Ou Testament — Belangrikste Profete

Die Ou Testament — Boeke van Wysheid

Romeine

Handelinge

Lukas

Die Beter Leesplan

60 Om Nuut Te Begin

Onthou Alles Wat God Gedoen Het

Gebed

1 & 2 Petrus

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bk1CO">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="1CO.9">
 <div class="label">9</div><div class="s1">Die regte en pligte van 'n apostel</div><div class="p"> 1Is ek nie vry nie? Is ek nie 'n apostel nie? Het ek nie vir Jesus, ons Here, gesien nie? Is julle wat aan die Here behoort, nie die vrug van my werk nie? 2Al is ek vir ander nie 'n apostel nie, vir julle is ek dit tog. Immers, julle wat aan die Here behoort, is die se&#235;l op my apostelskap.</div><div class="p"> 3My verdediging teen di&#233; wat regter oor my speel, is d&#237;t: 4het ons dan nie reg op lewensonderhoud nie? 5Het ons nie selfs die reg om elkeen sy vrou wat 'n gelowige is, op reis saam te neem soos ook die ander apostels en die Here se broers en Sefas nie? 6Of is dit net ek en Barnabas wat nie die reg het om op te hou met die handearbeid vir eie onderhoud nie? 7Wie dien ooit op eie koste as soldaat? Wie plant 'n wingerd en eet nie van sy vrugte nie? Of wie pas vee op en geniet nie van hulle melk nie?</div><div class="p"> 8Wat ek s&#234;, is nie maar net alledaagse waarhede nie. S&#234; die wet dit nie ook nie? 9In die wet van Moses staan daar tog geskrywe: &#8220;Jy mag nie 'n bees waarmee jy graan dors, se bek toebind nie.&#8221; Is dit miskien oor die beeste dat God Hom bekommer? 10Of s&#234; Hy dit juis ter wille van &#243;ns? Ja, ter wille van ons is dit geskrywe. Hy wat ploeg, moet met verwagting ploeg, en hy wat dors, moet dit doen met die verwagting om sy deel te ontvang. 11As ons vir julle die geestelike saad gesaai het, is dit dan te veel gevra as ons van julle die stoflike lewensonderhoud sou inoes? 12As julle aan ander hierdie reg toestaan, kom dit ons dan nie nog meer toe nie?</div><div class="p">Maar van hierdie reg het ons nie gebruik gemaak nie. Inteendeel, ons dra al die koste self sodat ons geen hindernis in die weg van die evangelie van Christus sou l&#234; nie. 13Weet julle nie dat di&#233; wat tempeldiens verrig, uit die tempel lewe, en dat di&#233; wat die altaar bedien, uit die offers hulle deel ontvang nie? 14So het die Here ook bepaal dat di&#233; wat die evangelie verkondig, hulle lewensonderhoud uit die verkondiging van die evangelie moet ontvang. 15Wat my betref, ek het hiervan geen gebruik gemaak nie. Ek skryf dit ook nie met die bedoeling om daarop aanspraak te maak nie. Ek gaan liewer dood! Di&#233; roem sal niemand my ontneem nie! 16As ek die evangelie verkondig, is dit nie vir my 'n rede om te roem nie. Ek verkondig die evangelie omdat ek m&#243;&#233;t! En wee my as ek dit nie doen nie! 17As ek dit uit eie keuse doen, kan ek op loon aanspraak maak, maar ek doen dit nie uit eie keuse nie: dit is 'n taak wat aan my toevertrou is. 18Wat is my loon dan? Dit is dat ek as prediker die evangelie kosteloos verkondig en so afstand doen van my reg wat aan die verkondiging van die evangelie verbonde is.</div><div class="p"> 19Hoewel ek vry is en van niemand afhanklik nie, het ek my aan almal diensbaar gestel om soveel mense as moontlik vir Christus te wen. 20Vir die Jode het ek soos 'n Jood geword om Jode te wen. Hoewel ek self nie meer onder die wet is nie, het ek my vir di&#233; wat onder die wet staan, onder die wet gestel om hulle te wen. 21Hoewel ek nie sonder die wet van God is nie, maar onder die wet van Christus, het ek vir di&#233; wat sonder die wet is, geword soos een sonder die wet om hulle te wen. 22Vir die swakkes het ek swak geword om die swakkes te wen. Vir almal het ek alles geword om in elk geval sommige te red. 23Dit alles doen ek ter wille van die evangelie, sodat ek aan die vrug daarvan deel kan h&#234;.</div><div class="p"> 24Weet julle nie dat atlete wat aan 'n wedloop deelneem, wel almal hardloop, maar dat net een die prys ontvang nie? Hardloop dan s&#243; dat julle die prys kan wen. 25Almal wat aan 'n wedstryd deelneem, onts&#234; hulleself allerlei dinge. Hulle doen dit om 'n verganklike oorwinnaarskroon te verkry, maar ons 'n onverganklike. 26Ek hardloop dan ook soos een wat nie van sy doel onseker is nie; ek slaan soos 'n bokser wat nie in die lug slaan nie. 27Maar ek oefen my liggaam en bring dit onder beheer, sodat ek nie ander tot die stryd oproep en self nie kwalifiseer nie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch25" data-usfm="ACT.25">
 <div class="label">25</div><div class="s1">Paulus beroep hom op die keiser</div><div class="p"> 1Drie dae na sy aankoms in die provinsie het Festus van Sesarea af Jerusalem toe gegaan. 2Die priesterhoofde en die leiers van die Jode het voor hom verskyn en 'n aanklag teen Paulus ingebring. Hulle het hom ernstig versoek 3om hulle 'n guns te bewys en Paulus na Jerusalem toe te laat haal. Hulle het dit gevra omdat hulle hom op pad daarheen in 'n hinderlaag wou doodmaak. 4Festus het egter geantwoord: &#8220;Paulus word in Sesarea aangehou, en ek is van plan om binnekort daarheen terug te gaan. 5Julle bekwaamste manne kan dan saam met my gaan en hom aankla as hy iets verkeerds gedoen het.&#8221;</div><div class="p"> 6Hy het 'n dag of ag, hoogstens tien, daar deurgebring en toe na Sesarea toe teruggegaan. Die dag na sy aankoms daar het hy op die regbank gaan sit en beveel dat Paulus voor hom gebring moet word. 7Toe Paulus binnekom, het die Jode wat van Jerusalem af gekom het, om hom gaan staan en hom van 'n hele klomp ernstige dinge beskuldig, wat hulle nie kon bewys nie. 8Paulus het hom toe verdedig: &#8220;Ek het niks verkeerds teen die Joodse wet of die tempel of die keiser gedoen nie.&#8221;</div><div class="p"> 9Maar Festus wou die Jode 'n guns bewys en s&#234; vir Paulus: &#8220;Sou jy bereid wees dat ek jou oor hierdie saak in Jerusalem gaan verhoor?&#8221;</div><div class="p"> 10Paulus antwoord hom: &#8220;Ek staan tereg voor die keiserlike regbank. Hier moet ek verhoor word. Ek het die Jode geen kwaad aangedoen nie. Dit weet u self baie goed. 11As ek skuldig is en iets gedoen het wat die doodstraf verdien, is ek bereid om te sterwe. Maar as daar niks in hulle beskuldigings teen my steek nie, kan niemand my as guns aan hulle uitlewer nie. Ek beroep my op die keiser.&#8221;</div><div class="p"> 12Nadat Festus die saak met sy raadgewers bespreek het, het hy geantwoord: &#8220;Jy het jou op die keiser beroep; na die keiser toe sal jy gaan.&#8221;</div><div class="s1">Paulus voor Agrippa en Bernice</div><div class="p"> 13Na verloop van tyd het koning Agrippa en Bernice na Sesarea toe gekom om Festus te verwelkom. 14Hulle het 'n paar dae daar deurgebring, en Festus het Paulus se saak by die koning ter sprake gebring: &#8220;Hier is iemand wat deur Feliks as gevangene agtergelaat is. 15By my aankoms in Jerusalem het die priesterhoofde en die familiehoofde van die Jode 'n aanklag teen hom ingebring en my gevra om hom skuldig te bevind. 16Ek het hulle geantwoord dat dit nie die Romeinse gebruik is om 'n beskuldigde as guns uit te lewer nie. Hy moet eers geleentheid kry om hom voor sy aanklaers teen hulle beskuldiging te verdedig. 17Toe hulle hierheen gekom het, het ek sonder uitstel die volgende dag op die regbank gaan sit en bevel gegee dat die man voor my gebring moet word. 18Sy aanklaers het om hom gaan staan en hom beskuldig, maar nie van ernstige misdade soos ek verwag het nie. 19Dit het alles gegaan oor twisvrae in hulle eie godsdiens en oor 'n sekere Jesus wat dood is, maar van wie Paulus beweer dat hy lewe. 20Omdat ek nie geweet het hoe om hierdie saak te hanteer nie, het ek gevra of hy gewillig sou wees om Jerusalem toe te gaan en daar oor hierdie dinge verhoor te word. 21Maar Paulus het hom op die keiser beroep. Hy wou liewer gevangene bly en deur die keiser verhoor word. Ek het toe beveel dat hy aangehou moet word totdat ek hom na die keiser toe kan stuur.&#8221;</div><div class="p"> 22Agrippa s&#234; toe vir Festus: &#8220;Ek sou self ook graag die man wil hoor.&#8221;</div><div class="p">&#8220;M&#244;re kan u hom hoor,&#8221; antwoord Festus.</div><div class="p"> 23Die volgende dag het Agrippa en Bernice met groot vertoon die saal binnegekom in geselskap van die generaals en die vooraanstaande inwoners van die stad. Op Festus se bevel is Paulus ingebring. 24Toe s&#234; Festus: &#8220;Koning Agrippa en almal hier teenwoordig, kyk, dit is die man teen wie al die Jode in Jerusalem en hier 'n aanklag by my ingebring het. Hulle het geskreeu dat hy nie langer behoort te lewe nie. 25Ek kon egter nie vasstel dat hy iets gedoen het wat die doodstraf verdien nie. Aangesien hy hom op die keiser beroep het, het ek besluit om hom daarheen te stuur. 26Maar ek weet eintlik nie wat ek vir die keiser moet skrywe nie. Daarom het ek hom voor u gebring, en veral voor u, koning Agrippa, sodat ek n&#225; die ondersoek iets kan h&#234; om te skrywe. 27Dit is sinloos, lyk dit vir my, om 'n gevangene te stuur sonder om die aanklag teen hom duidelik aan te gee.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Nuwe Testamentiese Sendbriewe en HandelingeVoorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne