Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 22
22
Той зияпити тоғрисидики тәмсил
1Һәзрити Әйса уларға йәнә тәмсил билән мундақ деди:
2— Асманниң Падишалиғи худди бир падишаниң оғли үчүн тәйярлиған той зияпитигә охшайду. 3Той күни падиша зияпәткә тәклип қилинған меһманларни чақириш үчүн чакарлирини әвәтипту, лекин меһманлар келишни халимапту. 4Буниң билән падиша йәнә башқа чакарлирини әвәтип, уларға: «Меһманларға: ‹ Қараңлар, зияпәт тәйяр болди. Өкүз вә семиз маллар союлди, һәммә нәрсә тәйяр, зияпәткә мәрһәмәт! › дәңлар», дәп тапилапту. 5Бирақ меһманлар уларниң сөзлирини етиварға алмай, бири етизиға кәтсә, йәнә бири тиҗаритигә кетипту. 6Қалғанлири һелиқи чакарларни тутувелип, қаттиқ уруп өлтүрүветипту. 7Ғәзәпкә кәлгән падиша ләшкәрлирини чиқирип, у қатилларни йоқитип, уларниң шәһиригә от қоюветипту. 8Андин чакарлириға: «Той зияпити тәйяр, лекин чақирилғанлар лайиқ болуп чиқмиди. 9Әнди силәр йол қийилишлириға берип, учратқанла адәмләрниң һәммисини тойға тәклип қилиңлар», дәпту. 10Буниң билән чакарлар йол қийилишлириға чиқип, яхши боламду, яман боламду, учратқанла адәмләрниң һәммисини жиғипту. Той болған орун меһманлар билән толупту.
11Падиша меһманлар билән көрүшкили кәлгәндә, у йәрдә той кийимини киймигән бир кишини көрүпту. 12Падиша униңдин: «Бурадәр, той кийимини киймәй, бу йәргә қандақ кирдиң?» дәп сорапту, бирақ у киши һеч қандақ җавап берәлмәпту. 13Падиша чакарлириға: «Униң пут-қоллирини бағлап, ташқириға, қараңғулуққа ачиқип ташлаңлар! У йәргә ташланғанлар һәсрәттә жиғлап, чишлирини ғучурлитиду», дәпту.
14Ахирда һәзрити Әйса:
— Тәклип қилинғанлар көп, лекин талланғанлар аз, — деди.
Баҗ тапшуруш мәсилиси
15Буниң билән пәрисийләр у йәрдин кетип, қандақ қилип һәзрити Әйсани Өз сөзлири билән қапқанға чүшириш һәққидә мәслиһәтләшти.
16Улар өз шагиртлирини Римдин тайинланған Һирод падишаниң тәрәпдарлири билән биллә һәзрити Әйсаниң йениға әвәтип:
— Устаз, Сизниң сәмимий адәм екәнлигиңизни, кишиләргә Худаниң йолини садиқлиқ билән үгитип кәлгәнлигиңизни вә һеч кимгә үз-хәтир қилмайдиғанлиғиңизни билимиз, чүнки кишиләрниң сиртқи қияпити билән һесаплашмайсиз. 17Қени, ейтип бәргәйсиз, Рим императориға баҗ тапшурушимиз Тәврат қанунимизға хилапму қандақ? #22:17 Әйни вақитта йәһудийлар римлиқларниң зулуми астида яшаватқан болуп, әгәр һәзрити Әйса: «Рим императориға баҗ тапшуруш тоғра» десә, бу гәп азатлиқни издигән кишиләргә яқматти. Мабада кишиләрни баҗ тапшурмаслиққа чақирса, Рим империясиға қарши чиққан болатти. Улар мошундақ соалларни сораш арқилиқ һәзрити Әйсани гепидин тутувелип, римлиқларниң қолиға тапшуруп, Униңға зиянкәшлик қилмақчи болушқан. — дейишти.
18Уларниң яман нийитини билгән һәзрити Әйса:
— Әй сахтипәзләр, немишкә Мени сөзүм арқилиқ илиндурмақчи болуватисиләр? 19Баҗға тапшуридиған пулуңларни Маңа көрситиңларчу, — деди. Улар бир данә күмүч тәңгә әкәлди. 20Һәзрити Әйса улардин:
— Буниң үстидики сүрәт вә исим кимниң? — дәп сориди.
21— Рим императори Қәйсәрниң, — дәп җавап бәрди улар.
— Ундақ болса, Қәйсәрниң һәққини Қәйсәргә, Худаниң һәққини Худаға тапшуруңлар, — деди һәзрити Әйса уларға.
22Улар бу сөзни аңлап, һәйран болуштидә, һәзрити Әйсаниң йенидин кетип қалди.
Тирилишкә мунасивәтлик мәсилә
23Шу күни өлгәнләр тирилмәйду, дәп қарайдиған садуқий диний еқимидикиләр һәзрити Әйсаниң алдиға келип:
24— Устаз, Муса пәйғәмбәр Тәвратта: «Бир киши пәрзәнт көрмәй өлүп кәтсә, униң ака яки иниси тул қалған йәңгисини әмригә елип, қериндиши үчүн нәсил қалдуруши лазим», дәп тәлим бәргән. 25Бурун бу йәрдә йәттә ака-ука бар еди. Чоңи өйләнгәндин кейин аләмдин өтти. Пәрзәнт көрмигәнликтин, кәйнидики иниси йәңгисини әмригә алди. 26Бирақ уму пәрзәнт көрмәй аләмдин өтүп, аяли кәйнидики инисиға ятлиқ болди. Бу иш таки йәттинчи инисиғичә давамлашти. 27Ахирда у аялму аләмдин өтти. 28Әнди сорайдиғинимиз шуки: Қиямәт күни бу аял йәттә ака-укидин қайсисиниң аяли болуп тирилиду? Чүнки уни һәммиси әмригә алғандә!
29Һәзрити Әйса уларға мундақ җавап бәрди:
— Силәр Муқәддәс Язмиларни вә Худаниң қудритини билмигәнлигиңлар үчүн хаталишисиләр. 30Өлүмдин тирилгәндин кейин, инсанлар асмандики периштәләргә охшаш, хотун алмайду, әргә тәгмәйду. 31Өлүмдин тирилиш мәсилиси һәққидә Худаниң силәргә дегән сөзини оқумидиңларму? Әҗдатлиримиз Ибраһим, Исһақ вә Яқуплар аллибурун аләмдин өткән болсиму, Худа уларни тирик һесаплап, 32«Мән Ибраһим, Исһақ вә Яқуплар етиқат қилип кәлгән Худа болимән!» дәйду. Демәк, Худа өлүкләрниң әмәс, тирикләрниң Худасидур.
33Буларни аңлиған хәлиқ Униң тәлимидин һаң қетип қелишти.
Әң муһим әмир
34Пәрисийләр һәзрити Әйсаниң садуқийларниң ағзини тувақлиғанлиғини аңлап, бир йәргә җәм болушти. 35Уларниң арисидики бир Тәврат устази һәзрити Әйсани синаш мәхситидә Униңдин:
36— Устаз, Тәврат қанунидики әң муһим әмир қайси? — дәп сориди.
37Һәзрити Әйса униңға мундақ деди:
— «Пәрвәрдигариң болған Худани пүтүн қәлбиң, пүтүн җениң, пүтүн зеһниң билән сөйгин». 38Алдинқи вә әң муһим әмир мана шу. 39Униңға охшаш муһим йәнә бир әмир болса «Хошнаңни өзәңни сөйгәндәк сөй». 40Пүтүн Тәврат қануни вә пәйғәмбәрләрниң тәлиматлири бу икки әмирни асас қилған.
Қутқазғучи-Мәсиһниң салаһийити
41Пәрисийләр топлишип турғанда, һәзрити Әйса улардин:
42— Қутқазғучи-Мәсиһ тоғрисида немә ойлаватисиләр? У кимниң Әвлади? — дәп сориди.
— Давут падишаниң Әвлади, — дейишти улар.
43Һәзрити Әйса мундақ деди:
— Ундақта, немә үчүн Давут падиша Муқәддәс Роһниң илһами билән Қутқазғучи-Мәсиһни «Ғоҗайиним» дәп атайду? Давут Зәбурда мундақ дегәнғу:
44«Пәрвәрдигар Ғоҗайинимға ейттики:
‹ Мән Сениң дүшмәнлириңни
Айиғиң астида дәссәткүчә,
Мениң оң йенимда олтарғин! › »
45Қутқазғучи-Мәсиһ падиша Давутниң Әвлади болсиму, лекин падиша Давут Мәсиһни «Ғоҗайиним» дегән йәрдә Мәсиһ униңдин улуқ болмамду?!
46Һәзрити Әйсаға һеч ким гәп қайтуралмиди. Шу күндин етиварән, һеч ким Униңдин соал сорашқа петиналмиди.
Currently Selected:
Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 22: HZUTCYR
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti
