Markúsarguðspjall 4

Sæði sáð

1Aftur tók Jesús að kenna við vatnið. Svo mikill mannfjöldi safnaðist að honum að hann varð að stíga í bát og sitja þar, úti á vatninu. En allt fólkið var á landi við vatnið. 2Hann kenndi því margt í dæmisögum og sagði við það:

3„Hlýðið á! Sáðmaður gekk út að sá 4og þá er hann sáði féll sumt hjá götunni og fuglar komu og átu það upp. 5Sumt féll í grýtta jörð þar sem var lítill jarðvegur og það rann skjótt upp því það hafði ekki djúpa jörð. 6En er sól hækkaði visnaði það og sökum þess að það hafði ekki rótfestu skrælnaði það. 7Og sumt féll meðal þyrna og þyrnarnir uxu og kæfðu það og það bar ekki ávöxt. 8En sumt féll í góða jörð, kom upp, óx og bar ávöxt, það gaf þrítugfaldan, sextugfaldan og hundraðfaldan ávöxt.“

9Og hann sagði: „Hver sem eyru hefur að heyra, hann heyri!“

Leyndardómur Guðs ríkis

10Þegar Jesús var orðinn einn spurðu þeir tólf og hinir lærisveinarnir, sem með honum voru, um dæmisögurnar. 11Hann svaraði þeim: „Ykkur er gefinn leyndardómur Guðs ríkis. Aðrir, sem fyrir utan eru, fá allt í dæmisögum,

12að sjáandi sjái þeir og skynji ekki,

heyrandi heyri þeir og skilji ekki,

svo þeir snúi sér eigi og verði fyrirgefið.“

Merking dæmisögunnar

13Og Jesús segir við lærisveinana: „Þið skiljið eigi þessa dæmisögu. Hvernig fáið þið þá skilið nokkra dæmisögu? 14Sáðmaðurinn sáir orðinu. 15Það hjá götunni, þar sem orðinu er sáð, merkir þá sem heyra en Satan kemur jafnskjótt og tekur burt orðið sem í þá var sáð. 16Eins það sem sáð var í grýtta jörð, það merkir þá sem taka orðinu með fögnuði um leið og þeir heyra það 17en hafa enga rótfestu. Þeir eru hvikulir og þegar þrenging verður eða ofsókn vegna orðsins bregðast þeir þegar. 18Öðru var sáð meðal þyrna. Það merkir þá sem heyra orðið 19en áhyggjur heimsins, tál auðæfanna og aðrar girndir koma til og kefja orðið svo það ber engan ávöxt. 20Hitt, sem sáð var í góða jörð, merkir þá sem heyra orðið, taka við því og bera þrítugfaldan, sextugfaldan og hundraðfaldan ávöxt.“

Ljós á ljósastiku

21Og Jesús sagði við þá: „Ekki bera menn inn ljós og setja það undir mæliker eða bekk. Er það ekki sett á ljósastiku? 22Því að ekkert er hulið að það verði eigi gert opinbert né leynt að það komi ekki í ljós. 23Ef einhver hefur eyru að heyra, hann heyri!“

24Enn sagði hann við þá: „Gætið að hvað þið heyrið. Með þeim mæli, sem þið mælið, mun ykkur mælt verða og við ykkur bætt. 25Því að þeim sem hefur mun gefið verða og frá þeim sem eigi hefur mun tekið verða jafnvel það sem hann hefur.“

Sæðið grær og vex

26Þá sagði Jesús: „Svo er Guðs ríki sem maður sái sæði í jörð. 27Hann sefur síðan og vakir, nætur og daga, en sæðið grær og vex, hann veit ekki með hverjum hætti. 28Sjálfkrafa ber jörðin ávöxt, fyrst stráið, þá axið og síðan fullvaxið hveiti í axinu. 29En þá er ávöxturinn er fullþroska lætur hann þegar bera út sigðina því að uppskeran er komin.“

Líkt mustarðskorni

30Og Jesús sagði: „Við hvað eigum við að líkja Guðs ríki? Með hvaða dæmi eigum við að lýsa því? 31Líkt er það mustarðskorni. Þegar því er sáð í mold er það smærra hverju sáðkorni á jörðu. 32En eftir að því er sáð tekur það að spretta, það verður öllum jurtum meira og fær svo stórar greinar að fuglar himins geta hreiðrað sig í skugga þess.“

33Í mörgum slíkum dæmisögum flutti Jesús þeim orðið svo sem þeir gátu numið 34og án dæmisagna talaði hann ekki til þeirra en fyrir lærisveinum sínum skýrði hann allt þegar þeir voru einir.

Í stormi

35Að kvöldi sama dags sagði Jesús við þá: „Förum yfir um vatnið!“ 36Þeir skildu þá við mannfjöldann, fóru í bátinn þar sem Jesús var og sigldu burt. Aðrir bátar fylgdu þeim eftir. 37Þá brast á stormhrina mikil og féllu öldurnar inn í bátinn svo við lá að hann fyllti. 38Jesús var í skutnum og svaf á kodda. Þeir vöktu hann og sögðu við hann: „Meistari, hirðir þú ekki um að við förumst?“

39Hann vaknaði, hastaði á vindinn og sagði við vatnið: „Þegi þú, haf hljótt um þig!“ Þá lægði vindinn og gerði stillilogn. 40Og hann sagði við þá: „Hví eruð þið hræddir, hafið þið enn enga trú?“

41En þeir urðu miklum ótta lostnir og sögðu hver við annan: „Hver er þessi? Jafnvel vindur og vatn hlýða honum.“

Currently Selected:

Markúsarguðspjall 4: BIBLIAN07

Highlight

Copy