Падарожжа да ясьляўУзор

Хадзіць верай

Сьвятое Пісьмо нагадвае нам, што шмат якія праведныя мужчыны ды жанчыны ня ўбачылі ажыцьцяўленьня свае надзеі, пакуль іхняя вера не была жорстка выпрабаваная. У некаторых выпадках яны ніколі ў сваім жыцьці на зямлі ня ўбачылі канкрэтныя адказы на свае малітвы. Але тое не перашкаджала ім давяраць Богу штодзень.

На працягу чатырох стагодзьдзяў у Ізраілі не было прарокаў, якія б запісвалі свае прароцтвы, але мужчыны й жанчыны як Сымон ды Ганна – багабойныя людзі, што з надзеяй чакалі сапраўднага Мэсію – дагэтуль верылі, што Госпад зробіць дакладна тое, што Ён абяцаў. Яны ня страцілі надзеі нават калі сталі старэнькімі. Ня дзіва, што яны пазналі даўгачаканага Збаўцу, як толькі яны ўбачылі Яго на руках у ягонай маці – хоць ніхто іншы і не пазнаў Яго тады.

Ня мела значэньня, што гэтая маладая сям’я была беднай – яны прынесьлі ў храм найтаньнейшую ахвяру. Сымон ды Ганна адразу пазналі асобу каралеўскага роду, бо яны мелі непарыўную сувязь з Богам, ходзячы верай, а ня бачаньнем.

Дзейнасьць: Ахвяруйце новую цацку якой-небудзь дабрачыннай установе, якая займаецца распаўсюджваньнем калядных падарункаў дзецям у нястачы.