Johanes 13

Jesus wosch siene Jinja de Feet

1Ver däm Passafast oba, aus Jesus wist, daut siene Stund jekomen wia, daut hee ut dise Welt nom Voda hangonen sull, doa hee de Sienje, dee enne Welt wieren, jeleeft haud, soo haud hee an leef bot aum Enj. 2Un biem Owentkost äten, aus de Diewel aul däm Judas, Simon sien Sän, däm Iskariot, daut em Hoat jelajcht haud, daut hee am veroden sull, 3steit [Jesus], weetent, daut de Voda am aules enne Henj jejäft haud, un daut hee von Gott utjegonen wia un no Gott hanjeit, 4hee steit vom Owentkost opp un läd siene Bowakjleeda auf; un hee naum een Lienduak un bunk sikj daut om. 5Donn goot hee Wota enne Wauschkomm un funk aun, de Jinja äare Feet to wauschen un met däm Lienduak auftodrieejen, met daut hee omjebungen wia.

6Hee kjeem no Simon Petrus; un dee säd to am: Har, du wauschst miene Feet? 7Jesus auntwuad un säd to am: Waut ekj doo, weetst du nu nich, du woascht daut oba nohäa vestonen. 8Petrus sajcht to am: Niemols mea saust du mie de Feet wauschen! Jesus auntwuad am: Wan ekj die nich wausch, hast du kjeen Deel met mie. 9Simon Petrus säd to am: Har, nich blooss miene Feet, oba uk de Henj un daut Haupt (Kopp). 10Jesus säd to am: Wäa jebot es, brukt sikj nich wauschen, buta de Feet, sonda es gaunz rein; un jie sent rein, oba nich aula. 11Hee kjand däm, dee am veroden wudd; doarom säd hee: Jie sent nich aula rein.

12Aus hee äare Feet jewoschen haud un siene Bowakjleeda jenomen haud, läd (saut) hee sikj wada aum Desch un säd to an: Weet jie, waut ekj junt jedonen ha? 13Jie nanen mie Meista (Liera) un Har, un jie sajen rajcht, dan daut sie ekj. 14Wan ekj nu, de Har un de Meista, june Feet jewoschen ha, soo sent uk jie schuldich, eenaunda de Feet to wauschen. 15Dan ekj ha junt een Biespel jejäft, om daut, soo aus ekj junt jedonen ha, uk jie doonen. 16Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: Een Kjnajcht es nich jrata aus sien Har, uk een Jeschekjta nich jrata, aus dee am jeschekjt haft. 17Wan jie dit weeten, seelich se jie, wan jie daut doonen.

Jesus sajcht, wäa am veroden woat

18Ekj räd nich von junt aula, ekj weet wäm ekj utjewält ha; oba om daut de Schreft erfelt woat: «Dee met mie daut Broot at, haft siene Feet jäajen mie oppjehowen». {Ps.41,10} 19Von nu aun saj ekj daut junt, ea daut passieet, om daut jie, wan daut passieet, jleewen, daut ekj daut sie. 20Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: Wäa oppnemt, wämemma ekj schekjen woa, nemt mie opp; wäa oba mie oppnemt, nemt däm opp, dee mie jeschekjt haft.

21Aus Jesus dit jesajcht haud, wia hee em Jeist oppjeräacht un zeijd un säd: Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: Eena von junt woat mie veroden. 22Donn kjikjten de Jinja eena däm aundre aun, rotloos, von wäm hee räd. 23Oba eena von siene Jinja, däm Jesus leef haud, lach aum Desch aun Jesus siene Brost. 24Disem jeef Simon Petrus een Tieekjen, doamet hee froagen sull, wäa daut es, von wäm hee räd. 25Jana oba, länd sikj aun Jesus siene Brost, säd to am: Har, wäa es daut? 26Jesus auntwuad: Jana es daut, däm ekj een Biet, wan ekj daut enjedukt ha, jäwen woa. Un aus hee daut Biet enjedukt haud, jeef hee daut däm Judas, Simon sienen Sän, däm Iskariot. 27Un no disem Biet fua de Soton en am. Donn sajcht Jesus to am: Waut du deist, doo schwind. 28Oba kjeena von dee aum Desch lagen vestunden, wuarom hee am daut säd. 29Eenje dochten, wiels Judas de Jeltkauss haud, daut Jesus to am säd: Kjeep, waut wie fa daut Fast brucken, ooda daut hee de Oame waut jäwen sull. 30Aus jana daut Biet jenomen haud, jinkj hee fuaz rut. Daut wia oba Nacht.

Daut niee Jeboot: Leew

31Aus hee rutjegonen wia, säd Jesus: Nu es de Menschensän veharlicht, un Gott es en am veharlicht. 32Wan Gott veharlicht es en am, soo woat uk Gott am veharlichen en sikj selfst, un sooboolt woat hee am veharlichen. 33Kjinja, noch ne korte Tiet sie ekj bie junt; jie woaren mie sieekjen, un soo aus ekj to de Juden säd: Wua ekj hango, kje jie nich hankomen, soo saj ekj nu uk to junt. 34Een nieet Jeboot jäw ekj junt, daut jie junt unjarenaunda leewen, om daut, soo aus ekj junt leef ha, uk jie eenaunda leef haben. 35Doaraun woaren aule erkjanen, daut jie miene Jinja sent, wan jie unjarenaunda Leef ha.

Jesu säd däm Petrus daut hee am dree Mol vestrieden woat

36Simon Petrus sajcht to am: Har, wua jeist du han? Jesus auntwuad am: Wua ekj hango, kaust du mie nu nich foljen; du woascht mie oba nohäa foljen. 37Petrus sajcht to am: Har, wuarom kaun ekj die nu nich foljen? Mien Läwen well ekj fa die loten (hanjäwen). 38Jesus auntwuad: Dien Läwen west du fa mie loten? Woarhauft, woarhauft, saj ekj die, de Hon woat nich kjreien, bot du die dree Mol von mie aufjesajcht hast.

Currently Selected:

Johanes 13: PBJHF

Highlight

Copy