مَرکاس 6

ایسّا پدا ناسِرَها پِرَ ترّیت

(مَتّا 13‏:53‏–58؛ لوکا 4‏:16‏–24)

1رندا، ایسّا چه اۆدا در آتک و مریدانی همراهیا وتی جندئے شهرا آتک. 2شَبَّتئے رۆچ که بوت، کَنیسَها شت و مردمانی تالیم دئیگی بُنگێج کرت. چه آییئے درس و سَبکّان بازێن مردمے هئیران بوت و گۆن یکدگرا گوَشتِش: ”اے هبر اِشیا چه کجا آورتگ‌اَنت و اے زانت و زانگ کئیا داتگ؟ اے ڈئولێن اَجَبێن کارانی کنگئے واک و توانی چه کجا رستگ؟ 3اے هما دارتراش نه‌اِنت که مَریمئے بَچّ و آکوب، یوشا، یَهودا و شَمونئے برات اِنت؟ آییئے گهار هم همِدا مئے شهرا جَهمنند نه‌اَنت؟“ گڑا آیان بد آتک و ایسّااِش نمَنِّت. 4ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”هچّ نبیێا وتی شهر و هنکێنا، وتی لۆگا و وتی سیاد و وارسانی نیاما شرپ نێست.“ 5آییا اۆدا بازێن مۆجزه پێش داشت نکرت، بَسّ لهتێن نادْراهئے سرا دستی پِر مُشت و دْراهی کرتنت. 6ایسّا، چه آیانی ناباوریا هئیران اَت.

ایسّا دوازدهێن کاسِدان رئوانَ دنت

(مَتّا 10‏:5‏–15؛ لوکا 9‏:1‏–6)

رَندا، ایسّایا اے دگه مێتگ و آبادیان ترّ و گردَ کرت و مردمی سَبکَّ داتنت. 7دوازدهێن کاسِدی لۆٹتنت و دو دوا رئوان کرتنت، جِنّ و پلیتێن روهانی در کنگئے واک و اِهتیاری هم داتنت و 8گوَشتی: ”تَرّ و گردئے وهدا، گۆن وت اَبێد چه اسا و دَزلَٹّێا دگه هچّ مبرێت، نه نان و نه تورگ#6‏:8 تورگ، بزان پێلک، لۆت، پێلگ. و تۆشگ، نه وتی لانکبندانی تها زَرّ. 9کئوش پادا کنێت، بله چه گوَرئے جامگا اَبێد، دگه گێشێن پۆشاک مزورێت. 10هرکَسێئے لۆگا که رئوێت، تان شمئے کار هلاسَ نبیت، هما لۆگا بدارێت. 11هر جاه که مردم شمارا وشّاتکَ نکننت و شمئے هبران گۆشَ ندارنت، چه اۆدا در کپێت و در کپگئے وهدا، وتی پادانی دَنز و هاکان بچَنڈێت، تان آیانی هِلاپا شاهدیے ببیت که شما هُدائے کُلئو په آیان رسێنتگ.“ 12گڑا، مرید شتنت و جارِش جت که مردم چه وتی بدێن کاران پشۆمان ببنت و تئوبه بکننت. 13آیان بازێن جِنّی گنۆکے سار کرت و بازێن نادْراهے ٹێل پِر مُشت و دْراه کرت.

پاکشۆدۆکێن یَهیائے کُشگ

(مَتّا 14‏:1‏–12؛ لوکا 9‏:7‏–9)

14ایسّائے اے کارانی هال و هبر هیرودیس بادشاهئے گۆشا رَست، چێا که ایسّائے نام نون پُرتئوار بوتگ‌اَت. لهتێنئے گُمان اَت، اے هما پاکشۆدۆکێن یَهیا اِنت که پدا چه مُردگان زندگ بوتگ، پمێشکا چُشێن اَجِکّایی#6‏:14 اَجِکّایی، بزان مۆجزه، هئیران کنۆکێن کار. و مۆجزهانَ کنت. 15لهتێنا گوَشت: ”اِلیاس نبی اِنت که پدا آتکگ،“ آ دگرانَ گوَشت: ”اے، گوَستگێن پئیگمبرانی ڈئولا یکّ پئیگمبرے.“ 16گۆن اے هبرانی اِشکنگا هیرودیسا گوَشت: ”اے هما یَهیا اِنت که من سر بُرِّتگ، بله نون پدا زندگ بوتگ.“

17یَهیائے کُشگئے کِسّه چُش اَت که هیرودیسا، یَهیائے گِرگ و بَندی کنگئے هُکم وت داتگ‌اَت، چێا که هیرودیسا گۆن وتی برات، پیلیپُسئے جَنا، که نامی هیرودیا اَت، سور کرتگ‌اَت. 18یَهیایا اے هبرئے سرا هیرودیس مئیاریگ کرتگ‌اَت و گوَشتگ‌اَتی که شَریَتا رئوا نه‌اِنت کَسے گۆن وتی زندگێن براتئے جَنا سانگ و سور بکنت. 19پمێشکا، هیرودیایا گۆن یَهیایا باز هَسَدّ و کێنگ هست‌اَت و لۆٹتی آییا بکۆشارێنیت، بله اے کار چه آییئے دَزرسا دور اَت، 20چێا که هیرودیسا زانتگ‌اَت یَهیا پهرێزکار و پاکێن مردمے و چه آییا تُرستی. پمێشکا گوَشتگ‌اَتی کَسے آییا آزارے مرسێنیت. باز برا، آ چه یَهیائے هبرانی گۆش دارگا نگران و پرێشان بوتگ‌اَت بله اَنگت آییا دۆستَ بوت که یَهیائے هبران بِشکنت.

21آهِرا، هیرودیایا گوَم و گێگێن وهد و مۆهے رَست. هیرودیسا په وتی سالگِرَها، مزنێن جشنے گپت و سجّهێن درباری، پئوجی سرمستر و جَلیلئے میر و مستر لۆٹتگ‌اَتنت. 22هما وهدا، هیرودیائے جنکّ مجلسا آتک، ناچ و سُهبتی گپت و هیرودیس و آییئے مهمانی وَشدل کرتنت. بادشاها چه گَلا گۆن جنکّا گوَشت: ”هرچے تئیی دلَ لۆٹیت بگوَش، من ترا دئیان.“ 23سئوگندی وارت و گوَشتی: ”هرچے لۆٹئے، بلۆٹ، تُرے منی بادشاهیئے نێما.“ 24جنکّ در آتک، وتی ماتئے کِرّا شت و جُستی کرت: ”چے بلۆٹان؟“ ماتا گوَشت: ”پاکشۆدۆکێن یَهیائے سرا بلۆٹ.“ 25گڑا آ زوتّ زوتّا پِر ترّت، بادشاهئے کِرّا آتک و گوَشتی: ”من پاکشۆدۆکێن یَهیائے سرا تَبَکێئے تها لۆٹان، همے انّون.“ 26هیرودیس بادشاه سکّ پرێشان بوت، بله آییا مهمانانی دێما سئوگند وارتگ‌اَت و جنکّی لَبز داتگ‌اَت. 27پمێشکا جلّادی هُکم کرت: ”زندانا برئو، یَهیائے سرا بُر، تَبَکێئے تها کن و بیار.“ جلّاد، بَندیجاها شت، یَهیائے سَری بُرِّت و 28تَبَکێئے تها په جنکّا آورت و رَسێنت. جنکّا سر برت و وتی ماتارا دات. 29وهدے یَهیائے مرید سَهیگ بوتنت، آتکنت، جۆنِش برت و کَبر کرت.

پنچ هزار مردما وراک دئیگ

(مَتّا 14‏:13‏–21؛ لوکا 9‏:10‏–17؛ یوهَنّا 6‏:1‏–13)

30ایسّائے کاسِد، آییئے گوَرا پِر ترّتنت و وتی سجّهێن کرتگێن کار و داتگێن تالیمئے بارئوا ایسّااِش هال دات. 31آییا گوَشت: ”بیاێت یکّ گِستاێن جاگهے رئوێن تانکه تهنا ببێن و شما کمّے آرام بکنێت.“ چێا که آ وهدا مردمانی رئو و آ، همینچُک باز اَت که آیان په ورگا هم مۆه نرَست. 32آ، بۆجیگێا نِشتنت و یکّ گِستاێن جاگهے شتنت تانکه تهنا ببنت. 33رئوگئے وهدا، بازێن مردمێا آ دیستنت و پَجّاهِش آورتنت و مردم چه سجّهێن شهران پئیادکا هما جاگها شتنت و چه ایسّا و مریدان پێسر اۆدا سر بوتنت. 34وهدے ایسّا چه بۆجیگا اێر کپت و مردمانی مزنێن مُچّی‌ای دیست، آیانی سرا بَزّگی بوت، چێا که آ بێشپانکێن پَسانی ڈئولا اَتنت. گڑا آیان بازێن چیزّێئے تالیم دئیگا لَگّت. 35رۆنِندا، مرید آتکنت و گوَشتِش: ”نون بێوهد اِنت و اے گِستاێن جاگهے. 36مردمان بگوَش تان اے کِرّ و گوَرانی مێتگ و بازاران برئونت و په وت وَرد و وراک بگرنت.“ 37بله ایسّایا گوَشت: ”شما وت آیان وراک بدئیێت.“ مریدان درّاێنت: ”گڑا ما برئوێن و دو سَد دینارئے نگن#6‏:37 یکّ دینار، یکّ رۆچئے مُزّ اَت. بگرێن و اشان بدئیێن که بوَرنت؟“ 38آییا جُست گپت: ”شمارا چُنت نان گۆن؟ برئوێت بچارێت.“ آیان پَٹّت و پدا آتک و گوَشتِش: ”مئے کِرّا پنچ نگن و دو ماهیگ هست.“

39آییا هُکم کرت: ”مردمان سبزگێن کاهانی پَٹّئے سرا بنندارێنێت.“ 40مردم پنجاه پنجاه و سَد سَدئے رُمب و ٹۆلیا نِشتنت. 41ایسّایا پنچێن نگن و دوێن ماهیگ دستا کرتنت، آسمانی چارت و هُدائے شُگری گپت. رَندا نگنی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنت تانکه مردمانی سرا بهرِش بکننت. دوێن ماهیگی هم سجّهێنانی سرا بهر کرتنت. 42سجّهێن مردمان تان سێرا وارت. 43مریدان چه سر آتکگێن نان و ماهیگان دوازده سَپْت#6‏:43 سَپْت، بزان سَبَد، مزنێن چَلّی، ساچی. پُرّ کرت. 44نان وَرۆکێن مردمانی تها، پنچ هزار مردێن اَتنت.

ایسّا آپئے سرا گامَ جنت

(مَتّا 14‏:22‏–33؛ یوهَنّا 6‏:16‏–21)

45ایسّایا هما دمانا مرید پرمان دات و گوَشتنت: ”تانکه من اے مردمان رُکستَ کنان، شما بۆجیگا سوار بێت و چه من پێسر گوَرمئے دومی پهناتا، بئیت‌سئیدائے شهرا برئوێت.“ 46مردمانی یله کنگا رَند، ایسّا په دْوا کنگا کۆهئے سرا سر کپت. 47رۆنِندا، مرید بۆجیگئے تها گوَرمئے نیاما اَتنت و ایسّا هُشکیا تهنا اَت. 48دیستی که تْرندێن گواتے آیانی دێم په دێما کَشّگا اِنت و مرید په زهمت و هیلّتے هولیگ#6‏:48 هۆلیگ، بزان پارو. جنَگا اَنت. گڑا شپئے چارمی پاسا، ایسّا آپئے سرا گام جنان، دێم په آیان آتک و لۆٹتی چه آیانی کَش و کِرّا بگوَزیت. 49وهدے آیان ایسّا آپئے سرا گام جنانا دیست، گُمانِش کرت بلکێن روهے و جاک و سلواتِش کرت. 50چێا که سجّهێنان گۆن آییئے گِندگا باز تُرست. بله ایسّایا هما دمانا گۆن آیان گوَشت: ”متُرسێت، اے من آن.“ 51گڑا گۆن آیان یکجاه بوت و بۆجیگا نِشت، گوات هم کپت و آرام بوت. مرید هئیران و هَبَکَّه منتنت، 52چێا که آیان اَنگت نگنئے مۆجزه سَرکِچ نئوارتگ‌اَت، دلِش سکّ و سِنگ اَت.

نادْراهانی دْرهبکشی

(مَتّا 14‏:34‏–36)

53ایسّا و مریدان گوَرم گوازێنت و دومی پهناتا گِنیسارِتئے شهرا رَستنت و بۆجیگِش نَنگر کرت.#6‏:53 نَنگر کنگ، بزان بۆجیگئے اۆشتارێنگ. 54اَنچُش که چه بۆجیگا اێر کپتنت، مردمان ایسّا پَجّاه آورت. 55مردم په دْرِکّ و مئیدان هر نێمگا شتنت، وتی نادْراه و ناجۆڑِش تَهتانی سرا کرتنت و هر جاه که آیان اِشکت ایسّا اۆدا اِنت، همۆدا برتنت. 56ایسّا هر شهر و کلّگێا که شت، مردمان وتی نادْراه چارراهانی سرا آورتنت و دَزبندی‌اِشَ کرت اجازت بدنت که بیمّار آییئے کباهئے لَمبا دست بجننت. هرکَسا که دست پِرَ کرت، وشّ و دْراهَ بوت.

Currently Selected:

مَرکاس 6: HPKB

Highlight

Copy