ЯзэпУзор

Язэп і Яго Браты: Як Навучыцца Дараваць Немагчымае

Калі пачаўся голад, браты Язэпа адправіліся ў Егіпет, каб купіць збожжа. Яны не пазналі Язэпа, які стаў прэм’ер-міністрам Егіпта і меў цяпер уладу адпомсціць за крыўды, прычыненыя яму ў юнацтве. Нягледзячы на ўсё, Язэп вырашае дараваць ім. Гэтыя старонкі Бібліі — адны з самых эмацыянальных і паказваюць, як можна дараваць тое, што, здаецца, дараваць немагчыма.

Вырашэнне Язэпа дараваць сваім братам ішло насуперак інстынктам і культурным нормам, як і сёння. Язэпу трэба было дараваць многім: братам, жонцы Патыфара, самому Патыфару і віначу. Каб зразумець, што такое прабачэнне, прапаную параўнаць яго з садовым шлангам. Кожны чалавек у маім "спісе крыўдаў" — спісе тых, каму я не хачу дараваць ці на каго злюся, — гэта новы згіб у шлангу, які цалкам блакуе або перашкаджае цячэнню Божай ласкі ў маё жыццё. Гэта нагадвае мне, што прабачэнне — гэта не толькі пра дабрыню да ворагаў; прабачэнне з'яўляецца карысным таксама для мяне.

Зразумела, варта ведаць, чым насамрэч не з'яўляецца прабачэнне. Па-першае, дараваць — гэта не тое ж самае, што забыць. Па-другое, прабачэнне не азначае апраўдваць чужыя ўчынкі.

Язэп даруе сваім братам, але не прыкідваецца, што іх учынак быў нязначным. Гады пасля таго, як ён прымірыўся з братамі, Язэп па-ранейшаму адкрыта кажа, што яны мелі намер нашкодзіць яму. Калі б грэх не меў такой значнасці і яго можна было б апраўдаць, Ісусу не трэба было б паміраць на крыжы.

Па-трэцяе, прабачыць не значыць давяраць. Язэп даруе сваім братам, але ўсё ж праяўляе асцярожнасць, каб пераканацца, ці можна на іх разлічваць.

Раздзел 45 кнігі Быцця паказвае нам, як выглядае прымірэнне, і гэта цудоўна. Адносіны паміж Язэпам і яго братамі, якія пакаяліся, цалкам адноўлены. Нешта боскае і ўзвышанае адбываецца, калі чалавек выбірае прабачэнне. Сілы цемры адступаюць у паразе.

Прысвяці час, каб быць шчырым перад Богам. Хто знаходзіцца ў тваім "спісе нянавісці"? Каго ты трымаеш на адлегласці? Каму ты таемна жадаеш няўдачы? На каго яшчэ трымаеш крыўду? Каму табе трэба дараваць? Бог запрашае нас стаць часткай больш велічнай гісторыі. Нельга жыць у свабодзе, калі ў сэрцы жыве чаканне помсты. Але калі мы выбіраем прабачэнне, мы выпускаем паток Божай любові ў свет, які востра мае патрэбу ў змяняючай сіле прабачэння — насуперак нашай інтуіцыі і культуры.