MGA PANALABITON 2
2
Ang mga Kalisud sang Sion Nagikan sa Ginoo
1Daw ano nga ang Ginoo nagtabon sing panganud
sang babaying anak sang Sion sa iya kaakig!
Ginholog niya gikan sa langit pa duta
ang katahum sang Israel;
wala sia makadumdum sang iya palatongan
sa adlaw sang iya kaakig.
2Ang Ginoo naghalunhon sang tanan nga puluy-an ni Jacob
kag wala magkaawa;
ginholog niya sa iya kasingkal
ang mga pamakud sang babaying anak ni Juda;
ginholog niya sila sa duta nga ginpasipalahan
ang ginharian kag ang iya mga principe.
3Gin-utud niya sa masingkal nga kaakig
ang bug-os nga sungay sang Israel;
ginkulo niya ang iya toong kamut
gikan sa atubangan sang kaaway;
ginsonog niya ang Jacob kaangay sa nagadabdab nga kalayo,
nga nagalamon sa palibut.
4Ginbingat niya ang iya pana kaangay sang kaaway,
nagtindug sia nga ang iya kamut nga too subong sang kasumpung;
kag ginpatay ang tanan nga matahum sa mata
sa layanglayang sang babaying anak sang Sion;
gin-ula niya ang iya kasingkal kaangay sang kalayo.
5Ang Ginoo nanginsubong sang kaaway,
ginhalunhon niya ang Israel;
ginhalunhon niya ang tanan niyang palacio,
ginlaglag niya ang iya mga pamakud;
kag ginpadamu niya sa babayi nga anak ni Juda
ang pagtangis kag ang panalabiton.
6Ginlaglag niya ang iya layanglayang subong nga daw katamnan,
ginlaglag niya ang iya duug nga tiliponan;
ginpalipatan sang Ginoo sa Sion
ang maligdong nga pagtilipon kag ang adlaw nga inugpahuway,
kag gintamay sa alipungut sang iya kaakig
ang hari kag ang sacerdote.
7Ginsikway sang Ginoo ang iya halaran,
ginkangil-aran niya ang iya santuario;
gintugyan niya sa kamut sang kaaway
ang mga kuta sang iya mga palacio;
nagginahud sila sa balay sang Ginoo
subong sang sa adlaw sang maligdong nga patilipon.
8Ang Ginoo nagtuyo sa paglaglag sang kuta
sang babaying anak sang Sion;
gin-untay niya ang latid;
wala niya pagkuloa ang iya kamut gikan sa paglaglag;
ginpapanalabiton niya ang balwarte kag ang kuta,
nagakag-as sila sing tingub.
9Ang iya mga gawang nagsalup sa duta;
ginlaglag niya kag ginbali ang iya mga pintal;
ang iya hari kag ang iya mga principe yara sa tunga sang mga pungsud;
walay kasogoan na,
kag ang iya mga manalagna wala makakita
sing palanan-awon gikan sa Ginoo.
10Ang mga tigulang sang babaying anak sang Sion
nagalingkod sa duta nga nagahipus;
nagsabwag sila sing yab-ok sa ila mga olo
kag nagtampion sing panapton nga sako;
ang mga ulay sang Jerusalem
nagaduko sang ila mga olo sa duta.
11Ang akon mga mata nagaluya sa paghibi;
ang akon tagiposoon nalisang;
ang akon atay ginaula sa duta
bangud sang kalaglagan sang babayi nga anak sang akon katawohan,
bangud nga ang mga bata kag ang mga nagasoso nagakalipong
sa mga dalan sang banwa.
12Nagasiling sila sa ila mga iloy,
“Diin bala ang trigo kag ang alak?”
sang nalipong sila subong nga mga pilason
sa mga dalan sang banwa,
sang ginaula ang ila kalag
sa sabak sang ila mga iloy.
13Ano bala ang ipamatuud ko sa imo,
ano bala ang ipaangay ko sa imo,
O babaying anak sang Jerusalem?
Ano bala ang ipaanggid ko sa imo?
agud nga malipay ko ikaw,
O ulay nga babaying anak sang Sion?
Kay ang imo bulho daku subong sang dagat;
sin-o bala ang makaayo sa imo?
14Ang imo mga manalagna nakakita nga sa imo
sang dimatuud kag binuang nga mga palanan-awon;
wala nila pagbuksi ang imo kalautan
sa pagpahauli sang imo kabihagan,
kondi nakakita nga sa imo sing mga lulan
nga dimatuud kag nagapatalang.
15Ang tanan nga nagalabay
nagapamalakpak sang ila mga kamut sa imo;
nagapanagutsut sila kag nagalungolungo sang ila olo
sa babaying anak sang Jerusalem;
“Amo bala ini ang banwa nga ginatawag sang mga tawo
ang kahimpitan sang kagayon,
ang kalipay sang bug-os nga duta?”
16Ang tanan mo nga kaaway
nagnganga sang ila baba batok sa imo;
nagapanagutsut sila, nagapabagrut sang ila mga ngipon,
nagasiling sila: “Nahalunhon naton sia!
Ah, amo ini ang adlaw nga ginahulat naton;
karon nasapwan naton; nakita naton ini!”
17Ang Ginoo naghimo sang gintuyo niya,
gintuman niya ang polong niya;
subong nga ginsogo niya sang dumaan nga mga adlaw,
ginlumpag niya nga wala magka-awa;
ginpakalipay niya ang kaaway sa ibabaw nimo,
ginpataas niya ang sungay sang imo mga kasumpung.
18Singgit sing mabaskug sa Ginoo!
O babaying anak sang Sion!
Paagaya ang mga luha kaangay sang suba
sa adlaw kag gab-i!
Dili pagpalantanga ang imo kaugalingon,
dili pagpauntata ang kalimutaw sang imo mata!
19Tindug, magsinggit sa kagab-ihon,
sa pamuno sang mga pagpulaw!
Iula ang imo tagiposoon kaangay sang tubig
sa atubangan sang nawung sang Ginoo!
Bayawa ang imo mga kamut nayon sa iya
tungud sa kabuhi sang imo magamay nga kabataan,
nga ginapunaw tungud sa gutum
sa nasikohan sang tagsa ka dalan.
20Tan-awa, O Ginoo, kag toloka!
Kay sin-o nahimo mo ang subong sini?
Kaonon bala sang mga babayi ang ila bunga,
ang kabataan nga ginadalo sa mga kamut?
Ukon patyon bala ang sacerdote kag ang manalagna
sa santuario sang Ginoo?
21Ang pamatan-on kag ang tigulang nagahamyang
sa duta sa mga dalan;
ang akon mga ulay kag ang akon mga pamatan-on nga lalaki
nagkapukan paagi sa espada;
ginpatay mo sila sa adlaw sang imo kaakig,
ginpatay mo kag wala magkaawa.
22Nagpanawag ka subong sang sa adlaw sang maligdong nga pagtilipon
ang akon mga kakugmat sa tagsa ka luyo;
kag sa adlaw sang kaakig sang Ginoo
wala gid sing nakalikaw ukon nabilin;
ang akon mga gindalo kag ginbatiti
ginpapas sang akon kaaway.
Currently Selected:
MGA PANALABITON 2: ABHIL82
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Ang Biblia ©1982 Philippine Bible Society
