Elke Verlangende HartVoorbeeld

'n Uiters Selfsugtige Egoïs en die Ware Koning van die Jode

Toe die sterrekykers hul intrek in Jerusalem geneem het en vrae oor die pasgebore Koning van die Jode vra, het Herodes probeer om sy groeiende paniek te verbloem. Hy het die betekenis van die wyse manne se teenwoordigheid in Jerusalem verstaan ​​en geweet hulle het nie sommer net op enige plek opgedaag nie. Hulle was op 'n missie om die regte Koning van die Jode te kroon, en dit was 'n probleem.

Keiser Augustus het aan Herodes die titel "Koning van die Jode" gegee as 'n guns aan sy vader, Antipater. Herodes was nie eens Joods nie, maar 'n Idumeër. Ongeag hoe hy die titel ontvang het, het hy geglo hy was die regmatige Koning van die Jode en enigiemand anders wat aanspraak gemaak het op daardie titel, was 'n bedreiging vir sy troon.

Herodes se bewind lei steeds tot meningsverskille onder historici omdat hy so 'n man van uiterstes was. Aan die een kant was hy 'n bouer sonder gelyke. Sy grootste en belangrikste bouprojek was die herbou van die Joodse tempel. Geen koste is in die herbou daarvan ontsien nie, en selfs die rabbi's, wat nie Herodes se grootste aanhangers was nie, het dikwels kommentaar gelewer oor die onoortreflike skoonheid daarvan.

Aan die ander kant is al die goeie dinge wat Herodes gedoen het grootliks oorskadu deur sy buitengewone agterdogtigheid en wreedheid. Enigiemand wat van hoogverraad verdink is, was nie veilig in sy teenwoordigheid nie, nie eens sy familie nie. Toe hy vermoed dat sy gunsteling vrou, Mariamne, en hul tweelingseuns sy troon wou oorneem, het hy hulle almal laat doodmaak.

Toe Herodes dus die nuus hoor dat nog 'n koning van die Jode gebore is, het hy bedreig gevoel en 'n geheime vergadering met die sterrekykers belê. Hy het hulle opdrag gegee om aan hom te kom vertel waar die babakoning Hom bevind sodat hy Hom ook kon aanbid. Toe hulle egter in 'n droom gewaarsku is om nie na Herodes terug te keer nie, het die sterrekykers via 'n ander roete huis toe gegaan.

Die hartseer gevolg van hierdie uiters selfsugtige man se dors na mag, was 'n moorddadige, verwoestende aanslag. Hy het al die seuntjies van twee jaar en jonger in Betlehem laat doodmaak.

Herodes se lewe is 'n voorbeeld van 'n voortdurende kosmiese magstryd tussen lig en duisternis. Vanuit 'n aardse perspektief wou Herodes enige mededinging om sy troon uitskakel. Vanuit 'n geestelike perspektief, was dit egter die werk van die Satan wat probeer het om die Een dood te maak wat die slang sou vermorsel — Jesus Christus (Genesis 3:15).

As Christus nie die Koning van die konings en Here van die here was nie, sou Hy steeds so 'n bedreiging vir die koninkryke van hierdie wêreld bly? Die feit dat die wêreld 2 000 jaar later steeds nie die Koning van die Jode kan ignoreer wat in Betlehem gebore is nie, bewys sy Koningskap verder!

Herodes het gekom en gegaan, en so ook baie ander heersers. Terwyl Jesus 'n bedreiging vir aardse koninkryke bly, kan niks die bevordering van die Koninkryk van God stuit nie. Daar is één Koning, en sy Naam is Jesus. Die ooglopende reaksie op sy koms is om neer te buig en Hom te aanbid.

• Hoe bedreig Jesus se geboorte vandag koninkryke en heersers?
• Hoe bedreig Jesus se geboorte my gewilligheid om Hom in my lewe te laat heers en regeer?