Romeine

2 Korintiërs

1 & 2 Timoteus

1 Korintiërs

1 & 2 Tessalonisense

Hebreërs

Galasiërs

Efesiërs

Kolossense

1, 2 en 3 Johannes

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch25" data-usfm="ACT.25">
 <div class="label">25</div><div class="s1">Paulus beroep hom op die keiser</div><div class="p"> 1Drie dae na sy aankoms in die provinsie het Festus van Sesarea af Jerusalem toe gegaan. 2Die priesterhoofde en die leiers van die Jode het voor hom verskyn en 'n aanklag teen Paulus ingebring. Hulle het hom ernstig versoek 3om hulle 'n guns te bewys en Paulus na Jerusalem toe te laat haal. Hulle het dit gevra omdat hulle hom op pad daarheen in 'n hinderlaag wou doodmaak. 4Festus het egter geantwoord: &#8220;Paulus word in Sesarea aangehou, en ek is van plan om binnekort daarheen terug te gaan. 5Julle bekwaamste manne kan dan saam met my gaan en hom aankla as hy iets verkeerds gedoen het.&#8221;</div><div class="p"> 6Hy het 'n dag of ag, hoogstens tien, daar deurgebring en toe na Sesarea toe teruggegaan. Die dag na sy aankoms daar het hy op die regbank gaan sit en beveel dat Paulus voor hom gebring moet word. 7Toe Paulus binnekom, het die Jode wat van Jerusalem af gekom het, om hom gaan staan en hom van 'n hele klomp ernstige dinge beskuldig, wat hulle nie kon bewys nie. 8Paulus het hom toe verdedig: &#8220;Ek het niks verkeerds teen die Joodse wet of die tempel of die keiser gedoen nie.&#8221;</div><div class="p"> 9Maar Festus wou die Jode 'n guns bewys en s&#234; vir Paulus: &#8220;Sou jy bereid wees dat ek jou oor hierdie saak in Jerusalem gaan verhoor?&#8221;</div><div class="p"> 10Paulus antwoord hom: &#8220;Ek staan tereg voor die keiserlike regbank. Hier moet ek verhoor word. Ek het die Jode geen kwaad aangedoen nie. Dit weet u self baie goed. 11As ek skuldig is en iets gedoen het wat die doodstraf verdien, is ek bereid om te sterwe. Maar as daar niks in hulle beskuldigings teen my steek nie, kan niemand my as guns aan hulle uitlewer nie. Ek beroep my op die keiser.&#8221;</div><div class="p"> 12Nadat Festus die saak met sy raadgewers bespreek het, het hy geantwoord: &#8220;Jy het jou op die keiser beroep; na die keiser toe sal jy gaan.&#8221;</div><div class="s1">Paulus voor Agrippa en Bernice</div><div class="p"> 13Na verloop van tyd het koning Agrippa en Bernice na Sesarea toe gekom om Festus te verwelkom. 14Hulle het 'n paar dae daar deurgebring, en Festus het Paulus se saak by die koning ter sprake gebring: &#8220;Hier is iemand wat deur Feliks as gevangene agtergelaat is. 15By my aankoms in Jerusalem het die priesterhoofde en die familiehoofde van die Jode 'n aanklag teen hom ingebring en my gevra om hom skuldig te bevind. 16Ek het hulle geantwoord dat dit nie die Romeinse gebruik is om 'n beskuldigde as guns uit te lewer nie. Hy moet eers geleentheid kry om hom voor sy aanklaers teen hulle beskuldiging te verdedig. 17Toe hulle hierheen gekom het, het ek sonder uitstel die volgende dag op die regbank gaan sit en bevel gegee dat die man voor my gebring moet word. 18Sy aanklaers het om hom gaan staan en hom beskuldig, maar nie van ernstige misdade soos ek verwag het nie. 19Dit het alles gegaan oor twisvrae in hulle eie godsdiens en oor 'n sekere Jesus wat dood is, maar van wie Paulus beweer dat hy lewe. 20Omdat ek nie geweet het hoe om hierdie saak te hanteer nie, het ek gevra of hy gewillig sou wees om Jerusalem toe te gaan en daar oor hierdie dinge verhoor te word. 21Maar Paulus het hom op die keiser beroep. Hy wou liewer gevangene bly en deur die keiser verhoor word. Ek het toe beveel dat hy aangehou moet word totdat ek hom na die keiser toe kan stuur.&#8221;</div><div class="p"> 22Agrippa s&#234; toe vir Festus: &#8220;Ek sou self ook graag die man wil hoor.&#8221;</div><div class="p">&#8220;M&#244;re kan u hom hoor,&#8221; antwoord Festus.</div><div class="p"> 23Die volgende dag het Agrippa en Bernice met groot vertoon die saal binnegekom in geselskap van die generaals en die vooraanstaande inwoners van die stad. Op Festus se bevel is Paulus ingebring. 24Toe s&#234; Festus: &#8220;Koning Agrippa en almal hier teenwoordig, kyk, dit is die man teen wie al die Jode in Jerusalem en hier 'n aanklag by my ingebring het. Hulle het geskreeu dat hy nie langer behoort te lewe nie. 25Ek kon egter nie vasstel dat hy iets gedoen het wat die doodstraf verdien nie. Aangesien hy hom op die keiser beroep het, het ek besluit om hom daarheen te stuur. 26Maar ek weet eintlik nie wat ek vir die keiser moet skrywe nie. Daarom het ek hom voor u gebring, en veral voor u, koning Agrippa, sodat ek n&#225; die ondersoek iets kan h&#234; om te skrywe. 27Dit is sinloos, lyk dit vir my, om 'n gevangene te stuur sonder om die aanklag teen hom duidelik aan te gee.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch26" data-usfm="ACT.26">
 <div class="label">26</div><div class="s1">Paulus verdedig hom voor Agrippa</div><div class="p"> 1Agrippa s&#234; toe vir Paulus: &#8220;Jy kan maar jou saak stel.&#8221;</div><div class="p">Met 'n handbeweging het Paulus sy verdediging begin: 2&#8220;Koning Agrippa, ek ag my gelukkig dat ek my vandag juis voor u teen al die beskuldigings van die Jode kan verdedig, 3veral omdat u so goed bekend is met al die Joodse gebruike en twisvrae. Ek versoek u dus om geduldig na my te luister.</div><div class="p"> 4&#8220;Al die Jode ken my geskiedenis van jongs af. Van die begin af het ek tussen my volk en in Jerusalem gewoon. 5Hulle ken my al lankal en kan getuig, as hulle wil, dat ek my hele lewe lank lid was van die Farise&#235;rs, die strengste party van ons godsdiens. 6En nou staan ek tereg omdat ek my hoop gevestig het op die belofte wat God aan ons voorvaders gemaak het. 7Ons twaalf stamme dien God nougeset dag en nag juis omdat hulle die hoop het dat Hy sal doen wat Hy belowe het. Oor hierdie hoop, U Majesteit, word ek deur die Jode beskuldig. 8Waarom is dit vir u en ander onmoontlik om te glo dat God dooies opwek?</div><div class="p"> 9&#8220;Ek het self gedink dat ek alles in my vermo&#235; moes doen teen die Naam van Jesus van Nasaret. 10Dit het ek toe ook in Jerusalem gedoen. Met die magtiging van die priesterhoofde het ek baie van die gelowiges in tronke gestop, en as hulle die doodstraf opgel&#234; word, het ek daarmee saamgestem. 11Dikwels het ek hulle in al die sinagoges laat straf om hulle te dwing om hulle geloof af te sweer. Ek het hulle so gehaat dat ek hulle selfs in die buitelandse stede vervolg het.</div><div class="p"> 12&#8220;Terwyl ek hieroor na Damaskus toe op reis was, met volmag en in opdrag van die priesterhoofde, 13het ek, U Majesteit, helder oordag langs die pad 'n lig gesien wat uit die hemel gekom het. Dit was helderder as die son en dit het op my en my reisgenote geskyn. 14Ons het almal op die grond neergeval, en ek het 'n stem in Hebreeus vir my hoor s&#234;: &#8216;Saul, Saul, waarom vervolg jy My? Jy maak jou net seer deur jou te verset.&#8217; 15&#8216;Wie is U, Here?&#8217; vra ek toe. &#8216;Ek is Jesus,&#8217; s&#234; die Here. &#8216;Dit is vir My wat jy vervolg. 16Maar staan op, staan regop. Ek het aan jou verskyn om jou as my dienaar aan te stel. Jy moet getuie wees van wat jy van My gesien het en van wat Ek jou nog sal laat sien. 17Ek sal jou beskerm teen die volk Israel en teen die heidennasies na wie toe Ek jou stuur. 18Jy moet hulle o&#235; oopmaak sodat hulle hulle van die duisternis tot die lig en van die mag van die Satan tot God kan bekeer. Deur in My te glo, sal hulle sondes vergewe word en sal hulle deel word van die volk van God.&#8217;</div><div class="p"> 19&#8220;Van toe af, koning Agrippa, was ek nie aan die gesig uit die hemel ongehoorsaam nie. 20Ek het eers vir die mense in Damaskus en in Jerusalem en toe deur die hele Judea en daarna vir die heidennasies gepreek dat hulle tot inkeer moet kom en hulle tot God moet bekeer; en dit moet hulle bewys met dade wat by die bekering pas. 21Daarom het die Jode my by die tempel aangeval en probeer vermoor. 22Omdat God my tot vandag toe bewaar het, staan ek hier as sy getuie voor klein en groot. Ek verkondig maar net waarvan die profete en Moses gepraat het: 23Die Christus moes ly en die eerste wees wat uit die dood opstaan. Daardeur sou Hy aan die Jode en aan die heidennasies die lig bring.&#8221;</div><div class="p"> 24Terwyl Paulus hom nog so verdedig, skreeu Festus: &#8220;Jy's mal, Paulus! Jou groot geleerdheid maak jou mal!&#8221;</div><div class="p"> 25Maar Paulus s&#234;: &#8220;Ek is nie mal nie, U Edele, maar onder die leiding van die Heilige Gees praat ek die waarheid wat elkeen kan verstaan. 26Die koning weet van hierdie dinge, en daarom praat ek openhartig met hom. Ek is seker dat dit nie sy aandag ontgaan het nie, want dit het nie &#234;rens in 'n hoekie gebeur nie. 27Koning Agrippa, glo u die profete? Ek weet u glo.&#8221;</div><div class="p"> 28Agrippa s&#234; toe vir Paulus: &#8220;Jy dink seker jy kan my sommer gou-gou 'n Christen maak.&#8221;</div><div class="p"> 29&#8220;Of dit nou gou-gou gebeur of langer duur,&#8221; antwoord Paulus, &#8220;ek bid God dat nie net u nie, maar almal wat vandag na my luister, sal word wat ek is, natuurlik net sonder hierdie boeie.&#8221;</div><div class="p"> 30Die koning het opgestaan en saam met hom ook die goewerneur en Bernice, met hulle gevolg. 31Toe hulle uitgaan, s&#234; hulle vir mekaar: &#8220;Hierdie man het niks gedoen wat die dood of tronkstraf verdien nie.&#8221;</div><div class="p"> 32Agrippa s&#234; toe vir Festus: &#8220;Hierdie man kon vrygelaat gewees het as hy hom nie op die keiser beroep het nie.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

HandelingeVoorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne