JOB 3:1-11
JOB 3:1-11 Bybel vir almal (ABA)
Ná die sewe dae het Job begin praat. Hy het die dag vervloek toe hy gebore is. Job het gesê: “Ek wens die dag was nooit daar nie, die dag toe ek gebore is. Ek wens die nag was nooit daar nie, die nag toe iemand gesê het daar is 'n seun gebore. Ek wens daardie dag het donker gebly, God daarbo moes nie daardie dag vir my gegee het nie, daar moes nie lig geskyn het op daardie dag nie. Daardie dag moes donker gebly het, baie donker, wolke moes dit toegemaak het, die son moes donker gebly het. Daardie nag moes donker gebly het, dit moes nie een van die dae van die jaar geword het nie, dit moes nie een van die dae in 'n maand geword het nie. Daardie nag moes die laaste nag gewees het, niemand moes toe bly gewees het nie. Die mense wat dae vervloek, die mense wat weet hoe om die Leviatan wakker te maak, hulle moes ook daardie dag vervloek het. Die sterre wat vroeg die oggend begin skyn het, moes donker gebly het. Dit moes nie lig geword het toe die nag gewag het vir die lig van die vroeë oggend nie. Hoekom? Want die nag het nie gekeer dat ek gebore word en begin het om swaar te kry nie. Hoekom het ek nie gesterf voordat ek gebore is nie? Of hoekom het ek nie dadelik gesterf nadat ek gebore is nie?
JOB 3:1-11 Afrikaans 1933/1953 (AFR53)
DAARNA het Job sy mond oopgemaak en sy dag vervloek. En Job het begin en gesê: Mag die dag vergaan waarop ek gebore is, en die nag wat gesê het: 'n Seun is ontvang. Mag dié dag duisternis wees; mag God nie na hom vra daarbo nie en geen ligglans oor hom skyn nie. Mag duisternis en doodskaduwee hom opeis, 'n wolkgevaarte oor hom gaan lê, dagverduisteringe hom verskrik. Daardie nag — mag donkerheid hom wegruk, mag hy nie bly wees onder die dae van die jaar, in die getal van die maande nie kom nie. Ja, mag dié nag onvrugbaar wees, geen gejubel tot hom deurdring nie. Mag die dagvervloekers hom verwens, hulle wat die kuns verstaan om die Leviátan op te hits. Mag die sterre van sy môreskemering verduister word; mag hy wag op lig, maar tevergeefs, en die ooglede van die dageraad nie sien nie. Omdat hy vir my nie toegesluit het die deure van die moederskoot nie en moeite vir my oë nie verberg het nie. Waarom het ek nie gesterf by die geboorte, nie uitgegaan uit die moederskoot en die asem uitgeblaas nie?
JOB 3:1-11 Afrikaans 1983 (AFR83)
Toe het Job begin praat en sy geboortedag vervloek. Hy het gesê: “Die dag waarop ek gebore is, moes nooit aangebreek het nie, die nag toe gesê is 'n seuntjie het in die wêreld gekom. Daardie dag moes net donkerte gewees het; God daarbo moes dit nie eens raakgesien het nie; geen lig moes dié dag deurgebreek het nie. Donkerte en duisternis moes dit opgeëis het, wolke moes daaroor toegetrek het, sonsverduistering moes dit oorval het. Die donkerte moes daardie nag ingesluk het, dit moes nooit ingereken gewees het by die dae van die jaar nie, dit moes nooit bygevoeg gewees het by die berekening van die maande nie. “Ja, daardie nag moes niemand gebore gewees het nie, daar moes geen blydskap gewees het nie. Wie dae vervloek, moes ook dié dag vervloek het, hulle moes die Leviatan aangehits het om dit te vernietig. Die môrester moes verduister gewees het, hy moes tevergeefs gewag het op die lig en nooit die dag sien breek het nie, want hy het nie gekeer dat ek gebore word nie, my hierdie smart nie gespaar nie. Waarom het ek nie by my geboorte gesterf nie, net toe ek gebore is, my laaste asem uitgeblaas nie?
JOB 3:1-11 Die Bybel 2020-vertaling (AFR20)
Daarna het Job sy mond oopgemaak en sy geboortedag vervloek. Job het toe begin praat en gesê: “ Mag die dag waarop ek gebore is, vergaan, en die nag wat gesê het, ‘'n Seun is verwek.’ Daardie dag – mag dit donker wees; mag God daar bo nie daarna vra nie, mag 'n ligglans nie daaroor skyn nie. Mag donker, ja, stikdonkerte dit opeis, mag wolke daarop toesak; mag 'n verduistering van die dag dit verskrik. Daardie nag – mag 'n diepe duisternis dit in besit neem; mag dit nie verskyn onder die dae van 'n jaar nie, nie in die getal van die maande voorkom nie. Juis daardie nag – mag dit onvrugbaar wees, mag uitroepe van vreugde nie daarin opklink nie. Mag hulle wat dae vervloek, dit verdoem, hulle wat die kuns verstaan om Leviatan wakker te maak. Mag die sterre van dié dag se oggendskemering verduister, mag dit wag op lig, en daar is niks nie; mag dit die wimpers van die dagbreek nie sien nie, omdat dit die deure van my moeder se skoot nie gesluit het nie, nie teenspoed vir my oë verberg het nie. “ Waarom is ek nie dood by geboorte nie? Waarom het ek nie gesterf toe ek uit die moederskoot gekom het nie?
JOB 3:1-11 Contemporary Afrikaans Bible 2023 (CAB23)
Hierna het Job sy mond oopgemaak en sy dag vervloek. En Job het gespreek en gesê: Laat die dag vergaan waarin ek gebore is, en die nag waarin gesê is: Daar is 'n manlike kind verwek. Laat daardie dag duisternis wees; laat God dit nie van bo sien nie, en laat die lig nie daarop skyn nie. Laat duisternis en doodskaduwee dit bevlek; laat 'n wolk daarop woon; laat die donkerte van die dag dit verskrik. Wat daardie nag betref, laat die duisternis hom oorval; laat dit nie saamhang met die dae van die jaar nie, laat dit nie in die getal van die maande kom nie. Kyk, laat daardie nag alleen wees, laat geen vrolike stem daarin kom nie. Laat hulle dit vervloek wat die dag vervloek, wat gereed is om hul rou te wek. Laat die sterre van die skemer daarvan donker wees; laat dit lig soek, maar het geen; laat dit ook nie die aanbreek van die dag sien nie: Omdat dit die deure van my moeder se skoot nie toegesluit het nie en droefheid nie vir my oë verberg het nie. Waarom het ek nie van die moederskoot af gesterf nie? hoekom het ek nie die gees opgegee toe ek uit die maag kom nie?
JOB 3:1-11 Die Boodskap (DB)
Toe Job uiteindelik begin praat, wou hy weet hoekom hy ooit gebore is. Hy het gesê: “Ek moes nooit gebore gewees het nie. Ek moes nooit eens begin bestaan het nie. Die dag wat my lewe begin het, is ’n swart dag. God moet Hom nie eens aan dié dag steur nie. Nie eers ’n skrefie lig moet maak dat mense weet van so ’n dag nie. Laat donkerte my geboortedag insluk. Laat donker wolke dit toemaak. Die donkerte moet die lig wegdryf. Die nag wat my lewe begin het, moet so verdwyn asof daar nooit eers so ’n nag bestaan het nie. Dit moet wees asof daar nooit so ’n dag in ’n spesifieke jaar of maand was nie. Die dag moet nie eers getel word nie. Dit sou beter gewees het as ek nooit daardie nag gebore is nie. Niemand moes bly gewees het omdat ek gebore is nie. Daar is mense wat weet hoe om vloeke uit te roep. Hulle is die mense wat ook weet hoe om die seemonster op te roep. Laat hulle my geboorte vervloek! Mag die môrester glad nie skyn nie. Mag daar niks kom van die hoop dat die dagbreek na die nag sal kom nie. Dit is ’n groot jammerte dat ek daardie nag gebore is. Nou sit ek met hierdie groot ellende in my lewe.” Job het verder gegaan en gesê: “Hoekom is ek nie doodgebore nie?
JOB 3:1-11 Nuwe Lewende Vertaling (NLV)
Ten einde laaste het Job begin praat. Hy het die dag waarop hy gebore is, vervloek. Hy het gesê: “As my geboortedag tog nooit aangebreek het nie, en die nag toe daar gesê is: ‘’n Seun is gebore.’ As daardie dag tog donker gebly het en God daarbo dit nie raakgesien het nie, en geen lig daardie dag geskyn het nie! Mag duisternis en donkerte dit weer opeis en ’n wolk dit oorskadu. Mag donkerte die dag verskrik. Mag diep duisternis daardie nag wegneem. Mag dit nooit getel word as ’n dag in die jaar nie. Mag dit nie tussen die maande verskyn nie. Mag daardie nag onvrugbaar gebly het. Mag dit vir niemand enige vreugde bring nie. “Mag mense wat dae vervloek, ook hierdie dag vervloek, so ook die mense wat die seemonster kan oproep. Die sterre van daardie oggend moes verduister gewees het. Die dag moes tevergeefs gewag het op lig en nie die dag sien breek het nie. Want dit het nie verhoed dat ek gebore word nie, het nie smart vir my weggesteek nie. “Hoekom het ek nie by geboorte gesterf en omgekom terwyl ek gebore is nie?