Marcos 15
15
Ne l tribunal de Pilatos
(Mateus 27,1–2.11–26; Lucas 23,1–5.13–25; Juan 18,28—19,16)
1Lhougo pula manhana cedo ls xefes de ls saçardotes fazírun l cunceilho culs mais bielhos i ls scribas, quier dezir, cun todo l Cunceilho, atórun a Jasus, lhebórun-lo i antregórun-se-lo a Pilatos. 2Pilatos anterrogou-lo: «Tu sós l rei de ls judius?» El respundiu-le, dezindo: «Sós tu que l dizes.» 3Ls xefes de ls saçardotes acusában-lo de muita cousa. 4Anton, Pilatos tornou a anterrogá-lo outra beç, dezindo: «Nun respondes nada? Mira de quanta cousa te acúsan.» 5Mas Jasus nun respundiu mais nada, de modo que Pilatos staba admirado.
6Por oucasion de l die de fiesta, questumaba sultar un preso que le pedíran. 7Habie un, que le chamában Barrabás, preso culs que fazírun zordes i que nun albrote matara ũa pessona. 8Cumo habie chubido muita giente, ampeçórun-le a pedir cumo era la questume de fazer. 9Anton, Pilatos preguntou-le, dezindo: «Quereis que bos solte l rei de ls judius?» 10El bien sabie que ls xefes de ls saçardotes solo lo habien antregado por ambeija. 11Mas ls xefes de ls saçardotes lhucitórun l pobo, que era melhor que sultasse a Barrabás. 12Ende, Pilatos tornou-le outra beç a preguntar, dezindo-le: «Anton, l que quereis que le faga al rei de ls judius?» 13Eilhes boziórun outra beç: «Curcefica-lo.» 14Pilatos, anton, dezie-le: «Mas que mal fizo el?» Mas eilhes inda mais ouliában: «Curcefica-lo.» 15Pilatos, querendo-le fazer la gana al pobo, sultou a Barrabás i antregou-le a Jasus pa que lo anchíran de baradas i lo curceficáran.
Ls suldados fázen caçuada de Jasus
(Mateus 27,27–31; Juan 19,2–3)
16Adepuis ls suldados lhebórun-lo para drento de l palácio, para un sítio chamado pretório, i cháman a toda la coorte. 17Bestírun-lo de púrpara, ponírun-le ũa corona antrançada cun spinos 18i ampeçórun-lo a saludar: «Abe, á rei de ls judius», 19i dában-le na cabeça cun ũa bara, cuçpien-le i drobában ls zinolhos pa lo adoráren.
20Apuis de lo habéren maltratado dessa maneira, tirórun-le la púrpara i bestírun-le outra beç la roupa del. Apuis lhebórun-lo pa la rue pa lo curceficáren.
Jasus ye curceficado
(Mateus 27,32–44; Lucas 23,26–43; Juan 19,17–27)
21Para le lhebar la cruç, agarrórun a un tal Simon de Cirene que iba a passar, benido de l campo, i era pai de Alexandre i de Rufo. 22Lhieban-lo pa l sítio de l Gólgota, que quier dezir lhugar de la calabeira. 23Dában-le bino cun mirra, mas el nun buiu. 24Adepuis curceficórun-lo i debedírun la roupa del, botando suortes antre eilhes a ber l que le tocaba a cada un.
25Era arrimado a las nuobe de la manhana quando lo curceficórun. 26Tenie alhá screbidos uns dezires cula rezon porque habie sido cundanado: «Rei de ls judius.» 27Cun el curceficórun a dous lhadrones, un a la mano dreita i outro a la mano squierda del. 28Assi se cumpriu la Scritura, que diç: «Metírun-lo antre ls lhadrones.»
29Ls que passában dezien mal del, meneando la cabeça i dezindo: «Bá, tu que sbarrulhas l templo i an trés dies lo tornas a poner de pies, 30salba-te a ti mesmo i abaixa de la cruç.» 31De la mesma maneira, tamien ls xefes de ls saçardotes i ls scribas caçuában uns culs outros i dezien: «Salbou ls outros, mas a el nun ye capaç de se salbar. 32L Cristo, rei d’Eisrael, que abaixe agora de la cruç, para que béiamos i acradítemos nel.» Até ls que habien sido curceficados cun el le botában pragas.
Muorte de Jasus
(Mateus 27,45–56; Lucas 23,44–49; Juan 19,28–30)
33Ende por meidie, fizo-se de nuite scuro an todo l mundo i quedou assi até las trés de la tarde. 34A las trés de la tarde Jasus gritou cun un bozeiron mui fuorte: «Eloí, Eloí, lemá sabactáni?», l que quier dezir: «Miu Dius, miu Dius, porque me deixeste al abandono?» 35Alguns de ls que stában eilhi alredror, quando lo oubírun dezien: «Mirai, stá a chamar por Eilias.» 36Lhougo un corriu a molhar ũa sponja ne l binagre i, ponendo-la na punta dũa canha, daba-le a buer, dezindo-le: «Bá, bamos a ber se Eilias lo ben a abaixar deilhi.» 37Mas Jasus, dando un grito mui fuorte, morriu-se. 38Apuis, l béu de l templo rasgou-se al meio, d’alto abaixo.
39Bendo que se habie morrido al dar aquel grito, l centurion que staba delantre del dixo: «Este home era mesmo l filho de Dius.» 40Tamien stában alhá ũas mulhieres a ber de loinge, antre eilhas Marie Madalena i Marie, la mai de Tiago, l pequeinho, de Jesé i de Salomé, 41mulhieres que, quando staba na Galileia, andában atrás del cumo criadas i inda muitas mais que habien chubido cun el até Jarusalen.
Sepultura de Jasus
(Mateus 27,57–61; Lucas 23,50–56; Juan 19,38–42)
42Yá a la nuitica, cumo era la Purparaçon, que ye la biespera de l sábado, 43chegou Jesé de Arimateia, un nobre decurion, puis tamien el asperaba l reino de Dius i mui çtemido fui-se a tener cun Pilatos i pediu-le l cuorpo de Jasus. 44Pilatos quedou mui admirado que yá se houbira morrido, chamou l centurion i preguntou-le se yá se habie morrido. 45Apuis de saber la nobidade pul centurion, dou-le l cuorpo a Jesé. 46El mercou un lhençol, abaixou l cuorpo, ambrulhou-lo ne lhençol i puso-lo nũa sepultura que habie mandado abrir nũa peinha i rodou ũa piedra pa la boca de la sepultura. 47Nesse antretiempo, Marie Madalena i Marie, mai de Jesé, mirában a ber adonde lo íban a poner.
Currently Selected:
Marcos 15: EM14
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.