Die Einde Van Ek Deur Kyle IdlemanVoorbeeld

Treur Om Gelukkig Te Wees

Hulle sê die lewe is maar net 'n droom, maar indien wel, is daar te veel skielike wakkerword oomblikke daarin. Ek wed dat jy meer as 'n paar gehad het. Ek bedoel daardie tye toe die lewe op spoed beheer was, maar toe gebeur iets en jy was skielik in vir 'n rowwe rit. Die einde van 'ek' kom dikwels wanneer my drome tot 'n einde kom.

Dit werk so. Op verrassende maniere maak lyding plek in ons gees sodat ons die seën van God se vrede en teenwoordigheid kan ken en ervaar. Sonder lyding kan ons eenvoudig nie sy troos ken nie. In rou ervaar ons die seën van God se teenwoordigheid.

Eugene Peterson se Die Boodskap, parafeer Matteus 5:4 op hierdie manier: “Jy is geseënd as jy voel jy het verloor wat vir jou die dierbaarste is. Slegs dan kan jy omhels word deur die Een wat vir jou dierbaarste is.”

Aan die einde van jouself het jy 'n geleentheid om God se teenwoordigheid te ervaar op 'n manier wat jy nog nooit voorheen gedoen het nie. Miskien het jy 'n paar wonderlike dinge gekoester en verloor. Daar is egter geen beter koestering as die Goddelike een nie.

Dikwels bid mense vir verandering aan die buitekant, wanneer God meer omgee vir verandering aan die binnekant. Mense bid vir hul begeertes en besef al hoe meer dat God in terme van hul behoeftes geantwoord het.

Daar is ook die rou wat ons reaksie is op die sonde in onsself en in ons wêreld. Die eerste soort rou is geïnspireer deur verwoesting van buite. Hierdie een spruit uit verwoesting van binne af — die sondigheid wat verwoesting saai op ons, die wat ons liefhet, en die wêreld om ons. Dwarsdeur die Skrif is daar 'n verband tussen rou oor sonde — van elke soort — en om God se seën te ontvang. Israel het dikwels saam as 'n nasie getreur en God se seën as 'n nasie ontvang.

Laat ons dus duidelik wees. Jy sal in sonde val. Almal doen. Jy sal nog steeds stadig wees om jou rou te trotseer. Almal is. Verstaan net dat in jou huiwering om oor jou sonde te treur, jy ook die seën van God uitstel. Daar is geen manier om by daardie seën uit te kom sonder die rou wat dit voorafgaan nie.

Wat as jy vandag die sonde in jou lewe in die gesig staar met opregte rou? Wat as jy tyd deurbring om te mediteer, te bid en te treur oor die sonde in die wêreld om jou?

Voordat jy oor dit alles dink, dink hieroor: Dit gaan jou verander. Dit gaan jou uitkyk op jouself en jou wêreld op 'n dramatiese manier verander. In wese kies jy om dinge vanuit Christus se perspektief, van binne na buite te sien, en jy kan dit nie doen sonder om 'n bietjie meer soos Christus te word nie.

Dit is ver van die "lekker dag" geloof wat ons geneig is om te verkondig. Ek besef dit. Dit is nie parmantig of opwindend bedoel nie, maar dit is toevallig in lyn met die waarheid, en dit is toevallig die een pad na die diepste, volste vreugde wat God bied. Jy sal deur die vallei van die skadu loop, maar ek belowe jou dit: jy sal nooit alleen loop nie.