Uagen, un ekj wosch mie, un ekj kunn seenen. 16Doa säden eenje von de Farisäa: Disa Mensch es nich von Gott, dan hee helt dän Sabat nich. Aundre säden: Woo kaun een sindja Mensch soone Tieekjen doonen? Un daut wia ne Spoolunk (veschiedne Meeninj) unja an. 17See säden wada toom Blinjen: Waut sajchst du von am, wiels hee diene Uagen opjemoakt haft? Oba hee säd: Hee es een Profeet.

18De Juden jleewden daut nich von am, daut hee blint wia un nu seenen kaun, bat see siene Elren roopten, von däm, dee doa seenent jeworden wia. 19Un see fruagen an un säden: Es dit jun Sän, von däm jie sajen, daut hee blint jebuaren wort (wia)? Woo sitt hee dan nu? 20Siene Elren auntwuaden [an] un säden: Wie weeten, daut dit ons Sän es, un daut hee blint jebuaren wort; 21oba woo hee nu seenen kaun, weet wie nich, ooda wäa siene Uagen opjemoakt haft, weet wie nich. Hee es oolt jenuach; froacht am, hee woat fa sikj selfst räden. 22Dit säden siene Elren, wiels see fa de Juden Angst hauden; dan de Juden wieren aul äwareen jekomen, daut, wan irjentwäa am aus däm Christus bekjanen wudd, hee sull ute Sienagog utjeschloten woaren. 23Doawäajen säden siene Elren: Hee es oolt jenuach, froacht am.

24See roopten toom tweeden Mol däm Mensch, dee doa Blint wia, un säden to am: Jeff Gott de Iea! Wie weeten daut dis Mensch een Sinda es. 25Doa auntwuad hee: Auf hee een Sinda es, weet ekj nich; eent weet ekj; daut ekj blint wia, un nu seenen kaun. 26Donn säden see wada to am: Waut haft hee die jedonen? Woo muak hee diene Uagen op? 27Hee auntwuad an: Ekj ha junt daut aul jesajcht, un jie ha nich jehieet; wuarom well jie daut noch mol hieren? Well jie veleicht uk siene Jinja woaren? 28See spotten äwa am un säden: Du best sien Jinja; oba wie sent Moses siene Jinja. 29Wie weeten, daut Gott to Moses jerät haft; von disem oba weet wie nich, wuahäa hee es. 30De Maun auntwuad un säd to an: Daut es doch wundaboa, daut jie nich weeten, wuahäa hee es, un hee haft doch miene Uagen opjemoakt. 31[Oba] wie weeten, daut Gott Sinda nich hieet, oba wäa emma gottesferchtich es un sienen Wellen deit, däm hieet hee. 32Vonne Eewichkjeit häa es nich jehieet, daut wäa eenem Blintjebuarnen de Uagen opjemoakt haft. 33Wan disa nich von Gott wia, soo kunn hee nuscht doonen. 34See auntwuaden un säden to am: Du best gaunz en Sinden jebuaren, un du lieescht ons? Un see schmeeten am rut.

De Jeheelda un Gott sien Sän

35Jesus hieed daut see am rutjeschmäten hauden; un aus hee am funk, säd hee to am: Jleefst du aun däm Sän Gottes? 36Hee auntwuad un säd: Har, un wäa es daut, om daut ekj aun am jleewen kaun? 37Jesus säd to am: Du hast am jeseenen, un dee met die räd, dee es daut. 38Oba hee säd: Ekj jleew, Har; un hee foll ver am dol.

39Un Jesus säd: Toom Jerecht sie ekj en dise Welt jekomen, om daut dee doa Nichseenende seenen un dee doa seenende blint woaren. 40[Un] atelje von de Farisäa, dee bie am wieren, hieeden dit un säden to am: Sent wie dan uk Blint? 41Jesus säd to an: Wan jie blint wieren, dan wudd jie kjeene Sinden ha, oba wiels jie sajen: Wie seenen, soo blift june Sind opp junt.

Currently Selected:

Johanes 9: PBJHF

Highlight

Copy