مَرکاس 7

دِلپاکی

(مَتّا 15‏:1‏–20)

1چه اورشَلیما آتکگێن لهتێن پَریسی و شَریَتئے زانۆگر ایسّائے کِرّا مُچّ بوت. 2دیستِش که ایسّائے لهتێن مرید گۆن نشُشتگێن، بزان گۆن سِلّ و ناپاکێن دستان وراکَ وارت. 3چێا که پَریسی و سجّهێن یَهودی، تانکه وتی پت و پیرُکی دینی رَهبندئے سرا دست مشۆدنت، وراکَ نئورنت. 4وهدے چه بازارا کاینت، تان شُشت و شۆد مکننت هچَّ نئورنت و دگه بازێن همے ڈئولێن دۆد و داب هست‌اَنت چُش که، تان وراکی دَرپ و هیرانان پێسرا مشۆدنت کارمرزَ نکننت. 5پمێشکا، پَریسی و شَریَتئے زانۆگران چه آییا جُست کرت: ”چیا تئیی مرید پت و پیرُکی رهبندانی رَندگیریا نکننت و گۆن سِلّ و ناپاکێن دستان وراکَ ورنت؟“ 6آییا گوَشت: ”او دورو و دوپۆستێن مردمان! اِشئیا نبیا چه هُدائے نێمگا شمئے بارئوا شَرّ نبشتگ: اے مردم دپا منا سَتا دئینت، بله دلِش چه من باز دور اِنت. 7آ مُپتا منا پرستشَ کننت و مردمانی جۆڑێنتگێن راه و رَهبندان سۆجَ دئینت.#7‏:7 اِشئیا نبیئے کتاب، در 29، بَند 13. 8شما هُدائے هُکم یله داتگ‌اَنت و مردمانی راه و رَهبند گپتگ‌اَنت.“

9رَندا گوَشتی: ”شما په وتی دۆد و رهبندانی کار بندگا هُدائے هُکمانی یله دئیگئے شَرّێن راهے در گێتکگ. 10چێا که تئوراتئے تها موسّایا گوَشتگ: وتی پت و ماتا شرپ و اِزَّت بدئے. هرکَس که وتی پت و ماتا زاه و دْوا بدنت، باید اِنت کُشگ ببیت.#7‏:10 دَررئو 20‏:12؛ 21‏:17. 11بله شما مردمان چُش سۆجَ دئیێت که یکّے وتی پت و ماتا کُمکّ مکنت و بگوَشیت: ’پهِلّ کنێت، آ کُمکّ که من باید اِنت شمارا بداتێن، هُدائے راها کُربانیگ کرتگ.‘ 12شما آ مردما گۆن اے سر و سۆجا، چه وتی پت و ماتئے کُمکّ کنگا مَکَن و مَنَهَ کنێت. 13شما گۆن وتی دۆد و رهبندانی برجاه دارگا، هُدائے هبران ناکارَ کنێت و دگه بازێن همے ڈئولێن کارَ کنێت.“

14پدا آییا رُمبے مردم وتی کِرّا لۆٹت و گوَشتی: ”شما منی هبران گۆش بدارێت و سرپد ببێت. 15چیزّے که مردمئے لاپا رئوت آییا سِلّ و ناپاکَ نکنت، بله چیزّے که چه دلا درَ کئیت، مردما ناپاکَ کنت. 16هرکَسا په اِشکنگا گۆش پِر، بِشکنت.“ 17وهدے مردمی یله داتنت و لۆگا آتک، مریدان گوَشت: ”مارا اے مِسالئے مکسَدا سرپد کن.“ 18ایسّایا گوَشت: ”شما همینکدر ناسرپد اێت؟ هچّ وراکئے ورگ مردما سِلّ و ناپاکَ نکنت، 19چێا که دلا نرئوت، لاپا رئوت و چه رۆتان درَ کئیت.“ گۆن اے مِسالا، آییا گیشّێنت که سجّهێن ورگی چیزّ، هِلار و پاک اَنت. 20پدا گێش کنانا گوَشتی: ”آ چیزّ که مردما سِلّ و ناپاکَ کنت، چه آییئے دل و درونا#7‏:20 درون، بزان باتِن، اَندرون. چستَ بیت و آییا ناپاکَ کنت، 21چُش که بدێن پِگر و هئیال، بێننگی، دُزّی، هۆن و کۆش، زِنا، 22لالچ و تَماه، بَدواهی، مَندْر،#7‏:22 مَندر، بزان رِپک، سازش، پچلی. وئیلانکی،#7‏:22 وئیلانکی، بزان بدکاری، کَهبگی. هَسَدّ، کُپر، تَکبّر و اَهمکی. 23اے سجّهێن بَدی، چه مردمئے درونا سرچمّگَ گرنت و مردما سِلّ و ناپاکَ کننت.“

درکئومێن جنێنێئے باور

(مَتّا 15‏:21‏–28)

24ایسّا چه اۆدا در آتک و سورئے#7‏:24 سور یکّ شهرے. سرڈگارا شت. اۆدا لۆگێا شت و نلۆٹتی که کَسے آییئے آیگا سَهیگ ببیت، بله وتا چێر داتی نکرت. 25جنێنے که آییئے کَسانێن جنکّا جِنّے پِر اَت، وهدے ایسّائے آیگئے هالی اِشکت، هما دمانا آتک و آییئے پادان کپت. 26اے جنێن یونانیے اَت و سوریَهئے دَمگ پینیکیَها پێدا بوتگ‌اَت. آییا ایسّا مِنَّت و دَزبندی کرت که جِنّا چه جنکّا در بکنت. 27ایسّایا گوَشت: ”ائولا باید اِنت چُکّ ورگ بوَرنت و سێر بکننت، چێا که چه چُکّانی دستا نانئے پَچ گِرگ و کُچکّانی دێما دئور دئیگ شَرّ نه‌اِنت.“#7‏:27 ایسّائے مکسد اِش نه‌اَت که اے جنێن ناپاک اِنت. آییئے مکسد اِش اَت که جنێنئے باور چه یَهودیانی باوَرا گێش اِنت. 28جنێنا گوَشت: ”او هُداوند! بله کُچکّ هم چُکّانی پَرزۆنَگئے#7‏:28 پَرزۆنَگ، بزان سُپره. سرارۆکێن نگنئے ٹُکّرانَ ورنت.“ 29ایسّایا گوَشت: ”تئو شَرّێن پَسّئوے دات، برئو، تئیی جنکّئے جِنّ در آتکگ.“ 30وهدے جنێن لۆگا پِر ترّت، دیستی که جنکّ تَهتئے سرا وپتگ و جِنّا یله داتگ.

کَرّ و لِلّێن مردێئے دْرهبکشی

31ایسّا، چه سورئے سرڈگارا پِر ترّت، سئیدونی گوازێنت، دێم په جَلیلئے مَزَن‌گوَرم و دِکاپولیسئے سرڈگارا آتک و رَست. 32مردمان یکّ کَرّێن مردے که زبانی هم لِلّ و چَچّ اَت، ایسّائے کِرّا آورت و دَزبندی‌اِش کرت که وتی دستا آییئے سرا پِر بمُشیت. 33ایسّایا آ مرد چه مردمانی مُچّیا یکّ کِرّے برت و لَنکُکی آییئے گۆشان مان کرتنت. رندا آییئے زبانئے سرا لِبزی پِر مُشت. 34آسمانئے نێمگا چارتی، آه و گینسارتے کَشّت و گوَشتی: ”اِفَّتَه!“ (بزان ”پَچ بئے!“) 35هما دمانا، مردئے گۆش پَچ بوتنت، زبانی هم پَچ بوت و په شَرّی هبر کنگا لگِّت. 36ایسّایا، مردم باز کَڈّن کرتنت که گۆن هچکَسا اے بارئوا هچّ مگوَشنت، بله همینچُک که آییا په هبر نکنگا کَڈّن کرت، مردمان هبر همینکدر گێشتر تالان کرت. 37مردم باز هئیران اَتنت و گۆن یکدومیا گوَشتِش: ”اے چۆنێن اَجَبێن نێکێن کارَ کنت، کَرّانی گۆشان پَچَ کنت و لِلّانی زبانا هم بۆجیت.“

Currently Selected:

مَرکاس 7: HPKB

Highlight

Copy