Шалёная Любоў з Фрэнсісам ЧанамУзор

Прапануючы аб’едкі сьвятому Богу

Якава 2:19 кажа: “Ты верыш, што Бог адзіны: слушна робіш; і дэманы вераць, і трымцяць.” Бог ня проста хоча, каб мы мелі добрую тэалёгію; Ён хоча, каб мы зналі і любілі Яго. 1 Яна 2:3-4 кажа нам: “А што мы спазналі Яго, ведаем з таго, што выконваем Ягоныя запаведзі. Хто кажа: «я спазнаў Яго», а запаведзяў Ягоных ня выконвае, той хлус, і няма ў ім ісьціны.”

Можаце назваць мяне вар’ятам, але я думаю, што тыя вершы азначаюць, што чалавек, які сьцвярджае, што ён знае Бога, але які не падпарадкоўваецца Ягоным загадам, ёсьць хлусам, і ў ім насамрэч няма праўды.

Некаторыя людзі кажуць, што мы можам быць хрысьціянамі, неабавязкова пры тым становячыся вучнямі Хрыста. Тады мне цікава, чаму адной з апошніх рэчаў, што сказаў нам Ісус, было ісьці ўва ўсе народы, вучачы іх выконваць усё, што Ён запаведаў нам? Вы, пэўна, заўважылі, што Ён не дадаў: “Але калі я прашу занадта, папросту скажэце ім стаць хрысьціянамі — то бок людзьмі, якія жадаюць трапіць на неба без усялякіх там абавязкаў.”

Але я не хачу, каб сапраўдныя вернікі сумняваліся ў сваім збавеньні, чытаючы гэтую кнігу. Пасярод усіх нашых няўдалых спробаў любіць Ісуса, Ягоная ласка нас пакрывае.

Жыцьцё кожнага з нас мае “цеплаватыя” элементы; і ў гэтым ёсьць найбольш бессэнсоўная, найбольш шалёная мілата. Пісаньне даходліва дэманструе, што на нашым шляху да Бога мы будзем рабіць памылкі і грашыць. Яго мілажаль абнаўляецца кожнае раніцы (Плач 3). Яго мілаты дастаткова. Я не кажу, што калі вы робіце памылкі, гэта азначае, што вы ніколі ўвогуле не былі сапраўдным хрысьціянінам. Калі б тое было праўдай, ніхто ня змог бы ісьці за Хрыстом.

Ці бачыце вы плады хрысьціянства ў сваім жыцьці? Любоў Хрыстову, што ідзе зь Ягоных наказаў? Калі адважыцеся, спытайцеся ў некага, хто добра вас ведае, ці вашыя дзеі адлюстроўваюць Хрыста і Ягоныя наказы.

У заключэньне, паглядзеце гэтае відэа ды паразважайце, пра што там ідзе размова: