ЯзэпУзор

Язэп i Годнае Завяршэнне Жыцця: Як Пакінуць Трывалую Спадчыну

З гадамі Язэп можа азірнуцца і ўбачыць, як Бог выкарыстаў усе абставіны для яго дабра. Ягомарыспоўніліся, хоцьжыццёчасамбыло,яккашмар. ГэтаразуменнеБожайсуверэннасцідазволілаЯзэпузавяршыцьсвойшляхгоднаіпакінуцьунікальнуюспадчыну. Задумаемся над тым, што кожны з нас таксама можа годна завяршыць жыццё і пакінуць важны след у жыцці.

Язэпа ненавідзелі, зганьбілі, несправядліва асудзілі і кінулі ў турму. І ў канцы жыцця Язэп з нечаканай мудрасцю заяўляе, што Бог ператварыў яго боль у нешта прыгожае. Старажытнае японскае мастацтва аднаўлення разбітай керамікі называецца кінцугі (што азначае «залатое злучэнне»). Ваза, адноўленая з дапамогай залатой смалы, лічыцца больш каштоўнай і прыгожай, чым арыгінал. Замест таго, каб схаваць разломы, іх робяць часткай эстэтычнай каштоўнасці рэчы. Залатыя швы расказваюць гісторыю. Бог залечвае расколіны ў жыцці Язэпа і яго пакалення, ствараючы з іх нешта непаўторнае. Божым цудам тваё жыццё таксама становіцца творам кінцугі.

Каб пакінуць пасля сябе спадчыну, Язэп аддаў прыярытэт важным рэчам (напрыклад, быць пры бацьку перад яго смерцю), адкладваючы другасныя задачы, такiя, як кіраванне краінай. Магчыма, сёння ў тваім жыцці ёсць рэчы, якія патрабуюць тваёй увагі неадкладна: чытанне Бібліі, малітва, размова з кімсьці, правядзенне часу з дзецьмі. Ці здаюцца гэтыя важныя справы неадкладнымі сярод усіх астатнiх задач, якія ў цябе ёсць? Што ты страціш, калі не паставіш гэтыя рэчы на першае месца?

Пасля смерці бацькі браты Язэпа баяліся, што ён адпомсціць ім. У адказ Язэп супакоiў іх, кажучы, што Бог звярнуў іх шкодны намер на дабро. Язэп убачыў, як суверэнная ласка Божая перамагла дрэнныя ўчынкі братоў і нават выкарыстала іх для збаўлення многіх жыццяў. Разуменне суверэннасці Бога дапамагае нам пазбегнуць горычы і пакінуць спадчыну прымірэння і даверу.

Магчыма, у тваім жыцці былі падзеі, якіх ты не пажадаў бы нікому, але Бог нейкім чынам выкарыстаў іх для дабра. Калі Язэп быў у турме, цяжка было паверыць, што з гэтай несправядлівасці з’явіцца нешта добрае. Азіраючыся назад, лёгка прыняць праўду пра суверэннасць Бога. Куды цяжэй ісці з такой верай у будучыню. Аднак, аддаючы прыярытэт малітве, чытанню Бібліі і пакланенню, мы атрымліваем сілы жыць у веры.

Мы бачым, што, калі Язэп набліжаецца да канца жыцця, ён жыве з думкай пра вечнасць. Ён ведае, што Егіпет — не яго канчатковы прыстанак. Нават Божы дар Абяцанай Зямлі — усяго толькі сімвал надзеі на вечнае жыццё. Уяві, як змянілася б тваё сённяшняе жыццё, калі б ты ведаў, што твае найлепшыя дні яшчэ наперадзе. Нягледзячы на траўмы, спакусы і несправядлівасць, Язэп здолеў завяршыць жыццё дастойна, пакінуўшы выключны след. Цяпер наша чарга даверыцца суверэннаму Богу, які застаецца верным праз усе павароты жыцця.