Bestuur Hartseer Na Hoop en GenesingVoorbeeld

Vind Jou Eie Pad

Dit is jou verlies. Jou manier.

Hartseer is nie 'n proses nie. Sekerlik, kan jy op die internet soek en met stadiums, stappe en maniere vorendag kom om dit te hanteer, maar die realiteit is dat daar nie 'n regte manier is om hartseer te hanteer nie. Dit is anders vir almal, so wat jy ook al vandag voel, dit is in orde. 

As jy egter raad soek van iemand wat daar was, sal ek jou aanmoedig om op jou knieë te gaan en vir leiding te bid. Gebed moet die eerste ding wees waarna jy reik, nie die laaste wanneer jy reeds in 'n hoop ineengestort het nie. Alhoewel wanneer jy in daardie posisie is, bid asof daar geen môre is nie!

Almal sal vinnig wees om vir jou te sê wat jy moet of nie moet doen nie in hierdie tyd van verlies, maar jou pad is reeds deur God bepaal, en net Hy kan jou in die regte rigting laat beweeg. 

Van aanwysings gepraat, jy het seker al honderd keer gelees en gehoor dat — wanneer jy die verlies van 'n huweliksmaat in die gesig staar — jy vir ten minste 'n jaar lank geen groot besluite moet neem nie. Is ek reg?

Ek is seker vriende en familie het gedink ek is van lotjie getik toe ek minder as ses maande ná my man se dood die deur van die huis wat ons gedeel het toegetrek het en na Gauteng verhuis het. Ek het nie die huis verkoop nie, maar ek het dit agtergelaat totdat ek dit kon hanteer. Daar was soveel herinneringe daar. Ek en my man het die huis self opgeknap en elke slegte fondasie, krom venster en foute uit onkunde wat ons in die proses gemaak het, het my hart gebreek. Deur dit agter te laat, het ek die nodige afstand gehad om nie in daardie dinge te swelg nie, maar om die goeie dele van die deel van daardie ervaring te onthou.

Ek het nie net 'n nuwe huis gekoop nie, maar ook vroeg afgetree uit 'n loopbaan wat my vir twintig jaar in 'n baie gemaklike leefstyl geplaas het, en ek my hart kon volg om voltyds te skryf. Dit is waar, die skryf van romans is nie juis 'n veilige loopbaanpad nie, en destyds het vriende hul kommer oor daardie besluit uitgespreek. Hier is egter die ding, ek het 'n ongelooflike aantrekkingskrag gevoel om iets te doen. Die lewe het ongelooflik broos gelyk, en ek wou hê die tyd wat ek oor het, moes betekenisvol wees, nie net werk nie. Ek het gebid. Ek het geluister. En dit was met groot duidelikheid en versekering dat God my gelei het om daardie besluite te neem. 

Ja, vir iemand anders wat dit sien afspeel, het dit 'n bietjie gek gelyk, maar ek het God vertrou en hy het my sedertdien op die wonderlikste reis geneem. Ek het nuwe dinge ervaar en seëninge het gevloei. Deur dit alles was Hy my leidende lig.

Voordat jy 'n nuwe huis koop of van loopbaan verander, onthou wat ek aan die begin gesê het. Jou reis lyk dalk nie soos myne nie, maar – net soos ek – sal jy dalk besef dat wat jy ook al beplan het dalk nie God se plan vir jou is nie. Om te herstel van hartseer en die pad te stap sal vir almal anders wees, en my verhaal sal nie noodwendig joune wees nie — dit moet ook nie wees nie. Ek deel dit net in die hoop dat dit vir jou 'n troos sal wees op jou eie pad. 'n Lewende voorbeeld van iemand wat een van die moeilikste ervarings denkbaar gely het en anderkant uitgekom het en steeds die Een wat haar daardeur gedra het, geprys het.

Hemelse Vader, dankie dat U weet waardeur elkeen van ons gaan en dat U omgee vir elkeen se verskillende verhale. Dankie dat U ons lei op die unieke paaie wat ons in die gesig staar en dat U ons nooit verlaat het nie. Vir enigeen wat vandag wysheid, vertroosting of leiding soek, bid ek dat U tot hulle harte sal praat en u plan bekend sal maak. Help ons om te leer om goed te luister en om U te vertrou, selfs wanneer deur U te volg, 'n bietjie gek voel. Amen.