Romanë 3
3
Krie e tretë
1Ç’ka dha më tepër Çifuti, a ç’është të mbrodhurit’ e Peritomisë?
2Shumë, për çdo anë. Protoparë sepse qenë besuarë mb’ata fjalët’ e Perndisë.
3Edhe ndë mos besuanë ca, çë? Mos do të prishjë besën’ e Perndisë pabesllëku i ture?
4Jo, kurrë. Po le të jetë e vërtetë Perndia, e çdo njeri gënjeshtjar, sikundr’ është shkruarë: Për të qënë ti i drejtë ndë fjalë të tua, e të mundç kur të thërriteç ndë gjuq.
5E nd’është që adhiqia onë madhëçon gjuqin’ e Perndisë, ç’do të thomi na? Mos është adhiko Perndia që mundon? (kuvëndoj si njeri).
6Jo, kurrë. Se ndë mos është kështu, qish do të gjukojë Perndia botënë?
7Sepse nd’është që e vërtet’ e Perndisë u shtua ndë lëvdim të saj për gënjeshtrë time, pse edhe unë dëmëtonem gjithënjë posi një fajëtuar?
8E jo (sikundrë na shajënë, e që (si)kundrë thonë ca sikur të thoshëm nevet) që le të bëjëmë të këqiatë, që të na vijënë të miratë? Ature njerëzet të dëmëtuaritë është me udhë.
9Ç’ësht’ adha? Kemi gjë më tepër se ata? Farese. Sepse nevet e dëftuam më përpara që edhe çifutë edhe Elinëtë, gjithë ndënë faj janë.
10Sikundr’ është shkruarë së s’është ndonjë i drejtë, s’është as një.
11S’është ndonjë që të kupëtojë, s’është ndonjë që të kërkojë Perndinë.
12Të gjithë duallë nga udha, të gjithë u bënë të pavëjierë. S’është ndonjë që bën të mirë, s’është as ngjera mbë një.
13Frik’ e ture është një varr i hapëtë, e me gjuhërat’ e ture flisnë gënjeshtra. Helm i nepërkavet ndënë buzë të ture.
14E goja e këture është plot me nëmë e me pikëllim.
15Këmbët’ e ture janë të shpejta për të derdhurë gjak.
16Nd’udhë të ture është prishëjë e mundim.
17E udhën’ e paqesë nuk’ e kanë njohurë.
18Nuk’ është frikë Perndie përpara sivet së ture.
19Navet ndashti e dimë që sa thotë nomi, për ata që janë ndënë nom i thotë, që të mbilletë çdo gojë, e gjithë bota të dëmëtonetë ndënë gjuq të Perndisë.
20Sepse nga punët’ e nomit nukë do të bënetë ndonjë njeri i drejtë përpara sij, sepse nga nomi njohëmë fajnë.
21Ma ndashti pa nom na u çfaq gjuqi i Perndisë, veveosurë nga nomi edhe nga profitë.
22Gjuqi thom i Perndisë për besë të Iisu Hristoit, mbë të gjithë e mbi gjith’ ata që besojënë, sepse nuk’ është ndonjë të shquarë.
23Sepse të gjithë fëjienë, e u lipsetë nderi i Perndisë.
24Sepse u dhiqeosnë dhuratë me dhurëti t’atij, me anë të kseshpërblimit që është mbë Hristo Iisunë.
25Që atë e vuri Perndia illasmo (ndëjesë) me fuqi të gjakut me anë të besësë, që të bën të njihej të drejtët’ e tij, ndë të ndëjierë të fajevet së para.
26Ndë të duruarë të Perndisë, ngjera sa të bën të njihej gjuqi i saj mbë këtë kohë ndashti, që të jetë ai i drejtë, e të ndreqjë atë që ka besë mbë Iisunë.
27Ku adha është të mburturitë tat? Mbeti jashtë. Me çfarë nom? Të punëravet? Jo. Po me nom të besësë.
28Silloisemi adha, që njeriu bënetë i drejtë me anë të besësë, pa punërat’ e nomit.
29A Perndia është vetëmë Perndi e çifutet? E nuk’ ësht’ edhe të tjeravet filira? Me të vërteta edhe të së tjeravet.
30Sepse një është Perndia, që do të bëjë të drejtë të preritë me anë të besësë, e të papreritë me besë.
31Prishjëmë adha nevet nomnë me besë? Jo, kurrë. Po edhe më tepër e veveosjëmë nomnë.
Currently Selected:
Romanë 3: ALTMK27
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Albanian Tosk New Testament 1827 (transliterated from Greek to Latin) © Interconfessional Bible Society of Albania, 1827.
Dhiata e Re (Meksi Gjirokastriti) 1827 (Toskërisht) New Testament © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale, 1827.
