DANIEL 4

Ang Pagbuang ni Nabucodonosor

1Si Hari Nabucodonosor sa tanan nga mga katawohan, pungsud, kag hambal, nga nagapuyo sa bug-os nga duta: Ang paghidait paukaron sa inyo! 2Daw maayo sa akon ang pagpahayag sang mga tandaan kag mga kalatingalahan nga ginhimo sa akon sang Labing Mataas nga Dios.

3Daw ano kadalagku sang iya mga tandaan,

daw ano kagamhanan sang iya kalatingalahan!

Ang iya ginharian ginharian nga walay katapusan,

kag ang iya pagbulut-an kutub sa kaliwatan tubtub sa kaliwatan.

4Ako, si Nabucodonosor, nagpahuway sa akon balay kag nagabugana sa akon palacio. 5Nakakita ako sing damgo nga nagpahadluk sa akon; sa nagahigda ako ang mga panghunahuna kag ang mga palanan-awon sang akon olo nagtublag sa akon. 6Busa naghimo ako sing mando nga ang tanan nga mangin-alamon nga tawo sang Babilonia dalhon sa atubangan nakon, agud nga mapakilala nila sa akon ang kasaysayan sang damgo. 7Niyan nagsulud ang mga salamangkero, ang mga manugbabaylan, ang mga Caldeanhon, kag ang mga manugpakot; kag ginsugid ko ang damgo sa atubangan nila, apang wala sila magpakilala sa akon sang kasaysayan sini. 8Apang sa katapusan nagsulud sa atubangan nakon si Daniel—nga ang iya ngalan amo si Beltesasar sono sa ngalan sang akon dios, kag yara sa iya ang espiritu sang balaan nga mga dios—kag ginsugid ko ang damgo sa atubangan niya, nga nagasiling, 9“O Beltesasar, agalon sang mga salamangkero, bangud nga nakilala ko nga yara sa imo ang espiritu sang mga dios nga balaan kag wala sing tinago nga nagatublag sa imo, sugiri ako sang mga palanan-awon sang akon damgo nga nakita ko, kag sang kasaysayan sini. 10Amo ini ang mga palanan-awon sang akon olo sa akon higdaan: Nakita ko, kag yari karon, ang isa ka kahoy sa tunga sang duta; kag ang kataason daku. 11Nagtubo ang kahoy kag mabakud, kag ang iya kataason naglambut tubtub sa langit, kag makita ini sa ukbung sang bug-os nga duta. 12Ang iya mga dahon magayon kag ang iya bunga madamu, kag sa iya may kalan-on nga sa tanan. Ang kasapatan sang latagon may landong sa idalum sini, kag ang kapispisan sang mga langit nagholon sa iya mga sanga, kag ang tanan nga unud ginsagud gikan sini.

13“Nakita ko sa mga palanan-awon sang akon olo sa akon higdaan, kag yari karon, isa ka manugbantay, isa ka balaan, nagkunsad gikan sa langit. 14Nagsinggit sia sing mabaskug kag nagsiling sing subong sini, ‘Pudla ang kahoy kag tapsa ang iya mga sanga, uyuga ang iya mga dahon kag laptaha ang iya bunga; pahalina ang kasapatan sa idalum sini kag ang kapispisan sa iya mga sanga. 15Walay sapayan ibilin ang tuud sang iya mga gamut sa duta, nga may pikit nga salsalon kag saway, sa linghud nga mga hilamon sang latagon. Ipabasa ini sa ton-og sang langit; ang iya bahin mangin-upud sa kasapatan sa mga hilamon sang duta; 16ilisan ang iya tagiposoon nga tawohanon, sang tagiposoon sang sapat; kag paligaran sia sing makapito. 17Ang paghukom paagi sa mando sang mga manugbantay, ang butang paagi sa polong sang mga balaan, sa katuyoan nga ang mga nagakabuhi makakilala nga ang Labing Mataas nagagahum sa ginharian sang mga tawo, kag nagahatag sini sa bisan kay sin-o nga buut niya, kag nagapahamtang sa ibabaw sini sang kubus gid nga mga tawo.’ 18Ining damgo, ako, si Hari Nabucodonosor, nakakita. Kag ikaw, O Beltesasar, ipahayag ang kasaysayan, sanglit nga ang tanan nga mangin-alamon nga tawo sang akon ginharian indi makasarang sa pagpakilala sa akon sang kasaysayan, apang ikaw makasarang, kay ang espiritu sang balaan nga mga dios yara sa imo.”

19Niyan si Daniel, nga ang iya ngalan si Beltesasar, nag-apa sa isa ka tion, kag ang iya mga hunahuna nagpalibog sa iya. Ang hari nagsiling, “Beltesasar, ang damgo ukon ang kasaysayan indi magpalibog sa imo.” Si Beltesasar nagsabat, “Ginoo ko, ang damgo manginsa mga nagadulumut sa imo kag ang iya kasaysayan manginsa imo mga kasumpung! 20Ang kahoy nga imo nakita, nga nagtubo kag mabakud, nga ang iya kataas naglambut tubtub sa langit, kag makita ini sa bug-os nga duta; 21nga ang iya mga dahon magayon kag ang iya bunga madamu, kag sa iya may kalan-on nga sa tanan; nga sa idalum niya nagpuyo ang kasapatan sang latagon, kag sa iya mga sanga nagholon ang kapispisan sang mga langit— 22ikaw ini, O hari, nga nagtubo kag nagbakud. Ang imo pagkadaku nagtubo kag naglambut tubtub sa langit, kag ang imo pagbulut-an tubtub sa ukbung sang duta. 23Kag sanglit nga nakakita ang hari sing manugbantay, isa ka balaan, nga nagakunsad gikan sa langit kag nagasiling, ‘Pudla ang kahoy kag laglaga ini, walay sapayan ibilin ang tuud sang iya mga gamut sa duta, nga may pikit nga salsalon kag saway, sa linghod nga mga hilamon sang latagon; kag ipabasa ini sa ton-og sang langit; kag ang iya bahin mangin-upud sa kasapatan sang latagon, tubtub nga maligaran sia sing makapito’; 24ini amo ang kasaysayan, O hari: Mando ini sang Labing Mataas, nga nag-abut sa akon ginoong hari, 25nga tabogon ka gikan sa tunga sang mga tawo, kag ang imo puluy-an mangin-upud sa kasapatan sang latagon; pahalbon ka sang hilamon subong sang mga baka, kag mabasa sang ton-og sang langit, kag maligaran ka sing makapito; tubtub nga makilala mo nga ang Labing Mataas nagagahum sa ginharian sang mga tawo, kag nagahatag sini sa bisan kay sin-o nga buut niya. 26Kag sanglit nga nagsogo sila nga ibilin ang tuud sang mga gamut sang kahoy, ang imo ginharian manginmalig-on sa imo sa tapus nga nakilala mo nga ang Kalangitan nagagahum. 27Busa, O hari, magmahamut-an mo ang akon laygay; bugto-a ang imo mga sala paagi sa pagkamatarung, kag ang imo mga kalautan paagi sa pagkalooy sa mga makalolooy, agud ayhan may pagpalawig sang imo kalinongan.”

28Tanan ini nag-abut kay Hari Nabucodonosor. 29Sa tapus ang napulog duha ka bulan nagdayandayan sia sa harianon nga palacio sang Babilonia, 30kag ang hari nagsiling, “Indi bala ini ang dakung Babilonia, nga ginpatindug ko nga sa harianon nga puluy-an paagi sa kusug sang akon gahum kag tungud sa himaya sang akon pagkahalangdon?” 31Samtang yara pa ang polong sa baba sang hari, nag-abut ang tingug gikan sa langit, “O Hari Nabucodonosor, sa imo ginapamolong ini: Ang ginharian nagtaliwan gikan sa imo, 32kag tabogon ka gikan sa mga tawo, kag ang imo puluy-an mangin-upud sa kasapatan sang latagon; pahalbon ka sing hilamon subong sang mga baka; kag maligaran ka sing makapito, tubtub nga makilala mo nga ang Labing Mataas nagagahum sa ginharian sang mga tawo kag nagahatag sini sa bisan kay sin-o nga buut niya.” 33Sa among takna natuman ang butang kay Nabucodonosor. Gintabog sia gikan sa mga tawo, kag naghalab sing hilamon subong sang mga baka, kag ang iya lawas nabasa sang ton-og sang langit tubtub nga ang iya bohok nagtubo subong sang bulbul sang aguila, kag ang iya mga koko kaangay sang iya sang mga pispis.

34Sa katapusan sang mga adlaw ako, si Nabucodonosor, nagtangla sang akon mga mata sa langit, kag ang akon paghangup nag-uli sa akon, kag ginpakamaayo ko ang Labing Mataas, kag gindayaw kag ginpadunggan sia nga nagakabuhi sa gihapon;

kay ang iya pagbulut-an dayon nga pagbulut-an,

kag ang iya ginharian kutub sa kaliwatan tubtub sa kaliwatan;

35ang tanan nga pumuluyo sang duta nabilang nga wala;

kag sa hangaway sang langit kag sa mga pumuluyo sang duta

nagahimo sia sono sa iya kabubut-on;

kag wala gid sing makapugong sang iya kamut

ukon makasiling sa iya, “Ano bala ang ginahimo mo?”

36Sa among tion ang akon paghangup nag-uli sa akon; kag sa himaya sang akon ginharian, ang akon pagkahalangdon kag ang kasiga nag-uli sa akon. Ang akon mga manuglaygay kag ang akon mga ginoo nagpangita sa akon, kag naglig-on ako sa akon ginharian, kag ang labaw nga pagkadaku gindugang sa akon. 37Karon ako, si Nabucodonosor, nagadayaw kag nagatib-ong kag nagapadungug sang Hari sang langit; kay ang tanan niyang binuhatan mga kamatooran kag ang iya mga dalanon katarungan; kag ang mga nagalakat sa pagkabugalon sarang niya mapaubus.

Currently Selected:

DANIEL 4: ABHIL82

Highlight

Copy