Romeine

2 Korintiërs

1 & 2 Timoteus

1 Korintiërs

1 & 2 Tessalonisense

Hebreërs

Galasiërs

Efesiërs

Kolossense

1, 2 en 3 Johannes

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="ACT.15">
 <div class="label">15</div><div class="s1">Die vergadering in Jerusalem</div><div class="p"> 1Daar het mense van Judea af gekom en die gelowiges wysgemaak: &#8220;As julle nie die gebruik van Moses nakom deur julle te laat besny nie, kan julle nie gered word nie.&#8221;</div><div class="p"> 2Toe Paulus en Barnabas hulle daarteen verset en in 'n heftige meningsverskil met hulle betrokke geraak het, is daar besluit dat hulle twee en nog 'n paar ander van die gemeente na die apostels en ouderlinge in Jerusalem moet gaan in verband met hierdie vraagstuk.</div><div class="p"> 3Nadat die gemeente hulle van die nodige vir die reis voorsien het, het hulle deur Fenisi&#235; en Samaria gegaan en vertel van die bekering van die heidene. Hieroor was al die gelowiges baie bly.</div><div class="p"> 4Toe hulle in Jerusalem aankom, is hulle deur die gemeente, die apostels en die ouderlinge verwelkom. Hulle het vertel wat God alles deur hulle gedoen het, 5maar party van die gelowiges wat vroe&#235;r Farise&#235;rs was, het na vore gekom en ges&#234;: &#8220;Die bekeerlinge moet besny word en aanges&#234; word om die wet van Moses te onderhou.&#8221;</div><div class="p"> 6Die apostels en die ouderlinge het toe bymekaargekom om hierdie vraagstuk te bespreek. 7Na 'n lang bespreking het Petrus opgestaan en vir hulle ges&#234;: &#8220;Broers, julle weet dat God my lankal uit julle geledere gekies het om die evangelie aan die heidennasies te verkondig sodat hulle kan glo. 8En God, wat die harte ken, het dit bevestig deur die Heilige Gees aan hulle te gee net soos aan ons. 9Hy het geen onderskeid tussen ons en hulle gemaak nie: Hy het ook hulle harte deur die geloof gereinig. 10Waarom wil julle dan nou God se geduld op die proef stel deur op die nek van die gelowiges uit die heidennasies 'n juk te l&#234; wat ons voorvaders nie in staat was om te dra nie en ons ook nie? 11Nee! Ons, en ook hierdie gelowiges, glo dat ons net deur die genade van die Here Jesus gered word.&#8221;</div><div class="p"> 12Daarna het al die mense stilgebly en na Barnabas en Paulus geluister. Hulle het vertel van die tekens en wonders wat God deur hulle onder die heidennasies gedoen het.</div><div class="p"> 13Toe hulle klaar was, s&#234; Jakobus: &#8220;Broers, luister na my! 14Simon het verduidelik hoe dit God self is wat begin het om na die heidennasies om te sien deur vir Hom 'n volk uit hulle te versamel. 15Die profete s&#234; dieselfde. Daar staan geskrywe:</div><div class="b"></div><div class="q1"> 16&#8220;Daarna sal Ek terugkom,</div><div class="q1">en Ek sal die vervalle huis van Dawid weer opbou,</div><div class="q1">en Ek sal sy bouvalle herstel</div><div class="q1">en dit weer regmaak,</div><div class="q1"> 17sodat al die ander mense die Here kan soek,</div><div class="q1">ja, al die heidennasies</div><div class="q1">wat Ek geroep het om my eiendom te wees,</div><div class="q1">s&#234; die Here wat hierdie dinge doen. </div><div class="b"></div><div class="p"> 18&#8220;Dit is van ouds af bekend. 19Daarom meen ek dat ons dit nie moeilik moet maak vir die heidene wat hulle tot God bekeer nie. 20Maar ons moet vir hulle skrywe om nie vleis te eet wat aan 'n afgod geoffer is nie, want dit is onrein; dat hulle onsedelikheid moet vermy, geen dier wat verwurg is, moet eet nie, en ook nie bloed nie. 21Hierdie voorskrifte van Moses word immers van ouds af in elke stad aan die mense voorgehou. Elke sabbatdag word dit in die sinagoges voorgelees.&#8221;</div><div class="s1">Die besluit van die vergadering</div><div class="p"> 22Daarna het die apostels en die ouderlinge saam met die hele gemeente besluit om mense uit hulle geledere saam met Paulus en Barnabas na Antiogi&#235; toe te stuur. Hulle het vir Judas, wat ook Barsabbas genoem is, en vir Silas gekies, manne wat die agting van die gelowiges geniet het. 23Hulle het die volgende brief saamgestuur:</div><div class="b"></div><div class="pi">&#8220;Van die apostels en die ouderlinge, julle broers.</div><div class="pi">&#8220;Aan die gelowiges uit die heidendom in Antiogi&#235;, Siri&#235; en Silisi&#235;.</div><div class="pi">&#8220;Groete.</div><div class="pi"> 24&#8220;Ons het gehoor dat daar mense van ons af gekom het wat julle verwar en ontstel het deur dinge te s&#234; waarvoor hulle geen opdrag van ons ontvang het nie. 25Daarom het ons eenparig besluit om manne te kies en na julle toe te stuur. Hulle vergesel ons geliefde Barnabas en Paulus, 26wat hulle lewe gewaag het vir die Naam van ons Here Jesus Christus. 27Ons stuur nou vir Judas en Silas om ook mondeling hierdie dinge aan julle oor te dra. 28Die Heilige Gees en ons het besluit om geen verdere las op julle te l&#234; as net hierdie noodsaaklike dinge nie: 29dat julle nie vleis moet eet wat aan 'n afgod geoffer is nie, ook nie bloed nie en ook geen dier wat verwurg is nie, en dat julle onsedelikheid moet vermy. As julle julle van hierdie dinge weerhou, doen julle reg.</div><div class="pi">&#8220;Hartlike groete.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="p"> 30Die afgevaardigdes het afskeid geneem en na Antiogi&#235; toe gegaan. Daar het hulle al die gelowiges bymekaar laat kom en die brief oorhandig. 31Die gelowiges het dit gelees en was baie bly oor die bemoedigende boodskap. 32Judas en Silas, wat self ook profete was, het lank met die gelowiges gepraat en hulle bemoedig en geestelik versterk. 33Nadat Judas en Silas geruime tyd daar gebly het, het hulle teruggegaan en die groete van die gelowiges oorgedra aan di&#233; wat hulle afgevaardig het. </div><div class="p"> 35Paulus en Barnabas het 'n tyd lank in Antiogi&#235; gebly en saam met baie ander onderrig gegee en die woord van die Here verkondig.</div><div class="s1">Tweede sendingreis: Paulus en Barnabas skei van mekaar</div><div class="p"> 36'n Tydjie later het Paulus vir Barnabas ges&#234;: &#8220;Kom ons gaan kyk hoe gaan dit met die gelowiges in al die stede waar ons die woord van die Here verkondig het.&#8221;</div><div class="p"> 37Barnabas wou vir Johannes, wat ook Markus genoem is, met hulle saamneem. 38Maar Paulus het gedink dit is nie reg om die man saam te neem wat hulle in Pamfili&#235; verlaat het en nie end-uit die werk saam met hulle gedoen het nie. 39Hieroor het hulle so skerp verskil dat hulle van mekaar geskei het. Barnabas het toe vir Markus geneem en met 'n skip na Siprus toe vertrek. 40Paulus het vir Silas gekies en vertrek, nadat hulle deur die gelowiges aan die genade van die Here toevertrou is. 41Hy het deur Siri&#235; en Silisi&#235; gereis en die gemeentes geestelik versterk.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="ACT.16">
 <div class="label">16</div><div class="s1">Timoteus sluit by Paulus aan</div><div class="p"> 1Paulus het in Derbe gekom en daarna in Listra. D&#225;&#225;r was 'n gelowige met die naam Timoteus. Sy ma, ook 'n gelowige, was 'n Joodse vrou en sy pa 'n Griek. 2Die gelowiges in Listra en Ikonium het net goed van hom gepraat. 3Omdat Paulus vir Timoteus met hom wou saamneem, het hy hom besny. Dit het hy gedoen ter wille van die Jode wat in daardie gebied gewoon het, want hulle het almal geweet sy pa is 'n Griek.</div><div class="p"> 4Soos hulle van stad tot stad gereis het, het hulle die besluite wat die apostels en ouderlinge in Jerusalem geneem het, aan die gelowiges oorgedra en hulle beveel om daarvolgens te handel. 5So is die gemeentes in die geloof versterk, en die getal gelowiges het by die dag groter geword.</div><div class="s1">Die gesig in Troas</div><div class="p"> 6Hulle het daarna deur die gebied van Frigi&#235; en Galasi&#235; gereis, omdat die Heilige Gees hulle verhinder het om die woord in die provinsie Asi&#235; te verkondig. 7Toe hulle by die grens van Misi&#235; kom, het hulle na Bitini&#235; toe probeer gaan, maar die Gees van Jesus het hulle dit nie toegelaat nie. 8Hulle het toe deur Misi&#235; gereis en na Troas toe gegaan. 9Daar het Paulus in die nag in 'n gesig 'n Masedoniese man gesien wat by hom staan en hom smeek: &#8220;Kom oor na Masedoni&#235; toe en help ons.&#8221;</div><div class="p"> 10Nadat Paulus die gesig gesien het, het ons so gou as moontlik gereed gemaak en na Masedoni&#235; toe vertrek, omdat ons tot die oortuiging gekom het dat God ons geroep het om die evangelie aan hulle daar te verkondig.</div><div class="s1">Lidia se bekering</div><div class="p"> 11Ons het van Troas af weggevaar en reguit koers gehou na Samotrake en die volgende dag na Neapolis toe. 12Daarvandaan is ons na Filippi toe, 'n belangrike stad in daardie deel van Masedoni&#235; en ook 'n Romeinse kolonie. In hierdie stad het ons 'n paar dae gebly.</div><div class="p"> 13Op die sabbatdag is ons na die rivier toe buitekant die stadspoort, omdat ons gedink het daar sou 'n Joodse bidplek wees. Ons het gaan sit en met die vroue gepraat wat daar bymekaar was. 14Een van di&#233; wat geluister het, was 'n vrou met die naam Lidia, wat die Joodse geloof aangeneem het. Sy het handel gedrywe met pers wolmateriaal en was van Tiatira afkomstig. Die Here het haar vir Paulus se woorde ontvanklik gemaak. 15Sy en haar huisgesin is toe gedoop. Daarna het sy ons uitgenooi en ges&#234;: &#8220;Aangesien julle daarvan oortuig is dat ek in die Here glo, kom gaan by my tuis.&#8221;</div><div class="p">En sy het ons oorreed om dit te doen.</div><div class="s1">In die tronk in Filippi</div><div class="p"> 16Terwyl ons eendag na die bidplek toe op pad was, het ons 'n slavin te&#235;gekom in wie daar 'n waars&#234;ersgees was. Deur waars&#234;ery het sy vir haar eienaars baie geld verdien. 17Sy het agter Paulus en ons aangeloop en aanhoudend geskreeu: &#8220;Hierdie mense is dienaars van God, die Allerhoogste! Hulle vertel vir julle hoe julle gered kan word.&#8221;</div><div class="p"> 18Sy het dit baie dae na mekaar gedoen totdat Paulus dit nie langer kon hou nie. Hy het omgedraai en vir die gees ges&#234;: &#8220;Ek beveel jou in die Naam van Jesus Christus: Gaan uit haar uit!&#8221;</div><div class="p">Die gees het op daardie selfde oomblik uit haar uitgegaan.</div><div class="p"> 19Toe haar eienaars sien dat sy nie meer geld vir hulle kan inbring nie, het hulle vir Paulus en Silas gegryp en hulle na die owerheid toe op die stadsplein gesleep. 20Hulle het hulle voor die stadsbestuur gebring en ges&#234;: &#8220;Hierdie mense is Jode wat moeilikheid maak in ons stad. 21Hulle wil vir ons gebruike leer wat ons as Romeine nie kan aanvaar of navolg nie.&#8221;</div><div class="p"> 22Die skare het ook teen hulle gekant geraak. Die stadsbestuur het toe hulle klere van hulle laat afskeur en beveel dat hulle lyfstraf moet kry. 23Nadat hulle baie geslaan is, is hulle in die tronk gegooi, en die bewaarder het opdrag gekry om hulle streng te bewaak. 24Op hierdie bevel het hy hulle in die binneste sel opgesluit en hulle voete in die houtblok vasgeklem.</div><div class="p"> 25Teen middernag was Paulus en Silas besig om te bid en tot lof van God te sing. Die ander gevangenes het na hulle geluister. 26Skielik kom daar 'n groot aardbewing wat die fondamente van die tronk geskud het. Al die deure van die tronk het onmiddellik oopgegaan, en al die gevangenes se boeie het losgeraak. 27Die bewaarder het wakker geskrik, en toe hy die deure van die tronk sien oopstaan, het hy sy swaard uitgetrek om homself om die lewe te bring, want hy het gedink die gevangenes het ontsnap. 28Maar Paulus het baie hard vir hom geskreeu: &#8220;Moenie jouself doodmaak nie! Ons is nog almal hier.&#8221;</div><div class="p"> 29Toe het die bewaarder 'n lig gevra, die sel ingestorm en bewend voor Paulus en Silas neergeval. 30Hy het hulle buitekant toe gevat en gevra: &#8220;Menere, wat moet ek doen om gered te word?&#8221;</div><div class="p"> 31Hulle antwoord hom: &#8220;Glo in die Here Jesus, en jy sal gered word, jy en jou huisgesin.&#8221;</div><div class="p"> 32Hulle het toe die woord van die Here aan hom en aan al die mense in sy huis verkondig. 33Op daardie uur van die nag het hy vir Paulus en Silas geneem en hulle wonde gewas. Hy en al sy mense is daar en dan gedoop. 34Toe bring hy hulle na sy huis toe en sit vir hulle 'n ete voor. Hy en sy hele huisgesin was vol blydskap omdat hulle nou in God geglo het.</div><div class="p"> 35Die volgende m&#244;re het die stadsbestuur polisie gestuur met die boodskap: &#8220;Laat daardie mense los.&#8221;</div><div class="p"> 36Die bewaarder het toe die boodskap aan Paulus oorgedra en ges&#234;: &#8220;Die stadsbestuur het laat weet dat julle losgelaat moet word. Julle kan nou gaan, en voorspoed op julle reis!&#8221;</div><div class="p"> 37Maar Paulus s&#234; vir die polisie: &#8220;Ons is sonder verhoor in die openbaar geslaan en in die tronk gestop, ons wat Romeinse burgers is. En nou wil hulle ons stilletjies hier wegkry. O nee! Laat hulle self kom en ons uitlei.&#8221;</div><div class="p"> 38Die polisie het dit toe vir die stadsbestuur gaan vertel. Di&#233; het groot geskrik toe hulle hoor dit is Romeinse burgers. 39Hulle het gegaan en om verskoning gevra, hulle uit die tronk uitgelei en hulle versoek om die stad te verlaat.</div><div class="p"> 40Nadat hulle uit die tronk gekom het, is hulle na Lidia se huis toe, waar hulle die gelowiges gesien en bemoedig het. Daarna het Paulus-hulle vertrek.</div>
 </div>
 </div>
</div>

HandelingeVoorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne