የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መዝ​ሙረ ዳዊት 88

88
የይ​ዝ​ራ​ኤ​ላ​ዊው የኤ​ታን ትም​ህ​ርት።
1አቤቱ፥ ምሕ​ረ​ት​ህን ለዘ​ለ​ዓ​ለም እዘ​ም​ራ​ለሁ።
ጽድ​ቅ​ህ​ንም በአፌ ለልጅ ልጅ እና​ገ​ራ​ለሁ።
2“ምሕ​ረ​ትን ለዘ​ለ​ዓ​ለም አን​ጻ​ለሁ” ብለ​ሃ​ልና፥
ጽድ​ቅህ በሰ​ማይ ጸና።
3ከመ​ረ​ጥ​ኋ​ቸው#ዕብ. “ከመ​ረ​ጥ​ሁት” ይላል። ጋር ቃል ኪዳን አደ​ረ​ግሁ፥
ለባ​ሪ​ያ​ዬም ለዳ​ዊት ማልሁ፥
4ዘር​ህን ለዘ​ለ​ዓ​ለም አዘ​ጋ​ጃ​ለሁ፥
ዙፋ​ን​ህ​ንም ለልጅ ልጅ አጸ​ና​ለሁ።
5አቤቱ፥ ሰማ​ያት ክብ​ር​ህን#ዕብ. እና ግሪክ ሰባ. ሊ. “ተአ​ም​ራ​ት​ህን” ይላል።
ጽድ​ቅ​ህ​ንም ደግሞ በቅ​ዱ​ሳን ማኅ​በር ያመ​ሰ​ግ​ናሉ።
6እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን በደ​መ​ናት#ዕብ. “በሰ​ማይ” ይላል። ማን ይተ​ካ​ከ​ለ​ዋል?
ከአ​ማ​ል​ክ​ትስ ልጆች እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን ማን ይመ​ስ​ለ​ዋል?
7እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር በቅ​ዱ​ሳን ምክር ክቡር ነው፤
በዙ​ሪ​ያው ባሉት ሁሉ ላይ ታላ​ቅና ግሩም ነው።
8አቤቱ የኀ​ያ​ላን አም​ላክ፥ እንደ አንተ ያለ ማን ነው?
አቤቱ፥ አንተ ብርቱ ነህ፥ እው​ነ​ትም ይከ​ብ​ብ​ሃል።
9የባ​ሕ​ርን ኀይል አንተ ትገ​ዛ​ለህ፥
የሞ​ገ​ዱ​ንም መና​ወጥ አንተ ዝም ታሰ​ኘ​ዋ​ለህ።
10አንተ ትዕ​ቢ​ተ​ኛ​ውን እንደ ተገ​ደለ አዋ​ረ​ድ​ኸው፥
በኀ​ይ​ል​ህም ክንድ ጠላ​ቶ​ች​ህን በተ​ን​ሃ​ቸው።
11ሰማ​ያት የአ​ንተ ናቸው፥ ምድ​ርም የአ​ንተ ናት፤
ዓለ​ምን በሙሉ አንተ መሠ​ረ​ትህ።
12ባሕ​ር​ንና መስ​ዕን አንተ ፈጠ​ርህ፤
ታቦ​ርና አር​ሞ​ን​ኤም በስ​ምህ ደስ ይላ​ቸ​ዋል።
ስም​ህ​ንም ያመ​ሰ​ግ​ናሉ።
13ክን​ድህ ከኀ​ይ​ልህ ጋር ነው፤
እጅህ በረ​ታች፥ ቀኝ​ህም ከፍ ከፍ አለች።
14የዙ​ፋ​ንህ መሠ​ረት ፍት​ሕና ርትዕ ነው፤
ምሕ​ረ​ትና እው​ነት በፊ​ትህ ይሄ​ዳሉ።
15እል​ል​ታን የሚ​ያ​ውቅ ሕዝብ ብፁዕ ነው፤
አቤቱ፥ በፊ​ትህ ብር​ሃን ይሄ​ዳሉ።
16በስ​ምህ ቀኑን ሁሉ ደስ ይላ​ቸ​ዋል፥
በጽ​ድ​ቅ​ህም ከፍ ከፍ ይላሉ፤
17የኀ​ይ​ላ​ቸው ትም​ክ​ሕት አንተ ነህና፥
በይ​ቅ​ር​ታ​ህም ቀን​ዳ​ችን ከፍ ከፍ ይላ​ልና።
18ረድ​ኤ​ታ​ችን ከእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ነውና።
ንጉ​ሣ​ች​ንም የእ​ስ​ራ​ኤል ቅዱስ ነውና።
19በዚያ ጊዜ ለል​ጆ​ችህ በራ​እይ ተና​ገ​ርህ፥
እን​ዲ​ህም አልህ፥ “ረድ​ኤ​ትን በኀ​ይል ላይ አኖ​ርሁ፤
ከሕ​ዝቤ የመ​ረ​ጥ​ሁ​ትን ከፍ ከፍ አደ​ረ​ግሁ።
20ባሪ​ያ​ዬን ዳዊ​ትን አገ​ኘ​ሁት፥
የተ​ቀ​ደሰ ዘይ​ት​ንም ቀባ​ሁት።
21እጄም ትረ​ዳ​ዋ​ለች፥
ክን​ዴም ታጸ​ና​ዋ​ለች፥
22ጠላት በእ​ርሱ ላይ አይ​ጠ​ቀ​ምም፥
የዐ​መፃ ልጅም መከራ አይ​ጨ​ም​ር​በ​ትም።
23ጠላ​ቶ​ቹን ከፊቱ አጠ​ፋ​ለሁ፥
የሚ​ጠ​ሉ​ት​ንም አዋ​ር​ዳ​ቸ​ዋ​ለሁ።
24እው​ነ​ቴና ምሕ​ረ​ቴም ከእ​ርሱ ጋር ነው፥
በስ​ሜም ቀንዱ ከፍ ከፍ ይላል።
25እጁን በባ​ሕር ላይ
ቀኙ​ንም በወ​ን​ዞች ላይ አኖ​ራ​ለሁ።
26እርሱ “አባቴ አንተ ነህ፥
አም​ላኬ ረዳ​ቴና መድ​ኃ​ኒ​ቴም#ዕብ. “አም​ላኬ የመ​ድ​ኀ​ኒቴ መጠ​ጊያ” ይላል። ነህ” ይላል።
27እኔም ደግሞ በኵሬ አደ​ር​ገ​ዋ​ለሁ፥
ከም​ድር ነገ​ሥ​ታ​ትም ከፍ ይላል።
28ለዘ​ለ​ዓ​ለም ይቅ​ር​ታ​ዬን ለእ​ርሱ እጠ​ብ​ቃ​ለሁ፥
ለኪ​ዳ​ኔም እርሱ የታ​መነ ነው።
29ዘሩ​ንም ለዓ​ለ​ምና ለዘ​ለ​ዓ​ለም፥
ዙፋ​ኑ​ንም እንደ ሰማይ ዘመን አደ​ር​ጋ​ለሁ።
30“ልጆቹ ግን ሕጌን ቢተዉ፥
በፍ​ር​ዴም ባይ​ሄዱ፤
31ሥር​ዐ​ቴ​ንም ቢያ​ረ​ክሱ፥
ትእ​ዛ​ዜ​ንም ባይ​ጠ​ብቁ፤
32ኀጢ​አ​ታ​ቸ​ውን በበ​ትር፥
በደ​ላ​ቸ​ው​ንም በመ​ቅ​ሠ​ፍት እጐ​በ​ኛ​ታ​ለሁ።
33ይቅ​ር​ታ​ዬን ግን ከእ​ርሱ አላ​ር​ቅም፥
በእ​ው​ነ​ቴም አል​በ​ድ​ልም፤
34ኪዳ​ኔ​ንም አላ​ረ​ክ​ስም፥
ከአ​ፌም የወ​ጣ​ውን አል​ለ​ው​ጥም።
35ዳዊ​ትን እን​ዳ​ል​ዋ​ሸው
አንድ ጊዜ በቅ​ዱ​ስ​ነቴ ማልሁ።
36ዘሩ ለዘ​ለ​ዓ​ለም፥
ዙፋ​ኑም በፊቴ እንደ ፀሐይ ይኖ​ራል።
37ለዘ​ለ​ዓ​ለም እንደ ጨረቃ ይጸ​ናል።
ምስ​ክ​ር​ነ​ቱም በሰ​ማይ የታ​መነ ነው።”
38አንተ ግን ናቅ​ኸው፥ ጣል​ኸ​ውም፥
የቀ​ባ​ኸ​ው​ንም አቃ​ለ​ል​ኸው።
39የባ​ሪ​ያ​ህ​ንም ኪዳን አፈ​ረ​ስህ፥
መቅ​ደ​ሱ​ንም በም​ድር አረ​ከ​ስህ።
40ቅጥ​ሩን ሁሉ አፈ​ራ​ረ​ስህ፥
አም​ባ​ዎ​ቹ​ንም የሚ​ያ​ስ​ፈሩ አደ​ረ​ግህ።
41መን​ገድ አላ​ፊም ሁሉ ተና​ጠ​ቀው፥
ለጎ​ረ​ቤ​ቶ​ቹም ስድብ ሆነ።
42የጠ​ላ​ቶ​ቹ​ንም ቀኝ ከፍ ከፍ አደ​ረ​ግህ።
ጠላ​ቶ​ቹ​ንም ሁሉ ደስ አሰ​ኘህ።
43የሰ​ይ​ፉ​ንም ረድ​ኤት መለ​ስህ፥
በሰ​ል​ፍም ውስጥ አል​ደ​ገ​ፍ​ኸ​ውም።
44ከን​ጽ​ሕ​ና​ውም ሻር​ኸው፥
ዙፋ​ኑ​ንም በም​ድር ጣልህ።
45የዙ​ፋ​ኑ​ንም ዘመን አሣ​ነ​ስህ፥
በላ​ዩም እፍ​ረ​ትን ጨመ​ርህ።
46አቤቱ፥ እስከ መቼ ለዘ​ለ​ዓ​ለም ፊት​ህን ትመ​ል​ሳ​ለህ?
እስከ መቼስ ቍጣህ እንደ እሳት ይነ​ድ​ዳል?
47ኀይሌ ምን እንደ ሆነ ዐስብ፤
በውኑ የሰ​ውን ልጅ ሁሉ ለከ​ንቱ ፈጠ​ር​ኸ​ውን?
48ሕያው ሆኖ የሚ​ኖር፥ ሞት​ንስ የማ​ያይ ሰው ማን ነው?
ነፍ​ሱ​ንስ ከሲ​ኦል እጅ የሚ​ያ​ድ​ናት ማን ነው?
49አቤቱ፥ የቀ​ድሞ ይቅ​ር​ታህ ወዴት ነው?
ለባ​ሪ​ያህ ለዳ​ዊት በእ​ው​ነት የማ​ልህ፥
50አቤቱ፦ ባሪ​ያ​ዎ​ች​ህን የሰ​ደ​ቡ​አ​ቸ​ውን ስድብ፥
በብ​ብቴ ብዙ አሕ​ዛ​ብን የተ​ቀ​በ​ል​ሁ​ትን፥
51አቤቱ፥ ጠላ​ቶ​ችህ የሰ​ደ​ቡ​ትን
የቀ​ባ​ኸ​ውን ዘመን#ግእዝ “ዕቤ​ራተ መሲ​ሕከ” ይላል። የሰ​ደ​ቡ​ትን ስድብ ዐስብ።
52እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ለዘ​ለ​ዓ​ለም ይመ​ስ​ገን። ይሁን ይሁን።

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ