GJIONNIT 19
19
KAPTINA XIX.
1Atëherë pra Pilati muer Iesunë, edhe e rrafi ndë fallake.
2Edhe ushtëtorëtë gërshetuenë nji kunorë prei ferrash, e ia vunë mbi krye t’ati, edhe e veshnë me nji petk të kuq,
3edhe thoshinë: Falemi, Mbëreti i Iudevet! Edhe i bijshinë me shuplaka.
4Pilati pra duel prap jashtë, edhe u thot atyneve: Qe te po u bije juve ate jashtë, qi ta dini se nukë gjej as ndonji faj tek ai.
5Iesui pra duel jashtë, veshunë me kunorën’ e ferrësë, edhe me petkun’ e kuq. Edhe Pilati u thot’ atyne: Shif nieriu!
6Kur pan’ ate Krye-priftënit’ edhe shërbëtorëtë, gërthitnë tue thanë: Kryqëzoje, kryqëzoje. Pilati u thot’ atyne: Merrnia ju, edhe kryqëzonia, sepse unë nukë gjej faj tek ai.
7Iudeit’ iu përgjeqnë: Na kemi ligjë, edhe mbas ligjësë t’onë ai duhetë me vdekunë, sepse bani vetëvetëhenë të Birin’ e Perëndisë.
8Atëherë Pilati kur ndëgjoi këte fjalë, ma tepër’ u frikue,
9edhe hyni prap ndë vend të gjukatësë, edhe i thotë Iesuit: Prei kah je ti? Por Iesui nuk’ i dha të përgjegjunë.
10Pilati pra i thotë: Nukë më flet mue? Nukë di ti se unë kam pushtet me të kryqëzuem, edhe kam pushtet me të lishuem?
11Iesui u përgjeq: Nukë ke as ndonji pushtet mbi mue, ndë mos t’u kishte dhanë prei së nalti; përandai ai qi më dha ndër duer të tua, ka ma tepërë faj.
12Çë mb’atëherë Pilati kërkonte me e lishuem, por Iudeitë thërritshinë, tue thanë: Ndë lishofsh këte, nukë je miku i Kaisarit; kushdo qi ban vetëvetëhenë mbëret, flet kundrë Kaisarit.
13Pilati pra kur ndëgjoi këte fjalë, nxuer jashtë Iesunë, edhe ndejti mbi tribunal, mbë nji vend qi thohetë Gur-shtruem, edhe Hebraisht Gabbatha.
14Edhe ishte e prendeja pashkësë, edhe afër gjashtë ora; edhe u thotë Iudevet: Qe mbëreti juei!
15Por ata gërthitnë: Ngreje, ngreje, kryqëzoje. Pilati u thot’ atyne: Mbëretinë tuei të kryqëzoj? Krye-priftënit’ u përgjeqnë: S’kemi tietër mbëret veç Kaisarit.
16Atëherë pra ua dha atyne ndër duer, për me u kryqëzuem. Edhe ata muernë Iesunë, edhe e shpijinë.
17Edhe tue bartunë kryqin’ e vet, duel ku thohetë Vend i kresë, qi thohetë Hebraisht Golgotha,
18atie ku kryqëzuen’ ate, edhe dy të tierë bashkë me ate, andej e këndej, edhe Iesunë ndë miedis.
19Pilati shkroi edhe nji titullë, edhe e vuni mbi kryqt. Edhe ishte shkruem: IESU NAZOREASI MBËRETI I IUDEVET.
20Edhe këte titull’ e kënduenë shumë vetë prei Iudevet, sepse ishte ngjat qytetit vendi ku u kryqëzue Iesui, edhe ishte shkruem Hebraisht, Greqisht, Romanisht.
21Krye-priftënit’ e Iudevet pra i thoshinë Pilatit: Mos shkruei Mbëreti i Iudevet; por se ai tha: Jam mbëret i Iudevet.
22Pilati u përgjeq, ate qi shkrova, e shkrova.
23Ushtëtorëtë pra mbassi kryqëzuenë Iesunë, muernë petkat, e ati, edhe i banë katër piesa, për gjithë-se-cillinë ushtëtuer nji piesë; edhe gunënë; edhe guna ishte e pa-qepëme, endunë gjithë prei së nalti qysh poshtë.
24Thanë pra ndërmiet atyne: Le të mos e shqerrimë, por të shtiemë shortë për ate, kuit t’i bierë, për me u mbushunë shkronja qi thotë: “Danë petkat’ e mia ndërmiet atyne, edhe shtinë shortë mbë petkunë t’em”. Ushtëtorëtë pra banë këto.
25Edhe ndaj kryqin’ e Iesuit kishinë ndenjun’ e ama, edhe e motëra s’amësë, Maria grueja e Klopait, edhe Maria Magdalena.
26Iesui pra kur pa t’amën’ edhe ate dishepullinë qi donte tue ndenjunë për-anë, i thotë s’amësë vet: Grue, qe yt bir!
27Mbasandai i thotë dishepullit: Qe jot amë! Edhe ai dishepulli çë mb’ate orë e muer ndë shtëpi të vet.
28Mbas kësai Iesui tue ditunë, se tashti u mbaruenë të gjitha, qi të mbarohetë shkronja, thotë: Kam et.
29Edhe ishte atie nji anë plot me uthullë; edhe ata mbushnë nji shpuzë me uthullë, edhe e vunë mbi nji hyssop, e ia prunë ngjat ndë gojë.
30Iesui pra kur muer uthullënë, tha: U mbarue; edhe uli kryetë, e dha frymënë.
31Iudeitë pra, qi të mos mbesinë trupënatë ndë kryqt për të shëtunë, sepse ishte e prende, (sepse ajo dit’ e shëtunë ishte e madhe), iu lutnë Pilatit qi t’u dërrmohenë kërsit’ e kambëvet, edhe të ngrihen’ andyj.
32Erthnë pra ushtëtorëtë, edhe dërrmuenë kërsit’ e të parit, edhe të tretit qi ishte kryqëzuem bashkë me ate.
33Por kur erthnë te Iesui, edhe e panë se tashti kishte vdekunë, nuk’ i dërrmuenë kërsitë,
34por nji prei ushtëtorësh i shpoi brininë me shtizë, edhe përnjiherë i duel gjak edhe ujë.
35Edhe ai qi pa deshmoi, edhe deshmia e ati asht’ e vërtetë, edhe ai e di se thotë të vërtetënë, qi të besoni ju.
36Sepse këto u banë për me u mbushunë shkronja: “Eshtënë s’ka me iu thyem”.
37Edhe prap tietër shkronjë thotë: “Kanë me vum’ ore mb’ate qi shpuenë”.
38Edhe mbasandai Iosefi qi ishte prei Arimathesë (i cilli ishte dishepull i Iesuit, por i mbëshefëtë për frikën’ e Iudevet), iu lut Pilatit për me ngritunë korpin’ e Iesuit, edhe Pilati e la. Erdhi pra, edhe ngriti korpin’ e Iesuit.
39Erdhi edhe Nikodemi (ai qi pat ardhunë përpara te Iesui natënë), edhe pruni të përziem myrre e alloje, afër nji qind litra.
40Muernë pra korpin’ e Iesuit, edhe e mpështuellnë me pëlhura bashkë me erënat, sikurse e kanë zakon Iudeitë me vorruem.
41Edhe nd’ate vend qi u kryqëzue ishte nji kopshtë; edhe ndë kopshtë nji vorr i ri, qi s’ishte vumë ma nd’ate askushi.
42Atie pra e vunë Iesunë për të prenden’ e Iudevet; sepse ishte ngjat vorri.
Currently Selected:
GJIONNIT 19: DHRGKK72
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Albanian Gegh New Testament Kostandin Kristoforidhi, 1872.
© Interconfessional Bible Society of Albania
