Genesis 32:1-12

Jakob het verder gegaan, en die engele van God het hom ontmoet. Toe Jakob hulle sien, sê hy: Dit is die leër van God; en hy het daardie plek Mahanaim genoem. En Jakob het boodskappers voor hom uit gestuur na sy broer Esau na die land Seïr, die land Edom. Hy het hulle bevel gegee en gesê: So moet julle met my heer Esau spreek; So sê U dienaar Jakob: Ek het as vreemdeling by Laban vertoef en daar gebly tot nou toe. En ek het beeste en esels, kleinvee en slawe en slavinne; en ek het gestuur om dit aan my heer te vertel, dat ek genade in U oë kan vind. En die boodskappers het na Jakob teruggekeer en gesê: Ons het by jou broer Esau gekom, en hy het ook gekom om jou te ontmoet, en vier honderd man saam met hom. Toe was Jakob baie bevrees en benoud, en hy het die manskappe wat by hom was, en die kleinvee en beeste en die kamele, in twee groepe verdeel; en gesê: As Esau by die een skare kom en dit verslaan, dan sal die ander bende wat oorbly, ontsnap. Toe sê Jakob: O God van my vader Abraham en God van my vader Isak, die HERE wat vir my gesê het: Keer terug na jou land en na jou familie, en Ek sal met jou goed doen. Ek is nie waardig vir die geringste van al die ontferminge en al die waarheid wat U aan U kneg bewys het nie; want met my staf het ek deur hierdie Jordaan getrek; en nou het ek twee groepe geword. Red my tog uit die hand van my broer, uit die hand van Esau, want ek vrees hom, dat hy nie sal kom en my en die moeder met die kinders sal slaan nie. En jy het gesê: Ek sal sekerlik aan jou goed doen en jou nageslag maak soos die sand van die see wat vanweë die menigte nie getel kan word nie.