مَرکاس 4

تُهم چَنڈگئے مِسال

(مَتّا 13‏:1‏–17؛ لوکا 8‏:4‏–10)

1ایسّا پدا مَزَن‌گوَرمئے کِرّا، مردمان درس و سَبکّ دئیگا اَت. آییئے چپّ و چاگردا همینچُک مردم مُچّ بوت که آ بۆجیگێا سوار بوت و کَمُّکے آ کَشتر کِنزت. سجّهێن مردم گوَرمئے تئیابا#4‏:1 تئیاب، بزان دریائے کِرّ، ساهِل. اۆشتاتگ‌اَتنت. 2گڑا آییا مردم گۆن دَروَر و مِسالان بازێن درس و سَبکّے داتنت. گوَشتی: 3”گۆش دارێت. یکّ دِهکانے په تُهمئے چَنڈگا شت، 4تُهمانی چَنڈگئے وهدا کَمُّکے تُهم راهئے سرا رِتک و بالی مُرگان چِت و وارتنت. 5کمّے تُهم ڈَل و ڈۆکانی سرا رِتک که اۆدا هاک کمّ اَت، پمێشکا زوتّ رُست و سبز بوتنت، چێا که ڈگار تَلَگ اَت. 6بله چه رۆچئے ترُندێن گرمیا گیمُّرت#4‏:6 گیمُّرگ، بزان هُشک تَرّگ، نپَسگیر بئیگ. و هُشک بوتنت، چێا که آیانی ریشّگ و وَنڈال،#4‏:6 وَنڈال، بزان ریشّگ و رۆتگ. زمینا جُهل نشُتگ‌اَتنت. 7کمّے تُهم شِزّ و چِرِکّانی#4‏:7 شِزّ، یا شِنز، و چِرِکّ بێبرکتێن سبزگے که اَسلیگێن کِشارئے تها رُدیت و آیانی رُست و رُدۆما داریت. تها هم رِتک، شِزّان آیانی رُست و رُدۆم داشت و آ بێبَر و بێسَمَر منتنت. 8دگه کمّے تُهم، شَرّێن زمینا رِتک، آ شَرّ رُست و مزن بوتنت، جاهے سی سَری، جاهے شست سَری و جاهے سَد سَری#4‏:8 سَد سَری، بزان سَد برابر، سَد رندا، سَد همێنچُک. هۆشگ و بَرِش کرت.“ 9پدا گوَشتی: ”هرکَسا په اِشکنگا گۆش پِر، بِشکنت.“

10وهدے مردم شتنت و ایسّا تهنا مَنت، گڑا دوازدهێن مرید و اے دگه همراهان، چه آییا اے مِسالانی مانا جُست کرت. 11ایسّایا پَسّئو دات: ”هُدائے بادشاهیئے راز شمارا بَکشگ بوتگ، بله آ که منی راهئے رَندگیریا نکننت، اے چیزّ په آیان هُشکێن مِسال و دَروَر اَنت و بَسّ، 12تانکه:

گۆن چمّان بچارنت، بله مگندنت

گۆن گۆشان بِشکننت، بله سَرکِچ مئوَرنت،

هُدائے نێمگا پِر مترّنت و بَکشگ مبنت.“

تُهم چَنڈگئے مِسالئے مکسد

(مَتّا 13‏:18‏–23؛ لوکا 8‏:11‏–15)

13پدا گوَشتی: ”اگن شما اے مِسالا سَرکِچَ نئوَرێت، گڑا آ دگه مِسالان چۆن زانتَ کنێت؟ 14تُهم چَنڈۆک هما اِنت که هُدائے هبرا کِشیت. 15لهتێن مردم راهئے سرا رتکگێن تُهمئے ڈئولا اِنت. هُدائے گال و هبر که اۆدا کِشگَ بیت، هما دمانا شئیتانَ کئیت و چه آیانی دلا کِشتگێن هبرا درَ کنت و بارت. 16همے ڈئولا، آ تُهم که ڈَل و ڈۆکانی سرا رتکنت، هما مردمانی مِسال اِنت که هُدائے هبرا گۆشَ دارنت و هما دمانا په گَل و شادهیَ مَنّنتی، 17بله په اے سئوَبا که ریشّگ و وَنڈالِش نجتگ، هُدائے کُلئو آیانی دلا، تان دێرا نمانیت و جاگهَ نکنت. وهدے په هُدائے گال و هبرانیگی سکّی و آزارے برسیتِش، هما دمانا چه راها ٹَگلنت و کپنت. 18آ تُهم که شِزّ و ڈَنگرانی نیاما رێچگ بوتنت، هما مردم اَنت که هُدائے گال و هبرا گۆشَ دارنت 19بله دنیایی پرێشانی و مال و زَرّئے هِرس و جۆپَه#4‏:19 جۆپه، بزان لالچ و تَماه. و آ دگه چیزّانی لۆٹ و واهگ آیان رَدَ دئینت و نئیلنت هُدائے هبر سبز بترّیت و بَر و بَروَرد بدنت. 20آ تُهم که شَرّێن زمینا رتکنت، هما مردم اَنت که هُدائے هبرا اِشکننت و مَنّنت، بَر و بَروَردَ دئینت، لهتێن سی سَری، لهتێن شست سَری و لهتێن سد سَری.“

چِراگئے مِسال

(لوکا 8‏:16‏–18)

21ایسّایا مِسال دئیانا گوَشت: ”کئے رۆکێن چِراگا تَگار،#4‏:21 تَگار، بزان مزنێن جُهلێن درپ، هیران، لگن. یا تَهتئے چێرا چێرَ دنت؟ چِراگا چِراگدانئے سرا اێرَ نکننت؟ 22آ چیزّ که چێر اِنت، زاهر و پَدّر#4‏:22 پَدّر، بزان زاهر، آشکار. بئیگی اِنت و آ هبر که پناه و اَندێم اِنت، آشکار و دێمدرا بئیگی اِنت. 23هرکَسا په اِشکنگا گۆش پِر، بِشکنت.“

24پدا گوَشتی: ”دلگۆش کنێت که شما چے اِشکنێت. گۆن هر کئیل و پئیمانهێا که بدئیێت، گۆن هما کئیلا شمارا دئیگَ بیت. اَنگت گێشتر هم شمارا رسیت. 25کَسێا که چیزّے هست، آییا گێشتر دئیگَ بیت و کَسێا که نێست، چه آییا هما که هست‌اِنتی هم پَچ گِرگَ بیت.“

تُهمے که بُجیت و سبزَ بیت

26ایسّایا گوَشت: ”هُدائے بادشاهی، اَنچُش اِنت که کَسے ڈگارا تُهم بکِشیت. 27شپا بوَپسیت و رۆچا آگه ببیت. بله تُهم اَنچُشَ رُدنت و مزنَ بنت که دِهکان وتَ نزانت چِه پئیما و چۆنکا چُش بوت. 28بے کَسێئے کُمکّا ڈگار، کِشتگێن تُهما په بَر و بَروَردَ رسێنیت. اے ڈئولا: پێسرا تاک، پدا هۆشگ و رَندا هۆشگئے تها دانگ. 29وهدے کِشارئے بَرَ رَسیت، دِهکان داسا سۆهانَ کنت، چێا که رۆن و مۆشئے وهد آتکگ.“

کَسترێن تُهمئے مِسال

(مَتّا 13‏:31‏–32؛ لوکا 13‏:18‏–19)

30پدا ایسّایا گوَشت: ”په هُدائے بادشاهیا، چۆنێن دَروَرے بیارێن و چۆنێن مِسالے په آییئے بئیانا پێش بکنێن؟ 31هُدائے بادشاهی، ٹێلکاهئے#4‏:31 ٹێلکاه، بزان هَرْدَل. تُهمئے ڈئولا اِنت. زمینا کِشگی تُهمانی تها چه سجّهێنان کَسترێن اِنت. 32بله کِشگ که بوت، رُدیت و چه آ دگه سبزگان بُرزترَ بیت، شاه و لَمبی اَنچُش مزنَ بنت که بالی مُرگ، آییئے تاک و ٹالانی ساهگا کُدۆه و کُدام بندنت.“ 33ایسّایا هُدائے هبر اَنچێن مِسال و دَروَرانی تها گۆن آیان درشانَ کرتنت که آ سرپد بوت بکننت. 34بے دَروَر و مِسالان هچّ هبریَ نکرت، بله وهدے گۆن وتی مریدان تهنا بوت، گڑا سجّهێن مِسالی په آیان مانا کرتنت.

توپّانئے اێرمۆش#4‏:34 اێرمۆش، بزان آرام، هامۆش. کنگ

(مَتّا 8‏:23‏–27؛ لوکا 8‏:22‏–25)

35هما رۆچا، بێگاها، ایسّایا گۆن وتی مریدان گوَشت: ”بیاێت گوَرمئے دومی نێمگا رئوێن.“ 36آیان چه مردمان رُکست گپت، هما بۆجیگا که ایسّا نِشتگ‌اَت سوار بوتنت و ایسّااِش گۆن وت برت. دگه لهتێن بۆجیگ هم آیانی همراه اَت. 37دێر نگوَست که مزنێن سْیَه‌گواتێا سر کرت و مستێن چئول و مئوجان بۆجیگ چه آپا پُرّ کرت. 38ایسّایا، سَرجاهے سرئے چێرا اَت و بۆجیگئے پُشتی نێمگا، واب اَت. گڑا مریدان، چه وابا آگه کرت و گوَشتِش: ”او استاد! ترا مئے هئیال هچّ گوَر نه‌اِنت که ما اێر بُکّگی#4‏:38 بُکّگ، بزان آپا اێر رئوگ، بُڈّگ، گَرک بئیگ. و مِرَگی اێن؟“ 39آ چه وابا آگه بوت، گواتی هَکَّل دات و گۆن گوَرما گوَشتی: ”اێرمۆش! بَس کن!“ گڑا گوات کپت و چئول و مئوج آرام گپتنت. 40پدا گۆن وتی مریدان گوَشتی: ”شمارا په چے تُرسیت؟ اَنگت باوَرَ نکنێت؟“ 41آیان سکّ تُرست و وت‌مان‌وتا گوَشتِش: ”اے چۆنێن مردمے که گوات و چئول هم اِشیئے هُکما مَنّنت؟“

Currently Selected:

مَرکاس 4: HPKB

Highlight

Copy