YouVersion Logo
Search Icon

Marcos 14

14
PAIXON I RUCERREIÇON DE JASUS
L cunceilho de ls saçardotes
(Mateus 26,1–5; Lucas 22,1–2; Juan 11,45–53)
1Passában dous dies de la Páscoa i de ls Ázimos. Ls xefes de ls saçardotes i ls scribas buscában modo de lo prender a la falsa fé i matá-lo, 2puis dezien: «Nun puode ser an die de fiesta, nun baia a haber un albante de l pobo.»
Jasus ye ountado an Betánia
(Mateus 26,6–13; Juan 12,1–8)
3Staba el an Betánia, sentado a la mesa an casa de Simon, l lheproso, quando entra ũa mulhier traiendo un frasco de alhabastro cun unguientos de nardo puro de muito balor; scachou l frasco de alhabastro i arramou-lo po riba la cabeça del. 4Habie pessonas mui anrabiadas i dezien ũas pa las outras: «Para que sirbe esta stragacion de unguientos? 5Este unguiento era capaç de baler mais de trezientos denheiros i daba-se l denheiro als probes.» I dezien mal deilha. 6Mas Jasus dixo-le: «Deixai-la, porque stais a dezir mal deilha? Eilha fizo ũa obra buona cumigo. 7Siempre heis de tener probes cun bós i, quando quejirdes, podeis-le fazer bien; mas a mi nun me ides a tener siempre. 8L que habie a fazer yá eilha fizo: antes de tiempo, ountou l miu cuorpo pa la sepultura. 9Quedai bien ciertos de l que bos digo: An to l mundo, adondequiera que se baia a pregar l Eibangeilho, tamien se ha de falar, para lhembráncia deilha, que fizo estas cousas.»
Jasus ye atraiçonado por Judas
(Mateus 26,14–16; Lucas 22,3–6)
10Judas Scariotes, un de ls doze, fui-se a tener culs sumos saçardotes, para se lo antregar a eilhes. 11Quando lo oubírun quedórun mui cuntentos i pormetírun dar-le denheiro. I el buscaba ũa buona oucasion para se lo antregar.
Purparaçon de la Páscoa
(Mateus 26,17–30; Lucas 22,7–23; Juan 13,21–30)
12Ne l purmeiro die de ls Ázimos, quando fazien ls sacrafícios de la Páscoa, dízen-le ls sous deciplos: «Adonde quieres que báiamos a fazer ls purparatibos para quemeres la Páscoa?» 13El manda dous de ls sous deciplos i diç-le: «Ide a la cidade, ende benirá a tener cun bós un home cun un cántaro d’auga. Ide atrás del, 14i dezi-le al duonho de la casa adonde el antrar: “L Mestre diç: Adonde stá la sala para que puoda quemer la Páscoa culs mius deciplos?” 15I el amostrará-bos ũa sala grande yá purparada ne l sobrado; fazei ende ls purparatibos para nós.»
16Fúrun-se ls deciplos, antrórun na cidade i dórun cun todo tal i qual cumo el le dezira i purparórun la Páscoa.
La cena de l Senhor
17A la tarchica bieno culs doze. 18Quando eilhes stában a la mesa a quemer, Jasus dixo-le: «Quedai bien ciertos de l que bos digo: Un de bós bai-me a antregar, un que stá a quemer cumigo.» 19Eilhes ampeçórun a quedar mui tristes i a preguntá-le un de cada beç: «Acauso sou you?» 20El dixo-le: «Un de ls doze, l que mete cumigo la mano ne l prato. 21Porque l Filho de l Home bai por sou camino, cunsante stá screbido del, mas ai daquel home por quien l Filho de l Home bai a ser antregue. Melhor le fura a esse home que nunca houbira nacido.»
22Anquanto stában a quemer, agarrou l pan, beneziu-lo, partiu-lo i dou-se-lo, dezindo: «Tomai: este ye l miu cuorpo.» 23Apuis agarrou l cálece, dou grácias i dou-se-lo i todos buírun del. 24Ende, dixo-le: «Este ye l miu sangre de l Nuobo Teçtamiento, que ye arramado por muita giente. 25Quedai bien ciertos de l que bos digo: Yá nun tornarei a buer de l fruito de la cepa até al die an que lo torne a buer outra beç ne l reino de Dius.»
Jasus bai cul deciplos pa l Cabeço de las Oulibeiras
(Mateus 26,31–35; Lucas 22,31–34; Juan 13,36–38)
26Apuis de cantar l hino, salírun pa l Cabeço de las Oulibeiras.
27I Jasus dixo-le: «Todos bos ides a scandelizar, porque stá screbido: Bou a ferir l pastor i las oubeilhas ban-se a scamugir cada ũa pa sou lhado. 28Mas apuis de you rucecitar, chegarei delantre de bós a la Galileia.» 29Pedro, anton, dixo-le: «Anque todos se báian a scandelizar, you nó.» 30I Jasus dixo-le: «Queda bien cierto de l que digo: Tu, hoije, esta nuite, antes que l galho tenga cantado dues bezes, negarás-me trés bezes.» 31Mas el falaba inda mais firme. «Inda que tenga de morrer cuntigo, nun te negarei.» La mesma cousa dezien ls outros todos.
Jasus reza ne l Getsémani
(Mateus 26,36–46; Lucas 22,39–46)
32Nesse antretiempo, chegórun a ũa tapada que le cháman Getsémani i diç-le pa ls sous deciplos: «Quedai eiqui, anquanto you bou a rezar.» 33Adepuis agarrou cun el a Pedro, a Tiago i a Juan i ampeçou a quedar cheno de miedo i agoniado 34i dixo-le: «La mie alma stá triste cumo la muorte; quedai eiqui a belar.» 35Mal apenas s’achegou un cachico mais alantre, drobou-se por tierra i rezaba para que, se fura possible, passara loinge del aqueilha hora, 36i dezie: «Aba, á Pai, tu sós capaç de fazer todo. Aparta de mi este cálece; mas que nun seia l que you quiero i se faga l que tu quieres.»
37Adepuis, bieno a tener cun eilhes, achou-los a drumir i dixo-le a Pedro: «Simon, stás a drumir? Nien ũa hora fuste capaç de quedar a belar? 38Belai i rezai para que nun éntredes an tentacion. L sprito stá pronto, mas la carne ye fraca.»
39Saliu outra beç i fui-se a rezar, dezindo las mesmas palabras. 40Bolbiu outra beç i achou-los a drumir, até tenien ls uolhos pesados de l suonho i nun sabien quei le habien de dezir. 41Bolbiu inda ũa treceira beç i dixo-le: «Drumi agora i çcansai. Chega, stá ende la hora: mirai que l Filho de l Home bai a ser antregue nas manos de ls pecadores. 42Alhebantai-bos, bamos ambora; mirai, l que me bai a antregar yá ben ende.»
Prison de Jasus
(Mateus 26,47–56; Lucas 22,47–53; Juan 18,3–12)
43Anquanto inda staba a falar, chega Judas, un de ls doze, i cun el muita giente cun spadas i palos, mandada puls xefes de ls saçardotes, ls scribas i ls mais bielhos. 44L traidor habie-le dado ũa seinha a eilhes, dezindo: «Aquel que you beisar, ye esse mesmo; agarrai-lo i lhebai-lo cun cuidado.»
45Quando chegou, lhougo se fui an pie del i dixo: «Mestre!», i beisou-lo. 46Anton, ls outros botórun-le las manos i prendírun-lo. 47Mas un de ls que stában alhi alredror sacou la spada i acertou-le al criado de l xefe de ls saçardotes i cortou-le ũa oureilha. 48Jasus agarrou i dixo-le: «Benistes-me a prender cun spadas i cun palos cumo se fai a un lhadron? 49Staba to ls dies an pie de bós a ansinar ne l templo i nun me prendistes. Mas que se cúmpran las Scrituras.»
50I todos se scapórun, deixando-lo a el solico. 51Habie un moço que lo iba seguindo, staba solo tapado cun un lhençol i prendírun-lo, 52mas el deixou l lhençol i scapou-se todo znudo.
Jasus ye preguntado ne l tribunal
(Mateus 26,57–68; Lucas 22,54–55.63–71; Juan 18,13–14.19–24)
53Apuis, lhebórun a Jasus a casa de l xefe de ls saçardotes i ajúntan-se todos ls xefes de ls saçardotes i de ls mais bielhos i de ls scribas.
54Pedro seguiu-lo de mui loinge até la preça de casa de l xefe de ls saçardotes i quedou eilhi sentado culs criados para se calcer al lhume.
55Anton, ls xefes de ls saçardotes i todo l cunceilho buscában un teçtemunho contra Jasus, pa lo cundanáren a la muorte, mas nun lo achában. 56Muita giente apersentaba falsos teçtemunhos contra el, mas ls teçtemunhos nun quadrában uns culs outros. 57Aparecírun, anton, pessonas que apersentában falso teçtemunho contra el, dezindo: 58«Nós oubimos-lo a dezir: “You sou capaç de sbarrulhar este templo feito a mano i an trés dies custruirei outro que nun seia feito a mano.”» 59Mas nien assi batie cierto l teçtemunho deilhes. 60Apuis, alhebantou-se l xefe de ls saçardotes ne l meio de todos i anterrogou-lo, dezindo: «Nun respondes nada a estes acusos que estas pessonas dízen contra ti?» 61Mas el calhaba-se i nun respundie nada. Tornou outra beç l xefe de ls saçardotes a anterrogá-lo i dixo-le: «Tu sós l Cristo, l filho de l Bendito?» 62Jasus, anton, dixo-le: «You sou, i bereis l Filho de l Home sentado a la mano dreita de l Poder i a benir culas nubres de l cielo.»
63Ende, l xefe de ls saçardotes rasgou las sues bestimientas i dixo: «Para que percisamos nós de mais teçtemunhas? 64Oubistes la blasfémia; que ye que bos parece?» I todos eilhes lo cundanórun, que era merecedor de muorte.
65Alguns ampeçórun-le a cuçpir, a tapá-le la cara, a dá-le punhadas i a dezir-le: «Porfetiza!» I ls criados recebien-lo a lhambada.
La negaçon de Pedro
(Mateus 26,69–75; Lucas 22,56–62; Juan 18,15–18.25–27)
66Nesse antretiempo, Pedro staba abaixo, na preça de casa, bieno ũa criada de l xefe de ls saçardotes, 67i quando biu a Pedro a calcé-se, mirou par’el i dixo-le: «Tu tamien stabas cul Nazareno, cul Jasus.» 68Mas el negou, dezindo: «Nien sei nien antendo l que stás a dezir.» El saliu pa l’antrada de la preça de casa i l galho cantou. 69La criada, quando l biu, tornou-le outra beç a dezir als que stában eilhi alredror: «Este ye de ls deilhes.» 70Mas el negaba outra beç. Inda outra beç un cachico apuis, ls que stában alhi dezien-le a Pedro: «Bendo bien, sós de ls deilhes, puis tamien sós galileu.» 71Anton, el ampeçou a dezir pragas i a jurar: «Nun sei quien ye esse home de que stais a falar.» 72I lhougo l galho cantou outra beç. Ende Pedro lhembrou-se de la palabra que Jasus le dezira: «Antes que l galho cante dues bezes, trés me negarás», i ampeçou a chorar.

Currently Selected:

Marcos 14: EM14

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in