Wie is Jesus? Deel 4Voorbeeld

Hou Jy Uit?

In Matteus 25 vertel Jesus 'n reeks verhale wat ons steeds onderrig en aan sy koninkryk bekendstel. Jesus was 'n uitstekende verteller. Hy het sy insig in die menslike toestand en ook die aard van die hemel gebruik om hierdie meesterlike gelykenisse saam te weef wat tot die kern sny van wie ons is en wie ons nog altyd bedoel was om te wees.

Een van sy bekendste verhale, wat deur baie die "gelykenis van die talente" genoem word, vertel ons van vier individue — drie slawe en hul eienaar. Die eienaar besluit om op 'n lang reis te gaan, maar voordat hy vertrek, gee hy aan elkeen van die drie slawe 'n som geld. Die eerste een het vinnig te werk gegaan en gou sy belegging verdubbel. Die tweede slaaf het gevolg en die bietjie gebruik wat hy gehad het om te vermeerder. Die laaste een het egter duidelik nie die opdrag verstaan nie. Hy het besluit dat die beste manier van aksie sou wees om 'n gat in sy tuin te grawe en sy eienaar se geld te begrawe. Skatte wat begrawe is, is nogal prettig maar dit dien geen doel in die grond nie. 

Toe die eienaar van die slawe terugkeer het hy rekenskap van hulle gevra. Die eerste slaaf word ruimhartig gelukgewens met sy getrouheid met die geld wat aan hom gegee is en word beloon met meer hulpbronne en verantwoordelikheid. Dieselfde gebeur wanneer die tweede slaaf sy winste aan die eienaar bied. Dan kom ons by die seerower (Vang jy dit — omdat hy sy skat begrawe het?) en dit is wat hy sê:

“... ‘Meneer, ek ken u en weet dat u 'n harde man is, wat oes waar u nie gesaai het nie, en pluk waar u nie geplant het nie. Omdat ek bang was, het ek u muntstuk in die grond gaan begrawe. Hier het u u geld terug’” Matteus 25:24-25.

Die eienaar spreek die man aan oor sy luiheid en dwaasheid en sê: "Dan moes jy my geld in die bank gesit het, en ek sou dit by my koms met rente teruggekry het." Die slaaf het geen goeie verdediging nie en hy verloor sy werk en word uit die eienaar se huis gegooi.

As ons dit hoor, kan ons in die versoeking kom om te dink dat dit alles oor geld gaan en om verstandig te belê vir 'n goeie opbrengs. Alhoewel dit wonderlik is, is daar 'n dieper betekenis in hierdie verhaal. 

Hierdie verhaal illustreer onder meer die verskil tussen jou werk in vertroue te doen teenoor jou werk in bekommernis te doen. Onthou jy die bergrede? Jesus het vir ons gewys dat die soort verhouding wat ons met God kan hê, 'n vennootskap is wat gekenmerk word deur vertroue, nie bekommernis nie.

Die lui slaaf het sy muntstukke in vrees weggesteek in plaas daarvan om te vertrou deur die geleentheid te benut wat sy eienaar aan hom gebied het. Ek wonder hoeveel van ons maak dieselfde fout? Hoe dikwels hou ons terug eerder as om Jesus ten volle te volg omdat ons bang is ons verbrou? 

Wat ons moet besef, is dat om Jesus te volg nie daaroor gaan om suksesvol te wees nie; dit gaan daaroor om getrou te wees. Ons vertrou Hom en doen die werk. Die eienaar in hierdie verhaal het nie omgegee oor die bedrag wat aan hom terugbesorg is nie, hy het gesê dat hy gelukkig sou wees, selfs al het die man die geld in die bank gesit om ’n bietjie rente te verdien. Maar die derde man, soos baie van ons, het gekies om terug te hou wat hy gehad het. God wil deur ons, ons gawes, hulpbronne en invloed werk om die goeie in die wêreld te bring. Hierdie soort vennootskap was van die begin af God se begeerte vir ons. Vennootskappe werk egter nie baie goed uit as een van die partye terughou nie. 

Kom ons kies dus om God met alles wat ons het en alles wat ons is te vertrou, en Hy, as die volmaakte Vennoot, sal soveel meer doen met ons getroue pogings as wat ons ooit op ons eie kan doen.