Hooglied 2:1-13

Ek is die roos van Saron en die lelie van die dale. Soos 'n lelie tussen die dorings, so is my liefde onder die dogters. Soos 'n appelboom tussen die bome van die bos, so is my beminde onder die seuns. Ek het met groot genot onder sy skaduwee gaan sit, en sy vrugte was soet na my smaak. Hy het my na die feeshuis gebring, en sy banier oor my was liefde. Hou my met vlerke, vertroos my met appels, want ek is siek van liefde. Sy linkerhand is onder my hoof, en sy regterhand omhels my. Ek besweer julle, o dogters van Jerusalem, by die gemsbok en by die takbokke van die veld, dat julle nie my liefde opwek of opwek totdat dit hom behaag nie. Die stem van my geliefde! kyk, Hy kom springend op die berge, springend op die heuwels. My beminde is soos 'n gemsbok of 'n jong takbok: kyk, hy staan agter ons muur, hy kyk uit na die vensters en wys homself deur die traliewerk. My beminde het gespreek en vir my gesê: Staan op, my liefling, my skone, en kom weg. Want kyk, die winter is verby, die reën is verby en verby; Die blomme verskyn op die aarde; die tyd van die gesang van die voëls het aangebreek, en die stem van die skilpad word gehoor in ons land; Die vyeboom laat sy groen vye voort, en die wingerde met die sagte druiwe gee 'n goeie reuk. Staan op, my liefling, my skone, en kom weg.